Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.6
İrem
İrem
@Tanith
But I don’t want comfort. I want God. I want poetry. I want real danger. I want freedom. I want goodness. I want sin.
66 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Zweig’ın biyografilerinin iyi olduğunu duymuştum ve bu kitaptan sonra ben de kesinlikle buna katıldım, çok güzel bir kitaptı, okurken çok keyif aldım. Fouche derin ve okuması çok enteresan bir karakterdi. Dönem de çok hareketli ve dünya tarihindeki çok önemli dönemlerden biri olunca okuma keyfim ikiye katlandı. Zweig’ın diğer biyografilerini okumak için sabırsızlanıyorum ve Fransız devrimi ve Napolyon dönemiyle ile ilgili de bir sürü kitap okumak istiyorum.
Duygu Asena’nın bu uzun süredir çok merak ettiğim kitabını sonunda okudum. Edebi dil açısından çok iyi ve doyurucu olduğunu söyleyemeyeceğim ne yazık ki ama içerisindeki fikirler ve yansıttıkları bakımından zamanının ötesinde ve cesur bir kitap olduğunu düşünüyorum. O yüzden dilinden çok hoşlanmasam da kitabı genel olarak beğendim. Beni etkilediğini söyleyebilirim. Evliliğe, çocuk yapmaya ve kadının toplumdaki yerine olan bakış açımı genişletti. Günümüzde de kadınların aynı sorunları ne yazık ki hala yaşamasından dolayı kitabın güncelliğini koruduğunu da söyleyebilirim. Herkesin okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Aziz Nesin’den okuduğum üçüncü kitap ve bu kitabı da okuduğum diğer kitapları gibi çok beğendim. Gerçekten dili çok akıcı ve güzel, ayrıca hicivleri de harika, mizahla çok güzel harmanlanmış. Ben hiçbir kitabı okurken kahkahalarla güldüğümü bilmem ama Aziz Nesin okurken gülüyorum. Gerçekten de her okuduğum kitabıyla Aziz Nesin’e biraz daha hayranlık duyuyorum; dili, eleştirileri, her şeyi çok güzel kitaplarının. Tüm külliyatını okumak için sabırsızlanıyorum.
Okur Takip Önerileri
Birçok kişinin bayılarak okuduğu bu kitabı büyük bir hevesle okumaya başladım ama sonuç ne yazık ki tam bir hayal kırıklığı oldu benim için. Çok uzun sürede çok da zorlanarak okudum ve geriye dönüp baktığımda kitapta sevdiğim ya da bana bir şey katan hiçbir şey bulamadım. Belki daha az kitap okumuş olsaydım bu kitabı sevip hayatı sorgulayabilirdim
Sırf Sabahattin Ali hatrına 6 puan verdiğim bir kitap oldu yoksa yazarın edebi dilini oldukça düşük buldum. Tamamen şahsi fikrim ama çok daha iyi bir biyografi yazılabilirdi Sabahattin Ali’ye diye düşünüyorum. Sabahattin Ali’nin hayatını okumak önemli, özellikle sonlarda içinde bulunduğu sıkıntılı süreçler, hapisler, siyasi baskı, maddi sorunlar,
Bu kitabı kesinlikle çok sevdim. Neredeyse okuduğum her sayfadan keyif aldım. Sabahattin Ali’yi tanımak adına çok önemli bir kitap. Yaşadığı zorlukları, hapishane zamanlarını, öğretmenlik zamanlarını, akrabalarını ve arkadaşlarını, aşklarını, eşi Aliye Hanım’ı, kızı Filiz’i, öğrencilerini hepsini daha ayrıntılı tanıyoruz mektuplar sayesinde ve aslında o dönemin Türkiye’sini de daha ayrıntılı tanıyoruz. Özellikle Markopaşa’yı çıkardıkları zamanları görmek benim için önemliydi. Sabahattin Ali’nin ve hatta Aziz Nesin’in içinde bulunduğu zorlukları, stresi ve maddi sıkıntıları çok iyi tezahür ettim ve çok üzüldüm. Kitapta Nazım Hikmet’in, Aziz Nesin’in ve Nihal Atsız’ın da Sabahattin Ali’ye gönderdikleri mektuplar bulunuyor. Onları okumaktan da büyük keyif aldım ama Nihal Atsız’ın üslubunu da kibarca demek gerekirse oldukça tuhaf buldum. Ayrıca Sabahattin Ali’nin eşi Aliye Hanım’a yazdığı mektupları da keyifle okudum. Sabahattin Ali hiç kuşkusuz benim için Türk edebiyatının en iyi yazarlarından biri ve benim de en sevdiğim yazarlardan biri.
