İşte bu noktada aklıma soytarılık geldi.
Bu, benim insanlara son yakınlaşma çabamdı. İnsanların beni dibine kadar dehşete düşürmesine rağmen onlardan ne yaparsam yapayım kopamıyor gibiydim. Böylelikle "soytarımla" birlikte insanlarla bir noktada bağ kurmayı başardım. Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum, bir ipte yürüyordum, ter içindeydim, onları eğlendirdikçe felaket ihtimali her an yaklaşıyordu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Aklıma rahmetli Kemal Sunal' ın filmi geldi bi an snsnsn
Birtakım dosyalar planlar, krokiler gösterdi. Kaymakam bir şey anlamıyordu.
O an aklıma Uraz'ın hastanedeki mutsuz ve öfkeli hali geldi, abisinin Uraz'ı tutmaya çalıştığına emindim. Bu yazdıkları ise bu evde mutsuz olacağımı biliyor olmasıyla öyle uyuşuyordu ki resmen buraya dönmemi istememişti, hastanede o yüzden o haldeydi. Bir seyler duymuş olmalıydı. Belki de annemin az önce teyzemle yaptığı konuşmanın bir benzerini de Uraz duymuştu. Burada istenmediğimi, istenmeyeceğimi
biliyordu.
"Teşekkür ederim Uraz," diyerek cevap yazmaya başladım, "Her ne için bu kadar endişelendiysen merak etme. Gayet iyiyim annemle aram da ilginç bir şekilde gayet iyi."
Cevap hemen geldi.
"Sen yine de kötü olursan bana haber ver Kumru."
"Tamam, " yazdım,
"Yine de kötü olursam sana haber veririm. Merak etme."
Başpiskopos’un ona vurduğu an aklıma geldi ve daha da sıcak bastı. Bu bir daha asla olmayacaktı. Küfretse bile -söylediğim tek bir kelimeyi dinlemeyi reddetse bile- ona asla el kaldırmayacaktım.
Asla.
Sayfa 125Kitabı okudu
Dostlar seçilen ailedir.
"Dostlar seçilen ailedir" derdi bir eski arkadaş. Bu laf geldi o an aklıma ve düşündüm, ailenin her türlüsü Ortadoğu'ya benziyor, yalnızlık Batı icadı."
Sayfa 19
Aklıma Mevlana Celaleddin Rumi’nin Şems’e yazdığı dizeler geldi. Ne güzel demişti oysa yasağa meyletme…
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.
Sen yâd eller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.
Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.
Çalınmış
Ölümü düşündüm. Ölümlerin en kötüsü, bir bataklıkta, çırpına çırpına, ümidin her an biraz daha azaldığını göre göre ölmekmiş gibi duymuştum. O geldi aklıma. Deniz uğruna, denize el sürebilmek uğruna ölüm!
Kendinizi melankolik hissederken Schopenhauer okumak, üşüdüğünüzde soyunmak gibi bir şeydi. Ama o an aklıma bir cümlesi geldi.
' Herkes kendi görüş mesafesini dünyanın sınırları zanneder.'
Sayfa 38 - Domingo yayınlarıKitabı okudu
"Bu inamlmazdı." dedim. O anda üzerime çıkıverdi, tüm vücudu vücudumu sarmıştı. Ellerimi tutup başımın üzerine doğru çıkardı.
"En sevdiğin kısmı hangisiydi?"
Hepsini, her dakikasını sevmiştim. Ama bu yanıtın ye tersiz olacağını ve daha somut bir şeyler beklediğini biliyor. dum. Aklıma az önce yaşadığımız pek çok an geldi ve hepa de alevlenmeme neden oluyordu. Örneğin kulağıma onu ag zına almamı fısıldadığında, çok seksiydi. Göğüslerimi emer ken, kendimle oynamamı emretmesi muhteşemdi ve biraz da garipti ama beni coşturmuştu. Bunları söyleyemeden, soruyu ona çevirdim. "Senin en sevdigin hangisiydi?"
