“Yaşam hastaydı artık; daha doğrusu hasta ve dayanılmaz bir şey olmuştu. Ben evrende yaralı bir varlıktım. Yaşam acılı bir yorgunluk durumuna gelince, ölüm sonsuz uykunun sükununa götürmeye hazırdı.”
“Yaşam hastaydı artık; daha doğrusu hasta ve dayanılmaz bir şey olmuştu. Ben evrende yaralı bir varlıktım. Yaşam acılı bir yorgunluk durumuna gelince, ölüm sonsuz uykunun sükununa götürmeye hazırdı.”
‘’Gece ya da gündüz.İkisini birlikte yaşadığı için mutsuzdu insan.Kaldıramıyordu aynı hayatın içinde hem geceyi hem gündüzü.Onun için uyku vardı belki de.Ve onun için bu kadar mutsuzdu belki de uyuyamayan insanlar.’’
"Olmadık insanlar, bambaşka hayatlar bir odaya tıkılıp kalmışız. Her şeyle dalga geçebilecek kadar sıkılmış ve darılmışız kendimize. Ne olmadık hayallerin değeri var ne de birkaç parça hayat belirtisinin..."
"Geceleri yatağa yatar ama uyuyamazdım. Nefret edecek bir sürü şey gelirdi aklıma, ama sonunda yine kendimden nefret ederdim. Geceleri çok düşünmekten gündüzleri başım ağrırdı..."