İnsan ruhunun derinliklerinde olup biteni, sürüp gideni, bitti sanılan yerde bir küçük imle yeniden başlayanı kim bilebilir? Kendi şarkıları ve dansları eşliğinde yıllarca kendi mezarını kazan insan, gerçekte kendi ruhunda açılan bu ölüm çukurunu, içinde koruduğu dile tutunarak yıllarca şiirle kapatmaya çalışsa da, ölüm ve toplama kamplarının 'gölge uzantısı'ndan kurtulamaz yine de."