Yola nereden başlayacağımı kırk yaşımda anladım. Nereye varmam gerektiğini anlamam ise engelli, uzun ama tutkulu bir süreç oldu. Biliyorsun, şimdi televizyonda, gazetelerde görüyoruz, sahte ermişler, sahte peygamberler türüyor; bugünden yarına onların öğretilerine göre yaşayanlar da çığ gibi artıyor. Bütün bu tarikat önderlerinin, huzuru ve
Sayfa 139Kitabı okudu
Hayat sadece soluk alıp vermek değildir. Bunu en iyi solunum cihazına bağlı yaşayanlar bilir.
Sayfa 71 - destek yayıneviKitabı okudu
Hiç dikkat ettiniz mi, “Evli çiftler arasında tecavüz diye bir şey olmaz. Koca ne zaman arzu etse, karısı onunla beraber olmaya mecburdur” diye düşünenlerin hepsi nedense erkek. Vicdanının sesini dinleyen ve dünyadan haberdar olan hiçbir kadın böyle bir iddiada bulunamaz. Çünkü öyle evlilikler vardır ki, cehennemden beterdir. Azaptır. Her senesi, her günü, her dakikası... Bunu yaşayanlar bilir. Ama onlar ezikliklerinden çıkıp konuşamazlar, dertlerini anlatamazlar. Hem utanırlar. Küskün ve kırık... Sadece etraflarındaki birkaç kişiye dert yanabilirler, o kadar. Bu kadınların sesi yok. Ama bu demek değil ki kendileri de yok. Demek değil ki, hikâyeleri de yok.
Yola nereden başlayacağımı kırk yaşımda anladım. Nereye varmam gerektiğini anlamam ise engelli, uzun ama tutkulu bir süreç oldu. Biliyorsun, şimdi televizyonda, gazetelerde görüyoruz, sahte ermişler, sahte peygamberler türüyor; bugünden yarına onların öğretilerine göre yaşayanlar da çığ gibi artıyor. Bütün bu tarikat önderlerinin, huzuru ve
Sayfa 137 - Can Yayınları/Çevirici: Eren Cendey /Basım: 2010/ 91. baskı.Kitabı okudu
Öfkemiz, sinirimiz, agresif hallerimiz ya da dibe vurmuş ruhumuz.. İşte bunların hepsi paylaşmaya değerdir. Biz insanlar; bir çay bardağının duvarda parçalanması ile bütün bunların üstesinden gelebildiğimiz gibi; umarsızca, şuursuzca karşımızdaki insana bunu tıpkı çay bardağının başına gelecek durumları aksettirmede de oldukça başarılıyız. Paylaşım yöntemlerimiz değişken. Birileri bizi sorgulamasın, yargılamasın, yadırgamasın, anlamsız taleplerde ya da geçiştirmeler de bulunmasın. Biz yazalım ya da anlatalım, o dinlesin. Kendince yorumlarını dillendirsin ama yine de soru sormasın isteriz.
Konu mutluluğa gelince; sanki bir demlik çay imiş gibi davranmaya başlarız. Yavaş ve tavında içelim ki; tüketmeyelim. Halbuki unuttuğumuz bir konu da; mutluluğun verdiği enerji ile aynı tavda enerji bulabileceğimizdir. Çünkü ruh dalganlanmalarını nasıl ki, ruhu dalgalı olanlar anlıyor ise; mutluluğu ve mutlu olmayı bilmeyi de aynı şekilde düşünenler ya da yaşayanlar bilir.
Paylaştıkça azalanlar sadece elle tutulur, gözle görülür objelerdir. Halbuki biz insanların arzuladıkları; tamamı ile ruhani boyuttur. İşte bu yüzden; karanlık bir gecede elini uzatanlar, bir gün; bir ince kuma oturup denizi koklamayı hak edenlerdir.
Nasıl ki ruhumuzun dalgalı taraflarının değerini bilenler var ve bu kişiler ile olmak bize her şeye rağmen; iyi geliyorsa, mutluluğunuzun değerini bilenler ile de, mutluluğu, keyfi ve neşenizi paylaşmaktan sakınmayın.
Bir öğretmen, topluma zararlı hale gelen öğrencisini duyduğunda ne kadar üzülürse onun başarıları karşısında da o kadar sevinecektir.Çünkü bir öğretmen için bütün öğrencileri, onun manevi çocuklarıdır. Bunu ancak yaşayanlar bilir.