Sabahattin Ali’nin okuduğum 8.kitabı ve her okuduğum kitabıyla Sabahattin Ali’ye olan hayranlığım artıyor. Bu öykü kitabı da yine çok sevdiğim ve beğendiğim bir öykü ve Sabahattin Ali kitabı oldu. Dilinin yalınlığı, akıcılığı ve konuların güzelliği olsun hikayelerin vuruculuğu olsun beni çok etkiledi. Bence öykü türünü sevenler için kesinlikle okunması gereken bir kitap. Bu kitabı okuduktan sonra yine Sabahattin Ali’nin yaşadıklarına ve vahşice katledilmesine çok üzüldüm. Umarım ki şu an daha mutlu olduğu ve gereken değeri gördüğü bir yerdedir. Sabahattin Ali de yine tüm külliyatını okumak istediğim ve buna en çok yaklaştığım yazar. Bundan dolayı çok mutluyum. Kendisi günümüz Türkiye’sinde en çok okunan yazarlardan biri. Bu popülerliği kesinlikle hak ettiğini düşünüyorum ve yine kendisinin Türk edebiyatındaki çok önemli isimlerden biri olduğunu düşünüyorum.
Aziz Nesin’den okuduğum ikinci kitap. Daha önce Zübük kitabını da okuyup çok beğenmiştim, bu kitabını da en az Zübük kadar beğendim. Kitabın dili o kadar güzel ki, o kadar beğendim ki keşke ben de bu kadar güzel yazabilseydim. Aziz Nesin’e çok büyük bir saygı duydum. Harika bir hiciv örneği, mizahla o kadar güzel harmanlanmış, bazı yerlerde o kadar zekice mizah yapılmış ki okurken büyük bir keyif aldım. Çok güzel bir bürokrasi ve aslında sistem eleştirisi. Yazım tarzı olarak da Zübük’ünkine benzer, sanırım Aziz Nesin’in genel yazım tarzı böyle. Kitapla ilgili naçizane tek eleştirim bazı yerlerin biraz çok uzatılmış gibi gelmesi ve bitişinin biraz sönük kalması. Yani sanki bu şekilde yazılmış 10 tane daha bölüm okuyabilirdim ya da 5 tane eksik okusam çok fazla bir şey değişmezmiş gibi. Bunun da Aziz Nesin’in bu kitabı radyo ve tiyatro uyarlamalarından sonra yazdığı için olduğunu düşünüyorum. Bunlar dışında çok güzel ve akıcı bir kitap, dili çok güzel. Bence herkes Aziz Nesin okumalı. Ben de tüm külliyatını okumak istiyorum. Aziz Nesin’in Türk edebiyatının çok önemli ve çok yetenekli yazarlarından biri olduğunu düşünüyorum.
