Uyurken kimseden zarar gelmezdi ama uyanıkken insanların şeytandan bir farkı yoktu.
Sayfa 92Kitabı okudu
Mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, uzanırken, ya da uyurken, seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? Neden değilim?
Sadece uyurken mutlu oluyorum. Uyandığımda kabus başlıyor. Kendimi ıssız bir adaya düşmüş, hapsedilmiş, lanetlenmiş hissediyorum ve ne suç işlediğimi bilmiyorum.
Sayfa 151 - Ayrıntı Yayınları
Öylesine acı çekiyorum ki, uyurken bile bir an dinlendiğim yok...
Sayfa 268 - Altın Kitaplar, 29. Basım, Kasım 2023.Kitabı okudu
“Sevdiklerinize sarılın çünkü uyurken ölüyoruz.”
Sayfa 69 - Yazarsan DirektKitabı okudu
Senin saçında uyurken buldum bu şarkıyı.
Sayfa 55
Ya uyusan? Ve uyurken rüya görsen? Ve rüyanda cennete gidip hiç bilmediğin çok güzel bir çiçek koparsan? Ya uyandığında çiçeği hala elinde tutsan? Ne olur o zaman?"
Sayfa 394Kitabı okudu
Ruh uyurken şeytana uymak, zekânın etkisi altına girmektir.
Sayfa 40Kitabı okudu
Çıplakken, üşürken, uyurken, yorgunken, acı çekerken, kısacası fani yaşamın tüm ortak biçimlerinde insanlar arasındaki adil ya da adaletsiz, saygıdeğer ya da suçlu gibi yapay sınıflandırmalar ortadan kalkar; geride senin, benim gibi acıkan, susayan, uykusu geldiğinde uyumak isteyen, yorulan zavallı hayvandan, fani yaratıktan başka bir şey kalmaz.
Sayfa 27Kitabı okudu
alnımı
dağ ateşiyle ısıtan
yüzünü kanla yıkayan dostum
senin
uyurken dudağında gülümseyen
bordo gül
benim kalbimi harmanlayan
isyan olsun
şimdi dingin gövdende
uğultuyla büyüyen sessizlik
birgün benim elimde
patlamaya sabırsız mavzer olsun
başını omzuma yasla
göğsümde taşıyayım seni
gövdem gövdene can olsun
Sayfa 260 - Mayıs Yayınları - 7. Basım - Mart 2018Kitabı okudu
'Dünyanın geri kalanı uyurken uyanık olmanın büyüleyici bir tarafı vardı.Sanki onların bilmediği bir şey biliyormuşsun gibi'
BEN SANA TEŞEKKÜR EDERİM
Ben sana teşekkür ederim, beni sen öptün,
Ben uyurken benim alnımdan beni sen öptün;
Serinlik vurdun korulara, canlandı serçelerim;
Sen mavi bir tilkiydin, binmiştin mavi ata,
Ben belki dün ölmüştüm, belki de geçen hafta.
Sen bana çok güzeldin, senin ayakların da.
Tıpkı uyurken rüya görenler gibi her şeyi oluruna bıraktım.
Dostoyevski epilepsi hastası, homofobik ve iflah olmaz bir kumarbazdı. Oğuz Atay sevdiği kadına yakın olabilmek uğruna karısından boşanıp sevdiği kadının kocasıyla arkadaş oldu evlerine daha sık gidebilmek için. Salinger yaklaşık kırk yıl evinden dışarı adım atmadı, tek bir kare bile fotoğrafı çekilemedi. Yusuf Atılgan Türk Edebiyatının kilometre taşları sayılabilecek iki büyük eseri yazdıktan sonra (Anayurt Oteli ve Aylak Adam) insanlara küstü, bir köye yerleşip otuz yıla yakın neredeyse tek bir satır bile yazmadan çiftçilik yaptı. Althusser elli yıldır birlikte olduğu ve taparcasına sevdiği karısı Helen’i bir sabah yanıbaşında uyurken elleriyle boğdu, bu boktan hayata daha fazla katlanmasına seyirci kalmaması için. Stephan Zweig’de tıpkı Althusser gibi yaptı, tek farkla, o tabanca kullandı karısı ve kendisi için. İnsan ırkına duyduğu güvensizlik Walter Benjamin’i Fransa sınırında kendi kafasına sıkmaya zorladı. Hemingway yalancının tekiydi, Jean Genet gasptan tecavüze kadar bulaşmadık suç bırakmadı ve ömrünün yarısını hapiste geçirdi. Kierkegaard çok sevdiği nişanlısı Regine Olsen’i terk etti, çok sevdiği için. Ömrü boyunca hep acı çekti bu yüzden ama soranlara da yaptığının doğru olduğunu söyleyip durdu. O kadar çok seviyordu ki Regine’i ve o kadar nefret ediyordu ki kendisinden, evlenip onun kendisine ‘maruz kalmasına’ izin veremezdi!..
En sevdiğim yazarlardan bir kaçının kısa yaşam öykülerini anlatmaya çalıştım. Bir yerlerde bir terslik var ama nerede bilemiyorum..