Önceden "doyum" olarak adlandırdığın şey doyum değildi. Önceden "mutluluk" olarak adlandırdığın şey mutluluk değildi. Fakat tam şu an onu karşılaştırabileceğin hiçbir şey yok.
Zaten güçlü bir aşkı her şey besler . Ama söz konusu geçici, basit bir sevdaysa eminim tek bir güzel şiir onu yok etmeye yeter.
“Güçlü olan hayatta kalır" ifadesi, hayatta kalanların etik olarak bir anlamda en güçlü olduklarını ve evrimin izlediği bu eleme yolunun, sonraki tipin öncekinden daha iyi olduğunu kanıtladığı yönünde bir inanışa yol açtığı görülmektedir. Bu temele dayanılarak bir güce tapınma temeli kolayca kurulmakta ve medeniyet yoluyla kavgaların
Sayfa 26Kitabı okuyor
"Ah Jack! Jack! Ne yapacağım? Benim için hayatın anlamı aniden yok oldu, koca dünyada uğruna yaşayacağım hiçbir şey kalmadı."
Sayfa 212Kitabı okuyor
Çam ağacı
Bu kez
bir şey yok kendisinden
Kolay olacak mı nazende ?
“Dinle Zeze, beni içine kabul edersen her şey daha kolay olacak. Sana yeni bir hayat öğretmek, seni her şeyden korumak, peşini bir türlü bırakmayan şu hüzün perdesini yavaş yavaş yok etmek istiyorum. Göreceksin, tek başına kalsan bile şimdiki kadar acı çekmeyeceksin.”
Sayfa 17Kitabı okuyor
İmkansızı hayal ediyorsun. Sömürülen topluma bahşedilen özgürlük diye bir şey dünyanın hiçbir yerinde yok.
Sayfa 239Kitabı okuyor
içimizde şeytan yok... içimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var..
Şu yaşım ve geldiğim çağ, gördüklerim ve yaşamımın beni taşıdığı şu balkon, şu masa, benim taşıdığım şu ailem, ensem, göbeğim, elimde tuttuğum şu bardak, baktığım şu sokak artık belli ki ben ne görürsem göreyim ne anlarsam anlayayım ne olursam olayım buraya bakarak bunların içinde olacağım. Bana bu manzaraya bakarak bir şey söyleme, görüp göreceğimin bu olması kaderi çizilmiş, yazılmış, kazılmış. Başımı çevirmekten fayda yok, görmezden gelmek boşuna, ait değil gibi duruş beyhude, işte balkon, işte manzara, işte hayat. Varsam ve sahi isem işte de ben.
Sayfa 189Kitabı okudu
ben artık bir hiçim, hiçbir önemim yok, hiçbir şey
istemiyorum: yerimden kımıldamıyorum. ben bir nesneyim, bir insan değil. dokunun bana: bir taş misali soğuğum, bir mezar misali soğuk. tanrı olmayı becerememiş bir adam gömülü burada.
Sayfa 189 - inişKitabı okuyor
İnsanın sözden başka yaşayacağı yeri yok dünyada,bilirim. İnsan,kabul etmekle dönüştürmek arasında gergin bir iptir,bilirim. İnsan konuşmasaydı -yazmak da içinde- yapacağı tek şey,topluca delirmek olurdu, bilirim.
Sayfa 48 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okuyor
