Kaybolmak istemiştim bir zamanlar
Kapının arkasında yokum demiştim
Ve divanın altında da.
Bulamazsınız ki artık beni,
hayatın ortasında.
Kaybolmak istemiştim bir zamanlar
Beni kimse bulamazdı
Tanrı 'nın arkasına saklansam.
O kocamandı, en kocamandı o.
Bir kız çocuğunun hayalleri kadar.
Bir zamanlar kendimi
Bulunmaz Hint kumaşı sanmıştım.
Kaç metredir benim yokluğum?
Benden daha çok var sanmıştım.
Benim yokluğumdan dünyaya
Bir elbise çıkar sanmıştım.
Dünyanın çıplaklığına bakmaya utanmadan Sonunda ben de alıştım.
Ah .. dedim
sonra, Ah!
Elbette günahlarım var benim de. Herkesin günahları olur. Günah dediğin şey, emin olamadığın bir şeydir.
Sayfa 275Kitabı okudu
İyi günler hey Isık Göl, sonu getirilmedik şarkım benim…Seni mavi suların ve sarı kıyılarınla alıp götürürdüm benimle, ama elde değil.Sevdiğim insanın aşkını götüremediğim gibi seni de yerinden asla kıpırdatamam.
Elveda Asya, elveda benim al yazmalı selvi boylum…elveda sevgilim…Sana mutluluklar…
Sayfa 112 - ElipsKitabı okudu
"Benim de onun da içimizde bir şey var, bugüne kadar orada olduğunu bilmezdim, ama orada duruyor ve onu sevmeme neden oluyor."
Sayfa 213Kitabı okudu
Benim odam da bir tabut değil miydi, yatağım mezardan daha soğuk, daha karanlık değil miydi? O yatak ki hep hazırdı ve beni uykuya çağırıyordu! - Bir tabutta olduğum duygusunu sık sık yaşamışımdır. Geceleri odam küçülüyor, bunaltıyordu beni. Mezarda hissedilen de bu değil miydi?
Yine Torosların Tur kelimesi ile ilişkisini kuran bazı dilciler Tur kelimesinin Sami dillerde hem boğa hem de dağ anlamına geldiğini belirtirler.
Sayfa 73Kitabı okuyor
"Bu kızın ömrünün ilk yılları babasını beklemekle,sonraki yılları ise yokluğuna alışmaya çalışmakla geçmiş.Şimdi çıkıp karşısına,bunlar yetmedi ,Gökçen;bir de beni bekle,şehit düşersem benim yokluğuma da alış mı diyeyim?Kolay mı sanıyorsun sen bu işi?Biz yıkımdan çıktık,Timur. Şehit ailesi denilip geçilen,minik bir minnet duyulup sonra unutulan biz,cehennemi yaşadık da çıktık o şehitliklerden...
Sayfa 40Kitabı okudu
“Sen hiç bu tür çelişkiler yaşamaz mısın?”
“Hem de nasıl!” diyorum heyecanla,
“Benim çelişkilerim seninkilerden de beter.”
“Benim kimseye ihtiyacım yok”, narsistin, özellikle de erkek narsistlerin eko halindeki kendini doğrulama ilahisidir.
İnsanlar bana boş yere geleceklerdi, çünkü beni bulamayacaklardı. Bende uyandırdıkları küçümseme duygusuyla arkadaşlıklarını tatsız, hatta bir yük gibi görecektim. Yalnızlığımda, onlarla birlikte yaşıyor olmaktan yüz defa daha mutluyum. Toplum içinde yaşamanın zevkini yüreğimden söküp aldılar. Bu zevkler benim yaşımda yeniden filizlenemez, artık çok geç. Artık onlardan gelen iyilik de, kötülük de benim için bir ve ne yaparlarsa yapsınlar çağdaşlarım benim için bir anlam taşımayacaklar.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Herkes," dedi ..., "kendi kaderini yaşarmış. Benim kaderim neyse, ben de onu yaşarım artık."
Sayfa 56 - ÖTÜKENKitabı okudu
(...) oliver tesadüfen tam o sırada gelse, aynada kendi yüzüme karşı bile söyleyemediğim şeyleri mırıldanıyor olacağımı, buna hiç aldırmayacağımı, bunda hiçbir sakınca görmeyeceğimi... bırak öğrensin, bırak görsün, bırak hüküm de versin isterse... dünyaya söyleme sadece... şu anda benim için dünya sen olsan bile, gözlerinde dehşete kapılmış, aşağılama dolu bir dünya duruyor olsa bile. senin o çelik gibi bakışların, oliver, bunu sana söylediğimde o bakışla karşılaşmaktansa ölürüm daha iyi.
Şirket kalıcı insanlar arıyordu. Şirket personel değişikliklerinden hoşlanmıyordu. Gerçi karşımda duranlar mezardan başka bir yere gidemezlerdi ama o zamana kadar sadık işçiler olacaklardı. Ve onların yanısıra beni de seçmişlerdi. İşe personel almakla sorumlu kadın benim bu kaybedenlerden oluşmuş gruba ait olduğuma karar vermişti
Sayfa 190Kitabı okuyor
