Sena
@zynepsena
Yaşamanın dışında ve ötesinde, hiçbir şey beklemeden..
12 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"Bitirdim ben..
Koydum lavtamı kenara.
Mor üçgüller arasında
Gölgeler asılı durdukça
Şakımak da sona erdi, şarkılar da.
Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Eskiden bülbüller gibi erken,
Çiy düşmüş çalılarda öterken,
Kestim artık sesimi.
Yorgun bir ketenkuşuyum şimdi.
Dudağımdaki ezgiler bitti,
Öttüğüm zamanlar geçip gitti.
Bitirdim ben..
Koydum lavtamı kenara."
Sayfa 402
Sör Aleksi'nin dilinden düşürmediği bir söz vardı: " Kızlarım, ümitsiz hastalıkların, mukadder felaketlerin son bir ilacı vardır: Tahammül ve tevekkül. Elemlerde bir gizli şefkat var gibidir. Şikayet etmeyenlere, kendilerini güler yüzle karşılayanlara karşı daha az zalim olurlar."
Sayfa 223
"Çiçekler de ölür elbette. Yaşayan sadece tohumlardır. Yaşayan ve devam eden..."
Okur Takip Önerileri
"Hayat gariptir Korhan. Bir gün gelir, hiç aklında olmayan şeyleri düşünmeye başlarsın. Reddettiğin bazı durumları kabullenirsin.. Hayat bu."
İki dakikalık nefretin korkunç yanı, birinin rol yapmak zorunda olması degil, katılmaktan kaçınmanın imkansız olmasıydı.
Otuz saniye içinde herhangi bir numara her zaman gereksizdi. Korku ve kinciliğin iğrenç bir coşkusu, öldürme, işkence etme, balyozla yüzleri ezme arzusu,
Bir elektrik akımı gibi tüm insan topluluğunun içinden akıyor, birini kendi iradesi dışında yüzünü buruşturmaya, çığlık atmaya dönüştürüyor gibiydi.
Yani, hepinize minnettarım ama kendi hayatımı yaşamam gerekiyor
Ülke halkının en kalabalık ve önemli bir kitlesinin eğitimden yoksun bırakılması bir cinayettir. Devletin kendi kendini yıkması, yok etmesi demektir.
Şükürler olsun ki, gençler her şeye yeniden başlıyor. Yaşamı daha iyi, daha akıllı, daha güzel bir düzene sokacaklar.
Herkes yaşam şartlarının zorluklarından, çekilen acılardan şikayetçi ama kimse yaşamı düzeltmek için bir şeyler yapmak istemiyor.
İnsanoğlu aslında korktuğu yaratığın ta kendisidir.
...zaman bir yerden sonra anlamını yitiriyor. Ama eskiden yaşadığımız hayatı bize anımsatan tek şey o." "Akıp giden zaman mı?" "Evet. Ve onunla ne yaptıgımız."
"Endişelerin seni sadece biraz daha endişelenebilmen için hayatta tutacaktır."
Yüreği kendisini arayacak ve bulamayacak kadar karışıktı
hem güzel bir şey var mıdır aslında ölüm ve aşktan başka?
İnsan bir saatin içinde kaybettiklerini, bir yıl uğraşsa bile kazanamıyor
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Söz sessizlikte, ışık karanlıkta, yaşam ölürken; bomboş gökyüzünde uçarken parlar atmaca.
İfade edemediğim bir eksiklik hissi var içimde, sanki her şey başka türlü olabilirdi
İnsan bazı güçlüklerden, ancak onları unutmak suretiyle kurtulabilir albayım.
İnsanlık öldü. Belki de hiç yaşamamıştı. Belki de benim insanlığım diye bir şey yoktu. Ben hücremde yanlış hayallere sürüklenmiştim. Korkaklığımı insanlık sanmıştım. Yalnızlığı insanlık saymıştım.
İnsan nasıl kaybolabilir ? Kimseye görünmeden bir yerden çıkıp gitsem. Bir köşede ölüp kalsam sonra da..