Hepyek Seray Şahiner’den okuduğum 3.kitap. Daha önce yazarın Antabus ve Kul isimli romanlarını da okumuştum. Hepyek’i beğenmekle beraber bana Kul’un ve özellikle Antabus’un verdiği zevki verebildiğini düşünmüyorum. Seray Şahiner’in özellikle çevremizde de gördüğümüz yalnızlık dolu insanları duygu sömürüsü yapmadan ve mizahi ögelerle de harmanlayarak çok güzel bir dille anlattığını düşünüyorum. Bu kitapta da özellikle yalnızlık teması işleyen hikayelerini çok beğendim ama beğenmediğim hikayeler de oldu ne yazık ki. Sarı Işık, Karaca, Bulyon ve Ağlamadan Anlatmam Lazım hikayelerini çok beğendim ama Arkaik ve İhtiyati Tedbirler hikayelerini hiç beğenemedim ve kitaptaki diğer öyküleri de ortalamanın biraz üstü buldum. Ama yine de Seray Şahiner’in Çağdaş Türk Edebiyatındaki önemli isimlerden biri olduğunu düşünüyorum ve herkesin bir şans vermesi gerektiğine inanıyorum. Kendim de çıkarmış olduğu ve çıkaracağı diğer kitaplarını okumayı düşünüyorum.
Uzun zamandır Zweig okumuyormuşum gibi hissettim ve Zweig okumayı özlediğimi fark edince ben de uzun zamandır elimde olan Ay Işığı Sokağı’nı okuyum dedim ve pişman olmadım, gayet beğendiğim bir kitap oldu. Zweig’ı genel olarak seviyorum ve yazım dilini de beğeniyorum zaten. Bu kitap da 5 farklı öyküden oluşuyor, öykülerin hepsini beğenmekle birlikte en sevdiğim 2.öykü Leporella oldu, okurken bir filme uyarlamak istedim. Bence güzel bir gerilim filmi uyarlaması olabilirdi. Bu kitaptan sonra Zweig okumayı özlediğimi hissettim o yüzden yakın zamanlarda Zweig okumayı arttırabilirim.
9/10 puan verdi
Yine sınıfsal çatışmaları ve işçi haklarını anlatan bir kitap okudum ama Upton Sinclair’in Petrol’ünün aksine bu kitap direkt işçilerin perspektifinden yazılmış bir kitap. Petrol’ü de çok beğenmiş olmama rağmen işçi haklarını anlatan bir kitapta bir petrol devinin oğlundan çok gerçekten işçi olan bir baş karakter okumak daha çok hoşuma gitti. Baş karakterimiz Etienne çok sevdiğim bir karakter oldu ve sıklıkla kendimi onunla empati yaparken buldum. Catherine karakterine de tüm kitap boyunca gerçekten üzüldüm ve Chaval’den de nefret ettim. Aslında anlatılan ailenin hepsine çok üzüldüm ve bu şekilde yaşamış binlerce aile olduğu gerçeği de beni ayrıca üzdü. Özellikle Maheude ve çocuklarının kitabın sonunda tekrardan madenlere inmek zorunda kalması da çok vurucu bir sondu. Kitabı zaten çok sevdim ve Emile Zola’nın diline de bayıldım. Diğer kitaplarını da hemen okuma listeme ekledim. Çok yalın, vurucu ve güzel bir dili vardı. Natüralizm akımının etkisiyle kitaba her şeyi yansıtması bence kitabı çok etkileyici ve vurucu yapmış. Emile Zola’nın kendi hayatı ve kişiliği de kitabı etkileyici kılan bir diğer faktör. Kitabı genel olarak çok beğendim, Emile Zola’yı daha çok tanımak ve diğer kitaplarını da okumak için can atıyorum.
Bu kitaba aslında 8 puan verecektim ama Jane Eyre de 8 puan verdiğimi görünce buna 9 puan vermeliyim diye düşündüm. Bu kitaba aslında 10 puan bile verebilirdim ama kitabın son 300 sayfasındaki komünizm propagandaları ve yazım dilinden de değil ama kitabı gerçekten de çok uzun sürede okumamdan dolayı 1 puan kırdım. Kitap konu olarak da anlattığı şeyler olarak da ağır bir kitap ve büyük ihtimalle yazanların çoğunluğu da gerçek şeyler. Uzun gözlemler sonucu yazıldığı ve çok güzel anlatıldığı için komünizme hiçbir sempatim olmamasına rağmen etkilendiğimi inkar edemem. Sadece kitabın baş karakteri de diyebileceğimiz Bunny’yi çok sevemedim, en sevdiğim karakter Baba oldu ama Paul Watkins karakterini de zaman zaman sinir olmaklar beraber sevdim. Yan karakterlerin de başarıyla yazıldığını düşünüyorum. Sadece Ruth ve Eli Watkins karakterleri biraz daha açılabilirdi bence. Beni sadece kitaptaki komünizm propagandaları rahatsız etti çünkü belli bir yerden sonra çok fazla olmaya başladı, onun dışında konu olarak da yazılım olarak da çok başarılı bir kitap olduğunu düşünüyorum. Sonu da gerçekten vurucuydu. Yazarın Şikago Mezbahaları kitabını da okumak istiyorum.
