+1
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi, bahçesinde ebruli hanımeli açan bir ev.
Bir rüyada bile olsa mutluydum
Mutluydum ve sevmekteydim düşleri
Düşleri, diri renkleriyle yaşamı boyayan,
Benzerliğin gerçeklikle olan
O geçici, sisli, puslu savaşı gibi
Sayfa 21 - İthaki YayınlarıKitabı okuyor
ama ben o hüzün çiçeğiyim
hatıranın dallarında açıyorum
geceleri seni yalnızlığın köşelerinde
tanıdık hatıranda arıyorum.
Aklım o biçare Hamlet elinde
Boş bir kafatası
Sayfa 147Kitabı okudu
Ebu Nasr Farabi, uzun bir yolculuğun ardından, 912 yılında Bağdat’a ulaştı. Yaşı elliyi bulmuştu.
O sıralarda Bağdat,bir yıldır felsefe ve tasavvufu bırakmış, peygamberden aktarılan söz ve davranışlar ( hadis) ve Kuran yorumu ( tefsir) gibi din bilimleriyle meşgul oluyordu. Çünkü tanınmış sufi filozof Hallac-ı Mansur, Halife Muktedir tarafından, şiirleri ve felsefeye ilişkin görüşleri yüzünden, dinden çıkmakla suçlanarak öldürtülmüştü.
Avlu Genişliği
sizin evleriniz var, büyük.
sıkıntı diye soyunduğunuz dünya, eşiklerde.
çocuğunuz odalarda bir gün kapalı kalmadı.
habersiz girmedi kapınızdan kimse.
o masal hâlâ uyumanız için.
gittiğiniz hiçbir toplantı suç sayılmadı.
başkası için itiraz etmediniz kimseye.
üniforma son sözünüz, içinizden giydiğiniz.
emekten, yalnız kendinizi anladınız.
susup
Sayfa 23 - Kırmızı Kedi Yayınevi / 12. Baskı
Kim söylemiş beni
Süheylâ’ya vurulmuşum diye?
Kim görmüş, ama kim,
Eleni’yi öptüğümü,
Yüksekkaldırım’da, güpegündüz?
Melâhat’i almışım da sonra
Alemdar’a gitmişim, öyle mi?
Onu sonra anlatırım, fakat
Kimin bacağını sıkmışım tramvayda?
Güya bir de Galata’ya dadanmışız;
Kafaları çekip çekip
Orada alıyormuşuz soluğu;
Geç bunları, ‘anam babam, geç,
Geç bunları bir kalem;
Bilirim ben yaptığımı.
Ya o, Muallâ’yı sandala atıp,
Ruhumda hicranın’ı söyletme hikâyesi?
"Saçlarını tel tel çözüp kirpiklerimizden, bizi o güne getiren tüm değerlerimizi masanın üzerine döküp kalkmıştı.
Okuduklarımızda yazmayan bir güzelliği vardı.
Duruşumuza bir sessizlik daha eklemişti.
Gözleri bütün bir ülke şimdi."
Sayfa 148Kitabı okudu
Kim yaşadığını ne kadar biliyor?
Kimsesizliğine terzi olmuyor kimse
Neye soyunursan soyun
Memleket kadar giyiniyorsun
Bir bedenin sonunu gören
Çabuk giysiler gibi
Tükene tükene kendini geçiyorsun
O zaman da biliyordun
Şimdi de biliyorsun
Aynı ölmüyor herkes
Teyel yerlerinden kumaş kendini ödüyor aslına bakacak olursan.
Kim yaşadığını ne kadar biliyor?
"Sorma bana ne kadar seviyorsun diye?
O kadar işte!
Tavanı kadar sokağın
Ve dibi kadar cehennemin.."
Hani ya o özlem, hani ya o tad?
Ne dışım kaygusuz, ne içim rahat
Sayfa 50 - Kadim YayıneviKitabı okuyor
O zaman da biliyordun,
şimdi de biliyorsun.
yıllarca başkalarının,
anlamasını beklediğin gerçeklerin
yasını tutuyorsun.
Senin o kocaman kocaman gözlerin yok mu
Nasıl duruyor boşluğunda arzuların anlamıyorum Nasıl nasıl bakıyor bana
Böyle merhametten uzak
Git diyorsun
Nereye gideyim?
Bunca şiirleri kim söyleyecek sana?
Ümitlerim ne olacak?
Kim anlatacak dünyaya sığmayan güzelliğini?
Sayfa 33 - Seninle Kardeş Değiliz / (Allegro)Kitabı okuyor
Kimin kaldığı yer var ki dünyada.
Kaldım sandığın yer bizden geçendir çoğunlukla.
İçimizi parçalaya çoğalta hâlâ gittiğim sona aceleci adımlarla.
Bütün iş birinin dediği gibi,
Yavaşça acele etmek aslında
Ölene kadar yavaşla
İşte ölene kadar yavaşla
Ne başkalaştırırsan o kadarsın.
Başkalarının imtihanlarından büyük gelecekler umma.