Öyledir. Bazı fotoğraflar her seferinde içinizi yakar.
Sivas yangınından tesadüfen sağ kurtulan fotoğrafçı arkadaşımın o günle ilgili söyledikleri mesela:
"Nasıl olsa öleceğim dedim. Buradan çıkış yok. Bunlar bizi yakacaklar. Hiç olmazsa otelin içinde çektiğim fotoğrafları kurtarayım. Çıkardım filmleri makineden ve bir film kutusunun içine koydum. Onu da cüzdanıma yerleştirip içime sakladım. Cesedimi bulduklarında mutlaka ulaşırlar fotoğraflara diye düşünüyordum..."
Madımak otelinin merdivenlerinde çaresizce oturan Behçet kardeşimin, Metin abinin fotoğrafları işte o yanık kokulu fotoğraflardır. Arkadaşımın gövdesine sardığı fotoğraflar.
Sayfa 97Kitabı okuyor
Peri Gazozu
Bazı kitaplar bir çırpıda okunur ya, bu kitapta onlardan biriydi benim için.
İşin doğrusu 
Ercan Kesal'lı tv'deki dizilerden özellikle bugünlerde atv televizyonunda ki, Aldatma dizisinde ki Avukat rolünden izlemekteyiz.
Bir gün istanbulda D&R da kitaplarını görünce popileritesini kullanıp kitap yazdığı ön yargısına varmıştım. Oysaki
Gfb amacı o olmayabilir ama insan bi durur düşünür ya Sivas ve yakmak denince milletin aklına direkt Madımak gelir niyetleri bu olmasa bile milletin aklına %95 Madımak gelir.
Daha sonra Sivas'ta da tekrarlanacaktı aynı olay. Otuz üç aydını Madımak Oteli'nde yakanlar ceza almadan kurtulacak, bunların bir kısmı da aynı Maraş katilleri gibi dinci partiden milletvekili yapılacaklardı. Ülkenin düzeni buydı; Aleviler can verirdi, onları öldürenler ise Meclis' e girerdi.
6/7 Eylül boyutlarında bile olsa, işlenen büyük suç saklanır, gizlenir, unutturulmaya, geçiştirilmeye çalışılır.
Zannedilir ki kol kırılmış, yen içinde kalmıştır. Gerçekte kalmaz! Kırılan kol yen içinde kaldığından bakım görmez, bir başka deyişle yara sağalmaz. Bu da zaman içinde zehirlenmeye yol açar, kangrenle neticelenir.
Böyle olduğu için, 6/7 Eylül'ü doğuran karın yenilerine gebe kalmıştır.
1978 yılında Maraş'ta yüz yirmi, 1980'de Çorum'da elli yedi Alevi yurttaşın ölümüyle sonuçlanan mezhep temelli saldırılar bunun örneğidir.
1993 yılında Sivas Madımak Oteli'nde otuz üç Alevi aydının yakılması da 6/7 Eylül Olayları'yla tam anlamıyla hesaplaşılmamış olmasından kaynaklanmıştır.
Türkiye toplumu 1978, 1980, 1993 yılında yaşanan ve Türkiye tarihine yüz kızartıcı birer suç olarak kazınmış bu olaylarla da hesaplaşmasını henüz tam anlamıyla yapmış değildir.
Ne yazık!
Resimlerin haricinde, "Yandığımın resmidir...!" diye not düştüğü bir çizim bırakır.
1993 yılında Ankara Sanat Rehberi için kaleme aldığı bir yazıda, öldüğünde başını göğsüne yaslayıp ağlayabildiği tek şehre, hüznünün cilasına Ankara'ya gömülmek istediğini belirtmişti. Tahminleri istekleri ne yazık ki gerçekleşir. 2 Temmuz 1993 günü kaldıkları Madımak Oteli ateşe verilir. Çok sayıda yazar ve sanatçı bu yangında hayatını kaybeder. Metin Altıok da öldü sanılarak morga alınır. O sırada, bir gün önce imza gününe katılan bir doktor onu tanır. Nabız alamamasına rağmen Metin Altıok'un yaşadığını anlar ve dahiliye servisine ulaştırır. Sivas'tan helikopterle bilinci kapalı bir şekilde getirildiği GATA Ağır Yanık Ünitesi'nde yaşama tutunamaz ve 9 Temmuz 1993 günü vefat eder.
Sayfa 50 - Sapiens yayınevi 1 basım Nisan 2022
Beteri de oldu: İnsanlar, Madımak Oteli'nde sosyal demokrat bir partinin iktidar ortağı olduğu dönemde yakıldı; 2 Temmuz 1993'te yaşanan Sivas Katliamı sırasında Tansu Çiller başbakan, o ise başbakan yardımcısıydı. Aziz Nesin, otele saldırıların başlamasıyla aradığı lnönü'den "en kısa zamanda takviye gönderileceği, kimsenin kılına dahi zarar gelmeden kurtarılacağı" güvencesini almıştı oysa.
Seni tanıyordum.
Elinde silah, Komünist avına çıktığın ta o ilk günlerden beri seni tanıyordum.
Önce Ankara'da sonra İstanbul'da ve tüm bir ülkede kana bulamadığın sokak, kahvehane, okul avlusu, fabrika önü kalmamıştı.
Ev baskınları yaptın, kör karanlıklarda.
Boğarak öldürdüğün arkadaşlarımın üstüne, kurşun yağdırmak marifetlerin
Madımak.