Anais Nin’i zamanında kimsenin dile getiremediklerini dile getirebildiği ve yaşayışındaki cesaret ve özgürlükten dolayı çok merak ediyordum. Kitap genel olarak üç kadın karakter ve Anais Nin’in Henry Miller’dan etkilenerek oluşturduğu Jay karakterinin etrafında geçiyor. Aslında kitapta belli bir konu yok, daha çok düşünceler etrafında ilerliyor. Yazarın dilini biraz Virginia Woolf’a benzettim ama Virginia Woolf’u okurken daha çok zorlanmıştım. Kitabı okurken açıkçası bazı yerlerde konuyu kaçırdığımı ve nerede olduğumu unuttuğumu hissettim ama onun dışında kitabı beğendim. Devam kitaplarının daha da iyi olacağını umuyorum ve en kısa zamanda okumak istiyorum.
Reşat Nuri’yi genel olarak seviyorum diyebilirim, bazı fikirlerine katılmıyorum ama genel olarak seviyorum. Aslında Reşat Nuri’yi hep romancı kimliğiyle tanıyıp hep romanlarını okudum ama hikayeleri de kötüydü diyemem. Genel olarak hikayelerin dili çok akıcı, otobüs yolculuğu yaparken hızlıca okudum ve bitirdim. Hikayeler hızlı okundu evet ama bende çok büyük izler bıraktı mı, hayır. Çok büyük beklentilerle okunmadığı sürece tatmin edecek bir kitap benim şahsi fikrim. Reşat Nuri’nin çok daha popüler olan ama henüz okumadığım Çalıkuşu, Yaprak Dökümü gibi kitaplarını da okumak istiyorum.
Çöp kitap benim için bir guilty pleasure ama okuması zevkli döneme de ilgiliyim diye okudum, kurgusu falan kesinlikle rezalet ama işte dediğim gibi büyük ihtimalle devam kitaplarını da okuyacağım
Yaşar Kemal okumayı özlemişim bu kitabı okuyunca onu fark ettim. Uzun zamandır okumuyordum halbuki Yaşar Kemal’i çok severim. Bu kitabı da çoğu kitabı gibi beğendim. Kitabı okuduğumda beni sarstı, konu olarak zaten çok güzel bir konu seçilmiş, dili de oldukça akıcıydı. Okurken hiç sıkılmadım bitirince kitabın sonundan dolayı kendimi kötü hissettim. Oturduğum yerden bunları okuyup kendimi kötü hissetmek kolay ama bir yerlerde insanların gerçekten bunları yaşadığını bilmek çok kötü bir şey. Keşke elimizden bunları durdurmak için bir şey gelse. Yaşar Kemal kitaplarında her zaman dünyanın bilmediğim bu halini hatırlamak beni sarsıyor ama ayrıca Doğu kültürüne olan ilgimi de artırıyor. Umarım yakın zamanda bir Doğu turu yapıp oraları gezebilirim.
