Kitap okurken acılarını sadeleştirmeden yazanlara tesadüf ettiğim zaman şunu idrak ediyorum en çok: Böylesine yoğun bir acıyla muhatap olan sadece biziz sanıyoruz ama çok şükür sandığımız kadar yalnız değiliz
Sayfa 77Kitabı okuyor
"Bizim gibiler, çiftlikte çalışan erkekler yeryüzündeki en yalnız erkeklerdir. Onların ailesi yoktur. Kendilerini hiçbir yere ait hissetmezler. Bir çiftliğe gelir, çalışır, biraz para kazanırlar, sonra kasabaya gidip kazandıklarını birkaç saat içinde harcarlar, bir de bakarsın ki yeniden yola düşmüşler, başka bir çiftliğin kapısını çalmak için. Hayattan hiçbir beklentileri yoktur onların."
Lennie'nin yüzünü mutlu bir ifade kaplamıştı. "Evet, evet bu işte. Şimdi de bizimle ilgili yeri anlat." George anlatmaya devam etti. "Ama biz onlar gibi değiliz. Bizim bir gelecek planımız var. Söylediğimizi dinleyen, bize önem veren biri var yanımızda. Gidecek başka bir yerimiz olmadığı için bir barda oturup burnumuzu viski bardağına sokmak zorunda değiliz. Onlar hapse girseler tek başlarına çürürler orada, bir arayanları olmaz. Biz onlar gibi değiliz."
Lennie araya girdi. "Biz onlara benzemeyiz! Peki neden? Çünkü... Çünkü sen varsın benim yanımda ve ben varım senin yanında, bu yüzden işte..."
Sayfa 20Kitabı okudu
Yanan Ormanlarda Elli Gün
Yaşar Kemal öğretmenden medrese
ye götürmesini istedi.Öğretmen yalnız değiliz bu yönden sevinçliyim.
Tabi aynı zamanda halkın bizleri inanması için güvenli olmalıyız.
Kimseye yalan söylememeliyiz ,
aldatmamalıyız ve vicdanlı olmalıyız ki insanların yüzüne bakabilelim.
Sayfa 28 - YkyKitabı okuyor
Yalnız yürümek, özgürlükte son noktadır. İstediğimiz zaman yürür, istediğimiz yere,kendimize uygun zamanda ve hızda, istediğimiz kadar kısa veya uzun gezintiler yapabiliriz.İstediğimiz zaman istediğimiz kadar mola verip dinlenebiliriz.Bizi cezbeden her yolu, her vadiyi,her patikayı, her sokağı takip edebiliriz.Danışmak veya düşünmek zorunda değiliz,tam olarak yapmak istediğimizi yapmakta özgürüz.
Sayfa 89Kitabı okuyor
Mustafa Kemal Atatürk'ün Söylediği 75 Söz | Atatürk Sözleri ve Anlamları
Cumhuriyetimizin kurucusu, başöğretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk, yaşam şekli ve üstlendiği görevleri gereği çok yönlü bir liderdi. Verdiği demeçler, söylediği sözler, aktardıkları ve daha nicesi hayatın her alanında önemli tavsiye, fikirler ve sözleri içeriyor. Spor,
Bir ufka vardık ki artık yalnız değiliz sevgilim
Ahmet Arif
"Kitap okurken, acılarını sadeleştirmeden yazanlara tesadüf ettiğim zaman şunu idrak ediyorum en çok: Böylesine yoğun bir acıyla muhatap olan sadece biziz sanıyoruz, ama çok şükür sandığımız kadar yalnız değiliz."
Sayfa 84Kitabı okuyor
"Kitap okurken, acılarını sadeleştirmeden yazanlara tesadüf ettiğim zaman şunu idrak ediyorum en çok: Böylesine yoğun bir acıyla muhatap olan sadece biziz sanıyoruz, ama çok şükür sandığımız kadar yalnız değiliz."
"Bu da seni rahatlatıyor..."
"Hayır, yalnız olmadığımı belletiyor. ...
