İvan İlyiç’in Ölümü
Tolstoy’dan hatırladığım kadarıyla okuduğum ilk kitap…
İvan İlyiç’in Ölümü, 12 bölüm ve 95 sayfadan oluşuyor.
Tolstoy, bütün insanları yakından ilgilendiren bir konuyla (ölüm ile) okurun karşısına çıkmış. İvan İlyiç’in Ölümü’nde; insanın ölüm karşısındaki tutumu, hastalığı/ölümü kendine konduramaması ve kötü olan şeylerin hep başkalarının başına gelebilirmiş gibi olan yanlış algısıyla birlikte insanın aslında bir hayat boyu ne kadar yalnız olduğu kitabın tamamına işlenmiş.
İvan İlyiç özelinde, 45 yıllık bir hayat geriye kırılmalarla okura aktarılmış. Kitabın bölümlerden oluşması ve iyi bir çevirisinin yapılmış olması (Çeviren: Mazlum Beyhan) okumayı kolaylaştırıyor.
Kitaptan bazı alıntılar;
“Duyduğum acı gündelik işlerle uğraşmama engel oluyor demek bana ikiyüzlüce geliyor” (8).
“Alınacak, düzeltilecek, yerleştirilecek bir şey kalmayınca bir şeylerin eksikliği duyulur” (28).
“Belki de sürdüğüm yaşam, sürdürmem gereken yaşam değildir” (71).
Okuyun pişman olmazsınız.
Orhan Pamuk, deyince herkesin aklına tabi ilk Nobel alan ilk ve tek Türk yazarı geliyor. Öncelikle Nobel kısmına girmek onu tanımak için bence gerekli. Bir yazarın Nobel Ödülü alabilmesi için ülkesi eğer ki Dünyadaki Güçlü ve Söz Sahibi o meşhur ülkelerden değilse, kendi ülkesi ile ilgili sorunlu olması gerekir. Nobel çünkü kaos sever, entrika sever,