Açıkçası bu kitabı anladığımdan çok emin değilim. Kitap her Bulgakov kitabı gibi akıcı ve güçlü mizahi unsurlar barındırıyor ama kitabın ne anlatmak istediğinden ve ne amaçla yazıldığından emin değilim. Yorumlarına da baktım herkes ucu açık bir kitap olduğunu söylüyor. Bir tane adam var, bir gün işine gittiğinde hiç beklemediği bir şekilde kovuluyor ve patronunun peşine düşüyor. Yolda da gerçek ve gerçeküstü bir sürü olayla karşılaşıyor ve sonunda da kafayı yiyip intihar ediyor. Dediğim gibi kitabın ne amaçla yazıldığını anlayamadım ama akıcı bir kitaptı, bir oturuşta bitirdim. Belki sonra tekrar okurum ve o zaman daha iyi anlayabilirim.
İlk defa Tezer Özlü okudum ve yazarın yazımını çok sevdim. Kitabın her cümlesi alıntı yapılabilecek güzellikte, neredeyse tüm kitabı paragraflar şeklinde buraya alıntılamak istedim. Kitabı çok sevmemdeki en önemli etken bu oldu diyebilirim. Kitapta çok ağır bir depresiflik ve melankoli var. Tezer Özlü’nün Türk edebiyatının gamlı prensesi olarak anıldığını biliyordum ama bu kitabı okuyunca neden böyle anıldığını çok daha iyi anladım. Kitabın dilinin ağır olduğunu ve okuması zor bir kitap olduğunu düşünüyorum. Üniversiteye giderken okuyamazdım bu kitabı, daha boş bir vakitte okumak için uygun olduğunu ve tüm dikkatinizi bu kitaba vermeniz gerektiğini düşünüyorum. Yazarı tüm külliyatını okumak istediğim yazarlar arasına bu kitaptan sonra hemen ekledim ve en kısa zamanda da Çocukluğumun Soğuk Geceleri’ni okumak istiyorum.
Bulgakov’u çok seviyorum, mizahına bayılıyorum. Bu kitabının da konusunu okuyunca kitabı seveceğimden emin oldum. Bulgakov’un kendisi de doktor olduğu için kitaplarında genellikle tıpla ilgili detaylar, göndermeler yer alıyor. Bu kitabında da var. Bu kitabında da Sovyet eleştirisi yine fazla ve yine çok güzel. Yaratıcı bir konu üzerinden eleştirinin çok güzel yapıldığını düşünüyorum. Bulgakov’un bütün kitaplarını okumak istiyorum ve Bulgakov’u herkese tavsiye ediyorum.
Fantastik edebiyatın ilk örneklerinden biri olduğu için önemli bir yere sahip edebiyatta ve çok popüler de bir kitap, duymayan yoktur sanırım. Eğlenceli ve kolay okunan bir kitap olduğunu düşünüyorum. Özellikle ilkokula giden veya ortaokula yeni başlayan çocuklar için güzel bir kitap önerisi olabilir. Tabi ki büyükler de okuyabilir ben okurken güzel vakit geçirdim. Filmini de listeme ekledim en kısa zamanda izlemeyi düşünüyorum. Yazarın Aynanın İçinden kitabını da sonraki zamanlarda okuyabilirim.
Kitabı aslında genel olarak beğendiğimi söyleyebilirim. Zweig’ın ruh çözümlemeleri her zaman iyidir. Kitapta da Bertold’un hissettiği o yalnızlığı ve özgüvensizliği yazar bize güzel anlatmış ama beni en rahatsız eden şey Bertold’un sonlara doğru yaşam amacını bulmasını sağlayan 13 yaşındaki hasta kıza karşı hissettiği romantik duygular oldu. Bilemiyorum keşke kıza karşı sadece kendi kız kardeşine karşı hissettiği merhamet ve acımayı hissetseydi, hiç romantik duygulara yer verilmeseydi. Özellikle Bertold’un kızı dudağından öptüğü kısımda çok rahatsız oldum. Zweig keşke o kısımları yazmasaydı benim fikrimce. Bu olaydan çok rahatsız olduğum için kitabı diğer okuduğum Zweig kitaplarından daha az sevdim ve 6 puan verdim.
