Bana kalırsa bu hiç de garip değildir. Belki tabiî umurdandır. Hâl yoktur, mazi ve onun emrinde bir istikbal vardır. Biz farkında olmadan istikbalimizi inşa ederiz.
Sayfa 86Kitabı okudu
Yarabbi! Hayatımda nedir bu lezzet?
Hayata rabteden bu garip kuvvet
Hayat ki bîbekâ, pür derd ü keder
Yine emel o, nedir bu hikmet?
Bir an bırakmaz insanı rahat
Bin türlü âlâm, der-i maîşet
Çocukluğunda ağlar beşikte
Feryatla geçer vakt-i ismet
Civanlığında bin türlü âmâl
Şeyhûhetinde bin türlü mihnet
Vakt-i ecelde mazi, bir an
Bir an için mi bunca sefalet?
Hâtıfî bir ses verdi cevabı
Dedi: Hayatta bu zevk ü kıymet
Âkiller için seyr-i bedâyi
Cahiller için yemekler şehvet
Sayfa 89 - *Yarabbi! Hayattaki bu lezzet nedir?
Nedir bu hayata bağlayan garip kuvvet?
Hayat kalıcı değil, dert, keder dolu
Yine emel o; nedir bunun sebebi?
Bir insanı rahat bırakmaz
Bin türlü elem, geçim derdi
Çocukluğunda beşikte ağlar
O günahsızlık çağı feryatla Kitabı okudu
Bu şu'ûn, âlem,
Bîsebât u bîkıdem
Nerde Havva, Âdem
Varsa aklın ey dedem
Dem bu demdir, dem bu dem!
Dem bu demdir, dem bu dem!
Yâd-ı mâzî bahşeder
Sayfa 24 - Geçmişi hatırlamak bahşeder
Hayıf, elemler ve keder
Kaderle meşgul olma
Kimse kalmaz hep gider
Dem bu demdir, dem bu dem!
Dem bu demdir, dem bu dem!
Senin gibi bir dilenciye
Yazık değil mi gaile
Meşgul olma şimdiyle
GelecekKitabı okudu
Evet nefis! Mazi canibine bak gör ki; Herkes senin gibi dünyasında var iken, o dünya şimdi bütün ehl-i kuburun başlarına yıkılmış geniş bir mezaristandır. Müstakbel dahi geniş bir mezaristandır. O da mazi gibi mezar olacaktır. Öyle ise sen, şu anda iki kabrin dıgtası (yani sıkışık duvarları) arasında sıkışmış bir vaziyettesin. Evet nasılki dünkü gün, pederimin kabri ise, yarın da benim mezarımdır. Demekki ben, kabrin duvarları arasındayım.
Mesnevî-i Nurîye(Bd.)
Mazide karanlık vardır. Alevler içindedir mazi.
Yaşamayı istediğinin yanında, istemediği nice zaman dilimleri saklıdır
"Hayvan gibi olamazsın. Çünkü hayvanın mâzi ve müstakbeli yok. Ne geçmişten elemler ve teessüfler alır ve ne de gelecekten endişeler ve korkular gelir. Lezzetini tam alır. Rahatla yaşar, yatar, Hàlık'ına şükreder. Hatta kesilmek için yatırılan bir hayvan, bir şey hissetmez. Yalnız bıçak kestiği vakit hissetmek ister; fakat o his dahi gider, o elemden de kurtulur."
İşte o çocuk gibi sevdiğin ve ciddî alâkadar olduğun milyonlar sence mahbub insanlar, o mâzi mezaristanında –senin nazarında– çürüyüp mahvolmak üzere iken, birden hakikat-ı îman, Hakîm-i Lokman gibi o büyük îdamhane tevehhüm edilen mezaristana kalb penceresinden bir ışık verdi. Onunla baştan başa bütün ölüler dirildiler.
Lakin defter kapanmıyor.. Mazi hiçbir vakit bizi büsbütün terketmiyor. En umulmadık yerde birden karşımıza çıkıveriyor.
Mazi anahtarı yitirilmiş mücevher kasası gibiydi onun için.
Sayfa 116
“Mazi bir girdaptır. Fark ettirmeden içine çeker .”
Sayfa 177Kitabı okuyor
Mazi ile hal arasında rabıta yapan bizim müfekkiremizdir; hattâ bunsuz bir zaman fikrine de mâlik değiliz;
Sayfa 261
Artık konuşmuyorlardı; fakat birbirlerine bakarlarken, sanki sabit gözbebeklerinden, karşılıklı, sesli bir şey çıkıyormuş gibi, kafalarının içinde bir uğultu duyuyorlardı. Birbirlerinin elini tutuyorlar ve mazi, gelecek, hatırlamalar ve hülyalar, her şey bu vecd halinin tatlılığı içinde birbirine karışıyordu.
