Geçen ayın tam da bugünü Harry Potter kitaplarını okumaya başladım. Kitapları okurken çocukluk ve ilk gençliğimde yaşadığım heyecanları tekrar yaşadım. Yeri gelip hüzünlendiğim yeri gelip güldüğüm seriyi okurken kitaplarla filmler arasındaki yer yer ufak, yer yer de büyük detayların her birini not aldım. Toplamda neredeyse iki yüz sayfalık bir not
Birçok kişi serinin en iyi kitabı olduğunu, filminin de görsel açıdan en iyi Harry Potter filmi olduğunu düşünüyor. Ben, her ne kadar çocukluğumda Harry Potter izlerken bu görüşte olmasam da geçen yıllar bana Azkaban Tutsağı’nı çok sevdirdi, şimdi seride en sevdiğim üç kısımdan biri.
Ben bu kitabı okurken, yarın öbür gün birileriyle bu filmi
Hemingway. Bir süredir ölüm ve yaşam hakkındaki düşünceleri ve davranışları sebebiyle beni kendisine çekiyordu. O, 1920'ler Paris'inin rüya ekibi olan Amerikan yazarlarından biridir. Hemingway, savaşı aşmış ve hedefsiz kalmış bu bir grup yazarı "kayıp nesil" olarak isimlendiriyordu. Küba'da, Paris'te, Florida'da
Roman sosuna batırılmış bir felsefe giriş 101 kitabı
Bir Şüphenin Romanı: ‘’Sofie’nin Dünyası’’
Keşke ergenlik dönemimde okumuş olsaydım dediğim, bana ahlar vahlar çektirmiş, felsefeye giriş kitabı niteliğinde bir kitaptır; ‘’Sofie’nin Dünyası.
3000 yıllık felsefe tarihini özetlemeye çalışırken idrak yetisi yeni yeni palazlanmaya başlamış,
“Karısını Şapka Sanan Adam”
“Oliver Sacks”
Kitapta; nöroloji ve psikoloji profesörü olan Sacks’ın meslek hayatında onu hem uzman olarak hem de bir insan olarak derinden etkileyen vakalar ve vakaların tıp dünyasındaki etkileri Sacks’ın kaleminden anlatılmaktadır.
Yaşantı formatındaki vaka anlatımlarının 1800’li yıllarda oldukça popüler olmasından
Yaşını başını almışlarla sohbet etmeyi ben de severim. Belki bizim de geçeceğimiz yolun yolcusu olmuşlardan bunun neye benzediğini öğrenmeliyiz.
Adaletle ve dindarlıkla geçirmiş biri için şair; insanın yüreğini neşelendiren ve ahir ömrünü besleyen tatlı bir refakatçi, fanilerin değişken zihninin hakimi, yoldaş umut.
Adalet, herkese kendine uygun
‘’... peki kimsin o zaman?
-İlelebet şer isteyen
Ve ilelebet hayır işleyen
O gücün parçasıyım ben.’’ Goethe. Faust
Tıpkı Çehov gibi hekim olup ancak daha sonradan yazarlığa merak salmış bir adam Mihail Bulgakov.1930’lu yıllarda yazmış Usta ve Margarita’yı, ama zaten yasaklı bir yazar olduğu için 1966’da ancak yayımlanabilmiş.Romanın başında
Her şey yazılmış gibiydi.
Bana yazacak hiçbir şey kalmamış gibiydi...
Son yağmurlar yağmış, son kuşlar göçmüş, son oyunlar oynanmış gibiydi...
Sevgili günlük...
Sevgili yazılmış şeyler...
Romanlar, şiirler, makaleler, denemeler ve incelemeler...
Sevgi günlük...
Matmazel Noraliya’nın Koltuğu, bir kaç defa okumaya niyetlenip yarım bıraktığım ve
Eğer bir kitap onu bitirdikten bir ay sonra dahi ‘Beni inceleee.. analiz eeeet.. beni görmezlikten gelemezsin değil mi?’ diye kımıl kımıl kulağınıza sokuluyor, peşinizi bırakmıyor, kendini ille de yazdırtıyorsa o kitap olmuş-uçmuş-pişmiş bir kitaptır. Evet 'Divan’ın haykırışlarına karşı koyamadım. Boynu büyük durdu sanki yorumumu esirgeyince.
Kitabı, başlangıcından itibaren ele almamız gerek. Osmanlı için yazılan kitaplarda direkt olarak Padişah ve hikayelerine girişler yapılıyor ve bunu yapanların çoğunu da okurken insan ister istemez hani güzel bir başlangıç bekliyor. Bu kitap oan sahip. Güzel bir önsöz, hem Bizans, hem Osmanlı, hem Batılı hem de Günümüz tarihçileri kâle alınarak