Bu kitaba çok bayılmadım özellikle Cengiz Aytmatov’un daha önce okuduğum Toprak Ana ve Elveda Gülsarı kitaplarına göre biraz sönük kaldı benim için. Kitapta beni en çok etkileyen çocuğun içinde bulunduğu yalnızlık ve çaresizlik. Çocuk öyle değersizleşmiş ki bir adı bile yok, hep çocuk olarak bahsediliyor. Ayrıca Mümin dedeye de gerçekten üzüldüm. Çok iyi bir insan aslında ama sürekli hor görülüyor, aşağılanıyor. Öte yandan Orozkul karakteri gerçekten kötü olmasına rağmen sırf maddi durumu iyi diye saygı görüyor. Ayrıca yazarın karakterleri iyi ve kötü şeklinde kategorize ettiğini düşünüyorum. Karakterler ya iyi ya da kötü. Gri karakter hiç yok. Bu pek hoşuma gitmedi açıkçası. Benim için ortalama bir kitaptı. Yazarın üstte bahsettiğim kitaplarını tercih ederim.
Bulgakov’u daha önce Usta ve Margarita kitabıyla tanımış ve çok sevmiştim o yüzden bu kitabını da okumak istedim. Bulgakov’la ilgili şunu çok ilginç buluyorum: Kendisi Stalin’in diktatörlüğü zamanında Sovyetleri çok eleştirmesine rağmen Stalin’in kendisini sevmesinden dolayı uzun bir süre SSCB’de yaşayabilmiş. Tabiki Stalin’i anlıyorum yani Bulgakov’dan nasıl nefret edebilirsin ki? Harika bir yazar ve deha gerçekten. Özellikle Usta ve Margarita kitabındaki mizahına hayran kalmıştım. Sevdiğim yazarlardan biri. Bu kitabını da Usta ve Margarita kadar çok sevemesem de beğendim. En sevdiğim öykü Morfin oldu. Yine bu kitapta da çok fazla yaşanmışlık hissettim. Güzel ve akıcı bir kitaptı. Yazarın kesinlikle diğer kitaplarını da okumak istiyorum.
Yazılmış savaş karşıtı eserler arasında en güzellerinden biri. Savaşın devletlerden ve politikadan bağımsız olarak direkt insan üzerinden anlatılması çok hoşuma gitti. Yazarın kendisinin de 1.Dünya Savaşına 18 yaşındayken katıldığını bilerek okuduğum için kitapta çok fazla yaşanmışlık hissettim. Sanki yazar biraz da kendini anlatıyor gibiydi ve bu yaşanmışlık çok hoşuma gitti. Küçük insanların hikayesi çok güzel işlenmiş. Okuduğuma hiç pişman olmadım ve iyi ki okumuşum dedim. Herkese önerebileceğim bir kitap oldu benim için.
Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok (Ciltli)Erich Maria Remarque · Everest Yayınları · 20203,280 okunma
Hiçbir beklentim olmadan okumaya başladım kitabı ve sanırım ondan olacak ki bu kitabı ikinci kitaptan daha çok sevdim. Yine güzel bir kitap sayılmazdı ama en azından bu kitap ikinciden iyiydi. Özellikle yazarın yazdığı son da fena değildi. Serideki en sevdiğim karakter Karanlıklar Efendisi oldu ve (spoiler olacak uyarayım) onun ölümü hem güzeldi hem de üzücüydü. Kitapta en sevdiğim kısım orası oldu. Çok tavsiye edeceğimi sanmam kimseye ama yaşınız küçükse ve yeni okuma alışkanlığı kazanıyorsanız okuyup sevebilirsiniz.
Alina’ya sinir olmaktan kitabı rahatça okuyamadım. Kesinlikle kötü bir kitap ve yazar da çok ergen bir kafa yapısına sahip. Dizisi çıktı diye okuyup öyle diziyi izlemek istemiştim ama çok pişman oldum aldığıma. Serileri yarım bırakamadığım için mecbur okuyacağım ama kesinlikle kimseye tavsiye etmem,hiç beğenmedim.