Sayfa 84
Bir ufka vardık ki artık
Yalnız değiliz sevgilim.
Gerçi gece uzun,
Gece karanlık,
Ama bütün korkulardan uzak.
Bir sevdadır böylesine yaşamak,
Tek başına
Ölüme bir soluk kala,
Tek başına
Zindanda yatarken bile,
Asla yalnız kalmamak
Sayfa 20
Çok şeyin farkında değiliz, ne kötü! Bir yerden bir yere göçtük mü geride ne kalmışsa bıraktığımız gibi kalmıştır diye düşlüyoruz. Oysa yalnız ölüler değişmiyor.
Merhum Ziya Gökalp, Türklerin ahlakta birinci olduğunu söylerken, milli bir övünme duygusuna kapılmış değildi. Çok tarih okumuş, milli maziyi öğrenmiş ve düşmanlarımızın bizim hakkımızda söylediklerini belledikten sonra bu hükmü vermişti.
Burada ahlakın hangi sebepler ve tesir edici şeyler altında meydana geldiğini inceleyecek değiliz. Yalnız şu kadar söyleyeceğiz ki, ahlakın meydana gelmesinde coğrafyanın tesiri yoktur. Bu sözümüzün en büyük delili de, aynı coğrafya alanında yaşamış olan eski Romalılarla yeni İtalyanların ahlakça birbirinin hemen her alanda zıddı olmalarıdır.
Ahlakın meydana gelmesinde en önemli sebep soydur. Bir toplumun ahlakı, soyunun karışması ile değişebilir.
Türk ÂhlakıKitabı okudu
EFELYA'dan...
........
Elif, Ferhat'ı daha yakından tanımak için, çocukluğuna dair hatıralarını anlatmasını istedi ondan; sonra sesine bir avuç fesleğen katıp:
“Dur, önce anneni anlat, çok merak ediyorum, yaşıyor değil mi?”
“Yaşıyor değil mi?” cümlesiyle Ferhat birdenbire dağılmıştı.
“Hayır, yaşamıyor; çocukken kaybettim
cebimizde yüzlerce kitap varken yalnız degiliz:
Ehli Tasavvufun Sevmediği Gibi...
Abdünnasır’ın bizzat kendisi, hükümeti, kiralık basını ve müptezel propaganda organları Seyyid Kutub’a ve «YOLDAKİ İŞARETLER» adlı değerli eserine az mı iftira ettiler. Bu eseri «tedhiş kitabı», müellifini de «kindar yazar» olarak ilân etmişlerdi. Acaba şehid Seyyid Kutub, «Yoldaki İşaretler»de ne söylemişti ki kendisi ve kitabı bu şekilde itham ediliyordu? Acaba, «Bu din yalnız Allah’ın ulûhiyetini ve âlemlerin rabbi olduğunu ilan suretiyle, yeryüzünde insana kullara kulluk etmekten ve bu kabilden sayılan hevasına tâbi olmaktan kurtuluşunun genel ilânıdır.»(¹) dediği için mi suçludur? Yoksa, «Biz, insanları, onlardan maddî bir menfaat temin etmek için İslâm’a davet etmiyoruz. Yeryüzünde hâkimiyet de fesat da istemiyoruz. Şahsımız için her hangi bir çıkar temin etme davasında da değiliz. Hesabımızı ve ecrimizi insanlardan alacak da değiliz. Biz ancak insanlığı sevdiğimiz ve iyilik etmek istediğimiz için İslâm’a çağırıyoruz. Her ne kadar eza etseler de, bu böyle... Çünkü İslâm’a davetin sebebi hikmeti ve dâvet edenin iç temayülü budur.»(²) Sözümü suç teşkil ediyor? Ne kin ve ne şiddettir bu!.. îşte bu kendine baş eğmeyen bütün insanlara karşı, Cemal Abdünnasır’ın içini dolduran kindir.
Sayfa 21 - 22 Cağaloğlu Yayınevi / (¹) Yoldaki İşaretler, sayfa 81. (²) Yoldaki İşaretler, 213-214
