Canan

30 Ocak 2022 00:27

910 syf.

Borcunu ödemeye niyetli adam, teminattan Korkmaz!

9/10 puan verdi

11 günde okudu

Cervantes zekice ironileriyle şövalye romanlarına kafa tutmak için bu romanı yazar ama çelişkili bir şekilde yine de biz ‘Mahsun Yüzlü Şövalye’ mize hayran kalırız =) Ama nasıl hayran kalınmaz bu dürüstlüğe, kötünün karşısında korkusuzca durup ezilenin hakkını savunan Arslanlar Şövalyesi’ne. Ya Sancho Panza’ya ne demeli? O kulağa küpe olunası

Don Quijote (2 Cilt Takım)Miguel de Cervantes · Yapı Kredi Yayınları · 202222,9bin okunma

Canan

31 Aralık 2021 23:06

639 syf.

10/10 puan verdi

12 günde okudu

“Şimdiye kadar kim bilir kaç kere öldün.” “Çoook” dedi İnce Memed. “Beni her gün öldürüyorlar.” “ Bu dağlarda bin kez ölmeden bir kez dirilemezsin.” İnce Memed, bir direnişin, başkaldırının destanı.. İçinde yalım taşıyan, mecbur kurdunu taşıyan Memedlerin zulme boyun eğmeyişi. İnce Memed, küçücük, incecik bir oğlan. Utangaç, öyle adam öldürecek görünüşe sahip olmayan fukara İbrahim’in oğlu. Bir şekilde kendini dağlarda bulur. Kendi adaletini sağlamaya uğraşır. Halkın umudu olur. Adına destanlar yazılır, İnce Memede, İnce Memedden daha çok benzeyen.. Halk onu yüceltti çünkü buna ihtiyacı vardı. Ezilen halk direnen birini gördü müydü onun için bir umut doğar, ona tutunur, her biri birer İnce Memed olur. İnce Memed, Hürü Anasıyla, Topal Ali’si ile, Ferhat Hocası ile zulümün temsilcileri olan Abdi ağası, Ali Safa Beyi, Murtaza’sı, Arif Saim’i ile yaşayan gerçek bir destan.. “Ve boyun eğdiniz, ve boyun eğdiniz, ve boyun eğdiniz, boyun eğmeyenleri lanetlediniz, öldürdünüz, kustunuz, ve boyun eğdiniz, boyun eğmeyi, yemek yemek, su içmek, sevişmek gibi bir yaşama biçimi yaptınız. Ve de öldünüz. Ve de solucandan beter oldunuz. Daha da olacaksınız.” Dünya kurulduğundan bu yana zulme karşı İnce Memedler hep olmuştur, olacaktır.

İnce Memed 4Yaşar Kemal · Yapı Kredi Yayınları · 202115,9bin okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Canan

07 Mayıs 2021 14:00

339 syf.

9/10 puan verdi

4 günde okudu

Cemil Meriç okurken kendi cehaletinin farkına varıyor insan. “Ben edebiyata sürünerek girmedim, prens olarak girdim, şovalye olarak girdim ve Palas Atena gibi zırhlarımla doğdum. İlk yazımla son yazım arasında büyük bir fark olacağını sanmıyorum. Ağaç dalbudak salmış, büyümüş, o kadar.” Syf:59 Çok okuyan, çok düşünen çokça dürüst olan bu adamın onca yıllık birikimini buluyoruz bu kitapta. Kendisinin de belirttiği gibi acemilik eserleri yoktur onun, yazım dünyasına prens olarak girmiş ve kendi eserlerini onca yılın dolup taşması ile üretmeye başlamıştır.Hal böyle olunca da öyle bir oturuşta veya birkaç günde okunup sindirilebilecek bir kitap değil “Bu Ülke”. Her cümle vurucu. Her satır cehaletimize bir tokat belki de. Pek çok şeyden bahsedecek Cemil Meriç. Önce kendisinden, gençliğinden, onu etkileyen yazarlardan. “Dünyanın en iyi romancısı Balzac’tı” diyecek , “Zola, gençliğimin tanrılarından.” Diyecek ya da. Bir dönem arkadaşlık da ettiği Celal Sayır’ı anlatacak. Celal, Türkiye’nin Oscar Wilde’ıdır, diyecek. “Ulu çamlar, fırtınalı diyarlarda yetişirmiş. Kemal’i ısdırap yarattı.” Diyerek sahip çıkacak Kemal Tahir’e. Elbette sakınmadan sert cümleler de savuracak bazı Türk aydınlarına. -İzm’ lerden bahsedecek, Doğudan Batıdan dem vuracak. Anlaşılamadığından, anlayamadığından da bahsedecek. Ama “Her büyük adam, kucağında yaşadığı cemiyetin üvey evladıdır.” Demiyor muydu kendisi de. Elbette anlaşılamayacaktı. Tekrar tekrar okunulası, ‘anlaşılması’ gereken bir kitap, bir aydın. Keyifli okumalar.

