Efsun
Bu gece Fetih fark etti mi ağladığımı?
Gözyaşları, gözlerin özgürlük adı altında işlediği cinayetti.
Bu gece gözlerimin darağacı bellediği yer Fetih'in gövdesi olurken asılan gözyaşlarımın ayak tabanları onun boynundaydı.
Fark etmedi ama onlarca idam gerçekleşti kısacık yolda. Boynu bir kabristana dönüştü.
Sayfa 22 - İndigoKitabı okuyor
“Bir şehrin adamlarını öldürmek cesareti sende var mı? Bir minareye çıkarak bütün dünyayı işittirecek kadar kuvvetle bağırabilir misin?
Aşk sana bunları yaptırabilir mi?İşte o zaman sana seviyorsun derim.”
Sayfa 14Kitabı okuyor
“Romalı bir düşünüre nasıl ölmek
istediğini sorduklarında damarlarını ılık
bir banyo içinde kesip açacağını
söylemişti. Bunun kolay olacağını
sanıyordum. Küvete uzanıp bileklerimde
çiçeklenen kızıllığın berrak suyun içinde
dalga dalga kabarışını izleyerek gelincik
rengi köpüklerin altına kayıp uykuya
dalacaktım.
Ama iş bunu yapmaya gelince,
bileğimin derisi öylesine beyaz ve
savunmasız göründü ki gözüme, bir türlü
yapamadım. Sanki asıl öldürmek
istediğim şey o derinin altında ya da
baş parmağımın altında atan o ince mavi damarda değil, başka bir yerde, daha
derinde, daha gizli ve ulaşması çok daha
güç bir yerdeydi.„
"Sevgiliyi dışarıda öldürmek neye yarar, içimizde yaşadığı müddetçe?"
Tutuklanmaktan mı korktun, yaptığın şeyi kabullenmek zorunda kalmaktan mı ?
Acıyorum ona, ah, benim zavallı düşüncem. Bazı zamanlar beynimi sıkıştıran bu demir halkaların işkencesine daha fazla katlanamıyorum; önüne geçilmez bir kuvvetle sokağa koşup insanların toplandığı meydana çıkmak ve bağırmak istiyorum:
- Ya şimdi savaşı bitirirsiniz, ya da...
- " Ya da " ne ? Akıllarına başlarına toplamalarını sağlayacak yüksek sesle söylenecek yeni yalanlarla cevaplanmayacak kelime kaldı mı dünyada? Ya da önlerinde diz çöküp ağlamak mı gerek? Ama zaten yüz binler gözyaşlarıyla yıkamıyor mu dünyayı, faydası var mı hiç? Ya da gözleri önünde kendini öldürmek mi gerekiyor? Öldürmek! Her gün binler ölüyor peki bunun faydası var mı?
Sayfa 48Kitabı okudu
Kendi düşman yanımı da yok saymaliyim ; özgür yanımı öldürmek için yetiştirilmiş olan yanimi
Dedi ki: (129)
— Düşünceyi öldürmek, bir insanı maddi olarak öldürmekten daha canice bir iştir.
Ruhu zaten ölmüştü. Geriye bir tek bedenini öldürmek kalmıştı.
Nett...:))
"Emir "
"Herkese haber gönder, sağır sultana kadar gitsin."
Emir'in gözü beni buldu kısa bir an. Nefesimi tutmuştum.
"Fetih Karadere evleniyor.
Yetmedi, bu gece yemediğim darbe kalmadı. Bana doğrultulmayan
bana sıkılmayan mermi kalmadı.
Dost düşman birbirine karışmadı
herkes düşman oldu. Gözlerim kısıldı, kafamı tamamen Fetih'e çevirdim.
Elini bırakmadım ama istemsizce gevşettim.
"Benim kardeşime yapılanı karımın hatırına hukuka bıraktım kan dökmedim ama karıma zarar vermeye kalkan olursa hak hukuk dinlemem, dökülmedik kan bırakmam. İnsan ayırt etmem.
Sayfa 217 - İndigoKitabı okuyor
Hep hazır o cevap jhjhj:))
Farklı zamanlar ve farklı karşılaşmalar. Tek sebebi buydu aslında.
Onu belki başka bir koşulda tanımış olsaydım, ellerinde silah değil kalem görseydim mimar diyebilirdim.
"Peki sen dışarıdan doktor imajı çiziyor musun?"
"Bunun cevabı sende."
"Ben kendimi dışarıdan görmüyorum ki,"
dedim ama yine de bana soracak olursa ben çizdiğimi düşünürdüm.
Sayfa 197 - İndigoKitabı okuyor
Eee sonunda çıldırdı:)
Yoldan gözlerini çekip boynunu kütletecek şekilde ani, seri ve hızla bana döndü.
"ÖLEBİLİRDİN!"
Dudaklarının yanı başında bir cam bardak olsa sesi o bardağı çatlatabilirdi.
"ÖLEBİLİRDİN EFSUN!"
diye tekrar etti yüzüme tükürür gibi.
"Hadi bunun üstüne bir şey söyle!"
Arabanın hızı sesiyle beraber
artı, direksiyonu kavrayan parmakları içe doğru gömülüyordu.
"Konuş!
Hadi daha kötüsünü söyle!
Bu olabilirdi de!
Hadi devam et!
De ki
bu ihtimal benim ölme ihtimalimden daha kötü!"
Sayfa 170 - İndigoKitabı okuyor
kimisi yaşatmanın saflarında kenetlenir, kimisi öldürmek için pusuya yatar; en karanlık yollarını arar can almanın.
Sayfa 1Kitabı okuyor
Pompey'in Öldürülmesi ve Sezar
Onun niyeti Pompey'i öldürmek değildi, sadece artık daha fazla soruna yol açmaması için hapsetmek istiyordu.
Sayfa 236Kitabı okuyor
Hayatımdan çıkıp gitti ama aklımdan çıkmış değildi; onu özledim.