Bir keresinde Sivas'tan tabutla dönmüştüm. İçi silme ceset dolu ceviz ağacından yapılmış, tozlu sarı şahane bir tabut. Otobüse zar zor koymuştuk tabutu. Hem ağırdı, hem de yaz günü içindekiler çok fena kokuyordu. Kaç kişiyi sığdırmıştık hatırlamıyorum ama içindekilerden biri benim sarı oğlumdu. Yanarak ölmüş, küle dönmüş, sarısı kapkara, yirmi yaşında akıllı mı akıllı bir oğlan. Onunla birlikte şarkıları da yanmış, öyle söylediydi avukat. Her şey yanmış onunla birlikte. Geçmiş yanmış, gelecek
yanmış, hayaller yanmış, e tabii o hengamede şarkılar sağsalim kalacak değil ya, içindeki şarkılar da yanmış. Kader bu doktorcuğum, alınyazısı. Yandı mı yanıyor çocuk da şarkı da.
Sayfa 22Kitabı okudu
Bağnaz hesap soruyor: “dinsiz” diye, “Allahsız” diye, “benden değildir” diye Sivas göklerinde bulutlar yoğunlaşıyor; ama bir damlası inemiyor korkularından.
Sayfa 16Kitabı okudu
Kova Kaleci
Yedi kova su yeterliydi
sıvas'taki ateşi söndürmek için
oysa her biri
devlet dairesindeki kovaların
üstüne yazılı
altı harfli bir sözcüktü yangın
Yedinci kova
Sayfa 38Kitabı okudu
Kül Kedisi
...........
...........
Tutuşunca Madımak Oteli'nin perdesi bir kez daha kundaklandı umudumuz yürümeyi öğreteceğiz ona
sonra yeniden koşmasını
masal olmadığını söylüyor
güzel günlerin
Sivas sokaklarında doğuran kül kedisi
Denize doğru inen bir sokaktır ülkem düz değildir taşları
ayakkabılarını bağlamadan
peşinde koşarken bir martının
ipe takılıp düşer
özgürlüğün eve avluya sığmaz çocukları
Başımızdaki şapka bireysel
şemsiye sosyalist yanımızdır
ve tek şartı
ters dönen bir şemsiyeyi düzeltmenin zor da olsa yürümektir
rüzgâra karşı
Sayfa 26Kitabı okudu
Bir babaannenin 1930'lu yıllarda Maraş'ta başlayıp Istanbul'a kadar uzanan masalını dinleyeceksiniz. Bu masal bir varmış, bir yokmuşlarla başlasada babaanne'nin torunu Nazlı'ya anlattığı Cemrenin hikâyesi kendi masalıdır aslında.
Cemre doğduğunda papatya mevsimi bahar olsada daha kırkı çıkmadan annesinin vefatıyla kışa dönen hayatının başlangıcıydı, tabiiki size masalını burada anlatmıycam neler sığmadıki o masala tarihimize bir kara leke gibi adını yazdıran 27 Mayıs darbesi, Maraş katliamı, Sivas Madımak otelinde diri diri yakılmak istenilen aydınlarımız,sadece bir nefes alacak parkımız olsun, agaçlarımıza dokunulmasın diye direnen insanlara orantısız güç kullanarak büyük facialara yol açılan Gezi parkı olayları, 15 Temmuz darbe girişimi...
Evet masallar bütün kötülüklere rağmen hep güzel bitsin isteriz ama Torun Nazlı bizlere babaannenin masalını aktarırken kendi masalıyla devam ettiği hikayede yinede güzellikler,dostluklar,vefakârlık ,umutlar olsada hüznü bırakıp gitti..
Bizler kendi masalımızla devam etsek babaanne ve Nazlı'nın masalından farklı ne anlatabilirizki:(
Yeni nesillerin anlatacağı masallar umarım güzel olur desekte bazı şeyler değişmedikçe anlatacakları güzel masalları olmayacak malesef :(
Murat DURMAZ
Bir Ömrün Zaman Aşımına Uğratılamayacak İzleri
2 Temmuz 1993 Sivas Katliamı. ve birkaç gün sonra,
"Sivas vahşeti devlet gözetiminde işlenmiş bir cinayettir" Karikatürcüler Derneği de dahil olmak üzere, elliye yakın dernek ve meslek örgütünün "Kamuoyuna" başlıklı, "Demokratik Platform Birliği" imzalı ortak bildirisinin ilk cümlesi. 20 yıl öncesinden bir haykırış, yalın ve derin bir özet.
... ve 20 yıl sonra, 13 Mart 2012 Ankara,
"Sivas'ta 2 Temmuz 1993'te Madımak Oteli'nde 37 kişinin yakılarak öldürülmesinden sonra başlayan yargı sürecinin son sanıkları için "zamanaşımı" kararı çıktı. Mahkeme, "eylem insanlığa karşı suçtur bu nedenle zamanaşımına uğramaz" görüşüne katılmadı..." Sabah Gazetesi, 14 Mart 2012
Dava Zamanaşımına uğradı. Ya Asaf Koçak? İşte, O'nun biz dostlarında bıraktığı izlerden bir derleme... Donmak ile Yanmak arasındaki bir ömrün zaman aşımına uğratılamayacak izleri: Yaşamı, Çizgileri ve Sivas.
Murat Özmenek
5 Mayıs 2015