Bu ÜlkeCemil Meriç · İletişim Yayınları · 201821,1bin okunma

Canan

23 Nisan 2021 23:18

520 syf.

9/10 puan verdi

10 günde okudu

Yaşam, bazı şeylerin gerçeğine varamadığımızda katlanılır oluyor. Martin Eden’in tabiriyle “iyi etmeye” çalışıyoruz her şeyi. Martin Eden, tutkulu bir genç. Aşka, kitaplarına. Yıldızlar kadar uzağındakilere ulaşabilmek için okuyor önce. Okuyor, okudukça öğreniyor , değişiyor. Elbette ki öğrendikçe daha fazla okuyor. Kitaplar ailesiyle, dostlarıyla mensup olduğu sınıf ile aşkıyla arasına uçurumlar getiriyor. Okuma tutkusu yetmiyor, yazmak da istiyor. Yazıyor, yazıyor... Başarıyor da.. Dört bir yandan çekiştirenlere rağmen.. Ve tabiki yıldızlar kadar uzak sandıklarının “içi boş bir görüntü” den ibaret olduğunu görmesi, her şeyin gerçeğine varması da fazla uzun sürmüyor. Jack London, Martin Eden’in geçirdiği tüm bu süreci ilmek ilmek dokumuş. Kahramanın(elbette bir yerde London’ın kendisinin) hayal kırıklığını iliklerinize kadar hissediyor, düğümlü bir boğazla okuyorsunuz. Ne desek az. Az. Geç kalmayın buraya.

Martin EdenJack London · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202391,3bin okunma

Reklam

Canan

23 Şubat 2021 19:17

736 syf.

Puan vermedi

9 günde okudu

14.yüzyıl ortaçağ İtalya’sında bir manastırda geçen yedi günü kapsıyor roman. Baskerville’li William ile Melk’li Adso, bir görev için gelirler bu manastıra. Bir cinayet haberi karşılar onları. Bir rahip ölmüştür. Cinayetten şüphelenilir. Bu ölümlerin arkası da gelir. Tüm cinayetler yüzyıllardan beri korunmakta olan kütüphane çevresinde olur. Hristiyanlığa dair birçok bilgi, akımlar, tarikatlar, Papa taraftarı ya da imparator taraftarı olan gruplar vs. birçok ayrıntı mevcut. Ortaçağ estetiği uzmanı olan Umberto Eco dönemi ustalıkla yansıtmış. Bu bölümler okuyucuyu sıkabilir, en azından bu alana ilgisi olmayanları. Yayınevi Eco’dan bu bölümlerin fazlaca yer aldığı ilk yüz sayfasını kısaltmasını istemiş hatta. Fakat Eco şöyle karşılıyor:”Bir insan manastıra girip orada yedi gün yaşamak istiyorsa, onun ritmini kabul etmek zorundadır. Bunu başaramazsa, kitabın bütününü okumayı da hiçbir zaman başaramayacaktır. Bu nedenle, ilk yüz sayfanın bir kefaret ve başlangıç işlevi vardır; her kim bundan hoşlanmazsa kendi bilir, tepenin eteklerinde kalır.” Bizler de tepenin eteklerinde kalmadan tırmanıyoruz Eco’nun müthiş ayrıntılarla yarattığı gerçekçi manastıra. Sonra geliyor ustaca deliller. Adım adım yaklaşıyorsunuz büyük resme. Kütüphanenin labirentlerinde esrarengiz kitabın peşinden sürükleniyoruz merakla. Son kırk sayfada Eco’nun romanı yazma süreci var. Yazma yolunda olanlar için ışık olabilir bu bölümler. Zorlayıcı, yer yer ayrıntı fazlalığı ile yoran ama soluksuz da okunacak kadar sürükleyen bir tarihi, polisiye, çok katmanlı tam bir kaos romanı. Tıpkı dönemi gibi. Keyifli okumalar.

Gülün AdıUmberto Eco · Can Yayınları · 202012,6bin okunma

Canan

11 Şubat 2021 23:37

108 syf.

Puan vermedi

Oğuz Atay olur da eserinde yolunu kaybetmiş hayata ucundan kıyısından tutunmaya çalışan, tutunamayan insanlar olmaz mı? “Oyunlarla Yaşayanlar” devlet tiyatrolarında da sahnelenmiş bir tiyatro eseri Oğuz Atay’ın. Coşkun Ermiş, emekli tarih öğretmeni. Oyunlarına kendini kaptırmış, erkenden emekliye ayrılmıştır. Aslında hep gülünç duruma düşme

Oyunlarla YaşayanlarOğuz Atay · İletişim Yayınları · 20209,1bin okunma

Canan

10 Şubat 2021 22:32

160 syf.