Burnunu çenemde dolaştırdı. "Sana yaptığım her şeye ver diğin tepki..." dedi ve alt dudağımı yaladı, onu öpmek için uzandığımda ise "Sıra sende," dedi. Tavrı oyuncuydu ve ona katılmam için bana ilham veriyordu.
"Bunu asla söylemeyeceğim," dedim sırıtarak.
"Söyle," dedi ve elimi sıkıca kavradı. Diğer eli ise kalçam- daydı. Altında ve savunmasız bir haldeydim. Bana acımaya- cağını biliyordum. Onu baştan çıkarmaya başladım. "Göster."dedim.
"Olmaz." dedi ve eli duyarlı noktalarıma dokunmaya başladı.
"Yapabilirsin," dedim. "Kadınları baştan çıkarmak konu sunda çok iyi olduğunu duydum."
Sayfa 262
Tarifi olmayan bir kitaptı benim için. Şimdi ne söylesem noksan kalır.
* İçimi ısıtan gülümsemesini bir an önce görmek, bilgi saçan sesini bir an önce duymak için can atardım. *
"Yüreğinizin sıcaklığını esirgemeyin benden."
"Çünkü burada, bu kavakların dibinde, büyüleyici yeşil bir cam kırığı gibi kaldı çocukluğum."
"Ağaçların köklerini toprağa salan bu insan neler söylemiş, neler
Ben ve elimdeki plastik torbalarım, bu dünyanın içinde, kendi halimizde duruyorduk. Kendimizin ve bu dünyada olduğumuzun hiç mi hiç farkında değildik ki, birden asansörün kapısı açıldı.
Hani olur ya, kendi kendinizeydiniz, asansörün içindeydiniz, birden kapı açılınca şaşırdınız.
Güzel bir kadın. Güzel bir kadın mı? Bundan bile emin değilsiniz.
Sayfa 36Kitabı okudu
Hızla tek bir harekette bluzumu çıkardı, sonra sandalyeden hafifçe doğrulup aletini özgür bıraktı. Sertliğini, uzunluğunu ellerimin arasına aldım, beni õperken parmaklarımın arasında çılgınca bir umutsuzlukla zonkluyordu. Şortumu parçalayacak- mış gibiydi ama bir kaç başarısız denemenin sonunda masaya ulaştı ve makas bulana kadar el yordamıyla
Sayfa 227
Akşam içimdeki o sevinçle, akıllı biri olduğu için insanları tanır diye düşündüğüm bir adama olayı anlatmaktan kendimi alamadım; ama söylediklerim nasıl yorumlandı sence! Lotte'nin kötü bir davranış sergilediğini, çocukları hiçbir konuda kandırmamak gerektiğini, böyle şeylerin sayısız yanılgılara ve batıl inançlara yol açacağını, bunlardan da çocukların küçük yaşta korunması gerektiğini söyledi. - O an aklıma adamın bir hafta önce çocuğunu vaftiz ettirdiği geldi, bu nedenle konunun üzerinde durmadım.
Sayfa 33Kitabı okuyor
Neredeyse paranoyak halim onu azdırmış gibiydi.
"Bana sahipsin," diye fısıldadım.
Elimdeki tutup, çekti ve düğümünü açarak, "Seni şimdi isti- yorum," dedi göğsümü avuçlayıp, göğüs ucuma başparmağıyla bastırarak.
"İstiyorsun öyle mi? Beni istiyorsun..."
"Uh..." derken beni masaya doğru itti ve avucunu
Sayfa 26
Oscar Wilde’ın Yorumdaki O Müthiş Sözü Aklıma Geldi
Onu kandırmaya da çalışmamıştı. Nihayetinde alacağını gidip kendisi almıştı. O günden sonra, onu gören olmamıştı. O başına ne geldiyse âdemlerden gelmişti, başkasından değil. Şu durumda günahkâr olmayan, bir tek, iblisin kendisiydi. Orası öyleydi. O an aklına takıldı: Şeytan, günah işler miydi? Düşündü. Akıl erdiremedi.
Sayfa 76 - Ötüken YayınlarıKitabı okudu
