Öyle midir acaba?
"Belki de ruhlar tıpkı mikrodalgada ısıttığımız donmuş bezelyelerin suyu gibi buharlaşıyor, havada su damlacıklarına dönüşüp her tarafı kaplıyorlardı."
Sayfa 206Kitabı okudu
herhangi bir ilim ve sanatta erbab-ı ihtisasın ittifakı veya infiradı sözlerine derece derece kıymet ve ehemmiyet verilmek en mantıki ve en müsellem bir hak iken, din-i islam'ın ulemasına, müctehidlerine bu kıymet ve ehemmiyeti layık görmemek neden neşet ediyor biliyor musunuz? din-i islam'ın kendisine kıymet ve ehemmiyet vermemekten!
müslümanlar! gözünüzü açın ve maksad-ı hakikinin dini kıymetinden düşürmek olduğunu artık anlayın! herhangi bir ilim gibi din ilminin ne kadar ehemmiyeti olursa ulemasının sözleri de o nispette mesmu' ve muteber olur. en açık mantık yolu bu değil midir? lakin müslüman dinine suikast eden yeni çıkma düşmanlar dini öyle bir hale koymak istiyorlar ki, onu bilen de, bilmeyen de müsavi olsun ve ulum-ı diniye, sahibine fazla bir sıfat ve salahiyet ve fazla bir hakk-i kelam vermesin. en büyük meziyeti ilim ve fenden arayan şu asr-ı medeniyette din ilmini tahsile vakf-ı nefs eden ulemaya gelince, kendilerinden ilm-i hak rüçhanını diriğ etmekteki maksat acaba ne olabilir?
"Öyle dendiğini işitmiştim. Ah şu erkekler ah!
Söyle bana Emilia,
Kocalarını böyle çirkin bir biçimde aldatan kadınlar
Var mıdır acaba?"
Sayfa 125Kitabı okudu
"Kafalarımızın içindeki o inatçı küçük ses bize neden bu kadar eziyet ediyor?" Bize hayatta olduğumuzu, ölümlülüğümüzü, ruhlarımızı hatırlattığı için olabilir mi acaba çünkü bunlara teslim olmaktan ölesiye korkarız ama yine de kendimizi hiç olmadık ölçüde sefil hissetmekten kurtulamayız. Fakat çoğu zaman bizi benliğimizin farkına en çok vardıran da yine acı değil midir? Çocukken tüm dünyadan ayrı bir birey olduğunu anlamak, dilini yaktığında, dizini yardığında senden başka hiç kimsenin ve hiçbir şeyin canının yanmayacağını, her bireyin sızısının ve acısının tamamen kendisine ait olduğunu öğrenmek korkunç bir şeydir. Büyüdükçe ne kadar yakınımız olursa olsun hiç kimsenin bizi gerçek anlamda anlayamayacağını öğrenmekse daha da korkunçtur. Bizi en mutsuz eden bizzat kendi benliklerimizdir ve işte tam da bu yüzden benliklerimizi yitirmek için yanıp tutuşuruz, sizce de öyle değil mi?"
Sayfa 51
"Bilmem ki söyleyeyim, acaba bilsem söyleyebilir miyim, insanın bildikleri söyleyebildikleri midir?"
Sayfa 59 - İletişim Yayınları-pdfKitabı okudu
Daha Epiktetos, olup bitenlerin anlamlandırılmasınım insanın iktidarında olduğunu biliyordu, insan berbat bir şeyi onla yaşanabilir kılacak şekilde yorumlayabilirdi, çünkü başımıza gelen değil de onun hakkındaki kanaatimizdi canımızı sıkan. Ama her şeyi istediğiniz gibi anlamlandırmazsınız. Bardakların her zaman yarısı dolu veya yarısı boş olmaz, bazen de tamamen boş olurlar. Ancak bunu vakitlice fark ederseniz onu doldurabilirsiniz. Krizler şanstır, hep böyle söylenir, ama bazen de sadece sorun değil midirler basbayağı? Borç bir yeniden yapılandırmayla başka bir çerçeveye oturtulur da gün gelip silinecek midir acaba? Bir insanın sadece pozitif düşünmenin enerjisiyle arzularını gerçekleştirdiği de olur bazen ama arzuladığı şeye asla öyle kolayca erişemez, belki düşünü gördüğü ideal koşullara asla kavuşamaz.
Sayfa 42Kitabı okudu
Sokrates der ki: “Tanrılardan biri hazla elemi birleştirip karıştırmak istemiş, bunu başaramayınca, bari şunları kuyruklarından birbirine bağlayalım, demiştir.”
Metrodus, kederin bir çeşit zevkle karışık olduğunu söylermiş, bilmem o da aynı şeyi mi söylemek istiyordu; fakat bana öyle geliyor ki insan kendini hüzne bile bile, isteye isteye, seve seve bırakır.
Üzgün zamanımızda bile gülümseyen, hoşumuza giden, ince ve tatlı bir şeyler duyar gibi oluruz. Acaba bazı ruhlar için hüzün bir zevk, bir gıda değil midir?
Seneca’da Attalus diye biri der ki: “Yitirdiğimiz dostların hatırası, çok eski bir şarabın acılığı gibi, mayhoş elmalar gibi hoşumuza gider.”
Ahmet Paşa ve Necâti Bey, Sultan Fatih devrinin iki dev şairidir.
Demiş ki Ahmet Paşa:
"Destimi kessen kalır dâmân-ı lûtfunda elim
Dâmenin kessen elimde kalır lûtfun dâmeni"
(Ey sevgili! Eteğini öyle kararlı tuttum ki benden usanıp da elimi kesecek olsan gam değil. Zira elim lütuf eteğinde kalacak, kârlıyım; yok eteğini kessen de gam
Sayfa 12 - babıali kültür yayıncılığı
Bamya :)
Her şey, geçtiğimiz Ramazan’ın ortalarında bir cumartesi günü başladı. Av yasağı sebebiyle balığa çıkamadığı için tekneyi kızağa çektiren Tahsin Reis, kalafat mesarifinin tahmininden daha fazla tuttuğunu görünce pek canı sıkıldı.
Macun, sülyan, boyayla kalsa iyi; ahşap aksamdan değişmesi gereken şeyler var... Ne kadar borçlanması gerektiğini