Puan vermedi

26 saatte okudu

Keşiş Andronikos, kendini bildi bileli manastırdadır. İnanır inanmasına ama otuz üç yaşına değin sorgulamaz bunları. Süregelen bir alışkanlık, Bir ritüel midir sadece inançları? İnancı uğruna zindana atılmayı göze alacak kadar kuvvetli midir değerleri? İşte tüm bu sorgulamaları Bizans imparatorluğundaki resim/ikona kırıcılık sürecinde

Uzun Sürmüş Bir Günün AkşamıBilge Karasu · Metis Yayınları · 20191,595 okunma

Canan

08 Şubat 2021 23:18

136 syf.

Puan vermedi

Devamlı takip etmişliğimin olduğu tek Tv dizisi olan Leyla ile Mecnun’da görmüştüm “Bir Süre Yere Paralel Gittikten Sonra” yı. Başak intihar eder. Onun intiharının ağabeyi Umut, annesi Türkan hanım, tanıdıklar, arkadaşlar, komşulara kadar bir çok kişi üzerindeki etkisini 37 bölümlük kısa kısa öyküler üzerinden okuyoruz. Kopuk olmayan birbirini tamamlayan öyküler bunlar. Yere paralel gitmek, bende utancı çağrıştırdı. İnsanın utanacağı şeyler hissetmesi, kimseye anlatamaması... intiharın sebebini açık açık anlatmıyor yazar. Veya öykülerin çoğu da ucu açık bırakılmış... siz yorumluyorsunuz. Ben intiharı anladığımı sanıyorum. Kimsenin buna dair bir şey yazdığını okumadığım için tatkaçıran olmaması için ben de yazmayacağım... “...ama gerçek daima biraz hüzünlüdür. Gerçeği ararken bir yandan da bulduğumuz anda değiştirmeyi düşleriz. Çünkü aynı zamanda gerçek daima biraz utanç vericidir. Utanç bizi ikiye böler. İkiye bölünmenin en dayanılmaz yanı, iki parçanın da hâlâ canlı olmasıdır. İnsan herhalde bu yüzden kendini öldürmeye kalkışır. İkisinden biri gitsin, der.” S:98 En sevdiğim bölümler Başak ve ağabeyi Umut arasındaki kısımlardı. Babalarının ardından “babam nerede?” Oyunu oynamaları. Ağabey kardeş, aralarındaki boğazımı düğümleyen bağ... Farklı bir tecrübeydi. Şans verebilirsiniz.

Bir Süre Yere Paralel Gittikten SonraBarış Bıçakçı · İletişim Yayınevi · 20202,516 okunma

Canan

07 Şubat 2021 23:06

76 syf.

Puan vermedi

“Bu kitapta Tezer’den kalanlar var. Ardında bıraktıkları. Acılarından kalanlardır bu kitapta okuyacaklarınız. “ Çocukluk arkadaşı Ferit Edgü’nün önsözüyle başlıyoruz. Onu her şeyiyle tanıyan Ferit Edgü için Tezer Özlü’den kalan şu satırlar kim bilir nasıl anlamlıdır. Biz bu kadar derin anlamlar çıkaramasak da onun ruhunu yansıtan cümleleri

KalanlarTezer Özlü · Yapı Kredi Yayınları · 20196,2bin okunma

Reklam

Canan

07 Şubat 2021 16:33

336 syf.

8/10 puan verdi

4 günde okudu

Bu eserden önce

Hay bin Yakzan okunursa daha keyifli olacaktır. Zira Daniel Defoe, adasal romanın ilk örneği olan bu eserden etkilenmiştir. Babasının onca öğüdünü dinlemeyen genç Robinson denizlere açılır. Bir çok maceradan sonra bir kaza sonucu anakaradan uzakta bir adaya düşer. İşte burada hayatta kalma mücadelesini, kendisiyle hesaplaşmalarını onun yazdığı günlüklerden okuyoruz. Robinson Cruose salt bir macera romanı değil elbette. Avrupa ve özellikle de İngiliz insanının sömürgecilik ruhunu yansıtıyor bir anlamda Robinson Cruose. Sonrasında bununla ilgili yapılmış olan çalışmaları da okuyunca kanaatimde haklı olduğumu anladım. Anlatımından dolayı yer yer sıkıcı olsa da sonuna kadar yine de merakla okutturuyor kendini. Yazıldığı zamanın şartları düşünüldüğünde de elbette makûl karşılanmalı hoşa gitmeyen durumlar da. Keyifli okumalar..

