Akıllı, iyi yürekli, ciddi bir insandı, genç yaşta hastalandı, bir yıldan fazla ıstırap çekti ve neden yaşadığını anlamadan, neden öldüğünü ise daha da az anlayarak acılar içinde öldü.
Salatalık acı mı? Fırlat gitsin. Yolunda böğürtlen çalıları mı var? Etrafından dolan. Bu kadarı kafi, "Bunlar neden yeryüzünde?" diye sorma.
Sonunda hayatının anlamını çözmüş, dünyaya neden geldiğini anlamıştı.
Sayfa 70 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Neden ben de mutsuz olmayan binlerce diğer eş gibi yaşayamazdım ki?
Sayfa 37 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Artık hayal edecek pek bir şey bulamıyorum. Belki çok meşgulüm. Belki de yeteneklerim köreliyor. Ve dinlenme seanslarım artık eskisi kadar rahatlatıcı geçmiyor. Eskiden kendimden geçerdim. Kendimi çiğneyip geçerdim. Ama şimdi, bedenim çelikten bir duvar gibi. Kırıp geçmenin imkanı yok. Cahilleştikçe sertleşiyorum. Demek ki yükselişimmiş benim görülmezliğime neden. Demek, zihnimde bir dev yaratmammış beni şeffaf yapan."
-Hakan Günday
Sayfa 284Kitabı okudu
Eğer evren bize karşı bu kadar kayıtsızsa, neden sadece kendimizi öldürüp hayatın üstesinden gelmiyoruz? 
Sisifos Söyleni bu soruyu açımlayarak başlar.
dusunbil.com/albert-camus-ha...
Neden oluyor bütün bunlar?
Çünkü dünyanın çivisi çıktı.
Kötülüğün toprağında özgürce dal budak salan bir zekanın neler yapabileceğini kestirmek imkansızdı.
Haklılığınızın üstesinden gelmek için bir neden bulmanızı diliyoruz.
Bunu yapana kadar, istediğiniz
sevgi ve başarıya asla ulaşamayacaksınız.
Epilepsi
Beyin normal işlev gösterirken serebral kortekste (beynin en dış katmanındaki gri maddede) bulunan nöron ağları son derece düzenli bir iletişim içindedir. Her şeyin bir düzeni vardır, hücreler arasındaki iletişim devasa bir devlet kurumunun koridorlarındaki fısıltıları andırır. Fakat korteksin inme sonucunda zarar görmesi, tümör veya yangı oluşması, çeşitli ilaçlar veya genetik mutasyonlar dolayısıyla elektrik sinyallerinin aktarımında değişiklik olması gibi nedenlerle normal işleyiş aksayacak olursa bu sinyallerin fren mekanizmaları da ortadan kalkar. Sıkı bir kontrol altında yürütülen bu faaliyetler bozulur, fısıltılı diyaloglar kulak tırmalayan çığlıklara, haykırışlara döner. Koridorlarda kaos hüküm sürmeye başlar, nöronlar çok büyük gruplar halinde, uyumsuz bir şekilde harekete geçip işlev bozukluğuna neden olur. Taş atınca suyun yüzeyinde halka halka büyüyen izler gibi, normal işlevdeki bu aksaklıklar da beynin yüzeyine dalga dalga yayılır. İşlev bozukluğu korteksin bir bölgesinden başka bir komşu bölgesine sıçrar. Bunun sonucunda ya nöbet sönümlenerek azalır ya da beynim tamamını etki altına alarak yaygın nöbete dönüşür.
Sayfa 70 - Metis BilimKitabı okudu
Benim neden sosyalist olduğumu mu merak ediyorsun? Söyleyeyim o zaman. Sosyalizm kaçınılmaz da ondan; şu andaki çürümüş mantıksız düzen sonsuza dek süremez de o yüzden; senin at binici bozuntusu daha atının sırtına atlayamadan onu çekip aşağı indireceklerdir. Kölelerden kaçamazsın; onların köle ahlakını içine sindirmek zorundasın.
Sayfa 382Kitabı okuyor
"İnsanları neden pohpolarız Halim? Ya eğlenmek ya da aldatmak için..."
Sayfa 173 - KetebeKitabı okuyor
Sözü edilen o ülkede sürücüler çok hızlı araba kullanıyor; hız sınırı yok, trafik ışıkları çalışmıyor, ne zaman karşıya geçilebileceği kestirilemiyor; üstüne üstlük, ne yaya geçidi var, ne de kaldırım...
Böyle olunca, orada neden çocukların okula yalnız gidemediğini anlamak zor değil.
Jülide’nin ülkesindeyse kurallar var; Jülide de onları biliyor. Yaya geçidinden geçmesi gerekiyor; kırmızı ışıkta sürücüler durmak zorunda olduğundan geçme hakkı ona ait; yeşil ışıkta geçme hakkı sürücülerde olduğundan onun beklemesi gerekiyor; yoldan değil kaldırımdan yürümeli; arabalarla motosikletlerin kaldırıma çıkma hakları yok...
Bu durumda, Jülide’nin neden okula yalnız gitmekte özgür olduğunu anlıyoruz. Jülide, hem kendisinin hem de sürücülerin sahip olduğu haklar ve yerine getirmeleri gereken ödevler sayesinde özgür.
Sayfa 15 - Günışığı Kitaplığı
İran 4, Yönetim ve Halk
Üç gün kaldığımız Tebriz'den karayoluyla Azerbaycan'a dönerken, aklımda şu cümleler dönüyordu: 1979'da İran Şahı Muhammed Rıza Pehlevî'nin devrilmesine neden olan ekonomik şartlar ve halkın yaşadığı keskin mahrumiyet, bugün aynı şekilde ortaya çıkmış durumda. Şah döneminin imtiyazlı kesimlerinin yerini, bugün İslâm Cumhuriyeti'nin imtiyazlı elitleri almış. Sıradan İran halkı ise, her dönemin kaybedeni.
Sayfa 98Kitabı okuyor
