Sen benim için başkasının kitabı gibiydin. Hani okumasam olmazdı ve okudum da ne oldu ki? Pek bir şey değişmedi işte. Yine ben aynı ben. Bir giden daha ekledim yalnızlığıma, hepsi bu. Hiç görmesem artık seni, ömür boyu görmesem gülüşünü sırf bu yüzden bile kendimi affedemem. İnsanın kendine yaptığını hiç kimse yapamıyor işte. Gitme diyemiyorsun, bazen tutuluyor dilin. Sıkışmış ruhuna gurur ve sırf bu yüzden kaybetmeyi göze alıyorsun.