Robinson CrusoeDaniel Defoe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202021,8bin okunma

Canan

03 Şubat 2021 21:32

296 syf.

8/10 puan verdi

“Suyun suda kayboluşu gibi, hakikati bulmak uğruna kaybolmayı göze almak...En önemli ayrımlar hep en belirsiz olanlardır.” S:77 Sürmeli bir albino Nuh Tufan. Yetimhanede yetişmiş, konservatuar okuyor. Para kazanmak için türlü zırtapozluklar, madrabazlıklarla iş çevirir. Can yoldaşı İbrahim Kurban’ın geliştirdiği maskeler ile de bir işe atılır ve iş adamlarının okuduğu bir dergiye ilan verir: “Aynı anda iki yerde birden mi olmanız gerekiyor? Bizi arayın.” Oldukça tehlikeli işlere girişir Nuh Tufan. Zaten tığ-ı Teber şah-ı Merdan bir kimsedir o. Kaybedecek pek bir şeyi yoktur. Ferruh fermanın dublörü olur. Peki Ferruh onu kendisinin yerine tetiğin önüne atabilecek midir? Habip Hibo, Dilara Dilemma, Rıza Silahlıpoda, Prof. Umur Samaz, Pembe Pepe... matrak, zıpır, bol gülmeli bir roman. Olayları 4 farklı ağızdan okuyoruz. Okudukça taşlar yerine oturuyor. Kitapta öyle çok sinema örnekleri geçiyor ki bir yerden sonra takip etmesi zor oluyor. Çok fazla sinema kültürünüz yoksa benim gibi bir eliniz sürekli araştırma yapacak:) “Ve hepimiz biliyoruz: Dostlarımız, biz caddenin kenarında alevler içinde yanarken, karşıya geçip üstümüze işemeye üşenen kimselerdir.” S:54 Komik, bol aksiyon, bazen hüzün.. hepsi marjinal, fiyakalı kaybedenler.. Keyifli okumalar.

Dublörün DilemmasıMurat Menteş · Alfa Yayınları · 202015,2bin okunma

Canan

03 Şubat 2021 21:00

212 syf.

8/10 puan verdi

8 günde okudu

Selim İleri, Selçuk Baran’ın hak ettiği ilgiyi görmemesini, “inceliklere, yalınlıklara kapalı eleştirmenlerin, yazarların ve okurun bilinçsiz suikastı” şeklinde yorumluyor. Bu suikastın tetikçisi olmamak adına, geç kalmış olsam da buradayım şimdi. “Okuruma yakın olmayı beceremedim” diyor Selçuk Baran. Nasıl gelinmez şimdi ona. “Bozkır

Bozkır ÇiçekleriSelçuk Baran · Yapı Kredi Yayınları · 2021818 okunma

Canan

24 Ocak 2021 16:33

416 syf.

10/10 puan verdi

3 günde okudu

“Her şeyden şüphe edersen cehennem olur bu dünya sana.” S:51 Şüpheler ile başlıyoruz, şüphelerle yol alıyoruz sayfalar boyunca. Aynı evde yaşayıp bambaşka iç dünyalara sahip Samim, Besim, Selmin, Mefharet. Samim’in ütopik dünyası : Simeranya. Bundan yüz elli yıl sonrasının kitabını yazıyor Samim. Olmak istediği dünya. Bir de gerçek dünya. Meral, onun yalanları, ikircikli benliğiyle boğuşmaları, ihtirasları. Ferhat, Necile. Peyami Safa, yine ustalıkla insan psikolojisin, derin ruh dünyasının aynasını tutuyor bize bu karakterler ile. Bir çok yerde Samim vasıtasıyla konuşuyor. “...bak, büyük kalabalıkların ortasında, insan denilen sosyal mahluk kendi... kendi iç dünyasının mahbusu hâlinde, şifasız bir yalnızlığa mahkum. ..... Bütün ihtilaflarımızda yalnızlıklarımız çarpışıyor. Hatta kendi kendimizle mücadelemizde bile kendilerimiz -çünkü bak, “kendi” var içimizde- birbirine karşı yalnızdır. “ S:392 Beraberce var olduğumuz zıtlıklar , kendi içimizdeki sayısızca benliklerimiz... yalnızlıklarımız... insanın kendi kendisiyle imtihanı.. savaşı.. Öyle bir ustalıkla yaşatıyor ki Peyami Safa bize bu hâli... son sayfaya kadar kendi dünyanızdan kopuyorsunuz. Yıllar sonra görüştüğüm bir dost ile onca biriken konu arasında “ yalnızız” bahsi geçince, artık bekletmek istemedim. Siz de bekletmeyin olur mu? Keyifli okumalar.

YalnızızPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 201921,7bin okunma

Canan

16 Ocak 2021 23:31

176 syf.