Bir gece, Olimpos gazinosunda Mustafa, Nuri, ben ve birkaç arkadaşımız oturuyorduk. Mustafa hepimize, "Bir gün bizler iktidar olacağız ve hepinize görevler vereceğim, hiç ayrılmayacağız," dedi ve bana dönerek ekledi. "Salih, seni de başyaverim yapacağım."
Bu imkânsız hayali hepimiz gülerek geçiştirirken içimizden biri takılmak için sordu.
"Peki sen ne olacaksın?"
“Ben... size bu görevleri verecek adam olacağım."
Sayfa 66 - İnkilâp Yayınları
Biz De Cevaplayamadık, Sahi Neymiş Bu İnsan
Normal insanlar Mark Twain’i küçükken okuduğu için bu yazarın okuduğum 21311. kitabı diyebilirdi. Ama 
Bilal Günaydın normal insanlar gibi küçükken kitap okumadığı için, yazardan okuduğu ilk kitabı sayılabilir. Kitabın konusuna geçmeden önce incelemeyle ilgili ufak bir anekdot anlatalım. 
Graces sitede
Srebrenica
11 Temmuz 1995 günü ben ne yapıyordum acaba? O yaz lise sona geçmiştim. Üniversiteye hazırlık için dershaneye kaydımı yaptırmış olmalıydım. Yaz tatiline girmiştik. Belki mahallede zaman geçiriyordum, belki de bir yerlere gitmiştim. Emin değilim.
İşte tam da o gün, Bosna’da tarihin en kara günlerinden biri yaşanıyordu. Bizim bundan haberimiz
George Dandin veya Bir Koca Nasıl Rezil Edilir?Molière · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20111,063 okunma
İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı.
Sezai Karakoç
“YALNIZ HÜZNÜ VARDIR KALBİ OLANIN”
Bu inceleme yazara aşkla bağlanan ve bizi de haberdar eden 
Ebru Ince 'ye ithaf olsun..
Wolfgang Borchert. Kim bu adam, bu delikanlı, bu yorgun savaşçı, bu yalnız kahraman, bu garip yolcu, bu “insan” kim?
Her şeyden önce çevirideki
Sana satranç oynamayı öğretmemi istedin, ben de öğrettim, yararlı bir zihinsel aktivite. Yıllar boyunca birçok düşünür onun büyüsüne kapıldı ama ben oynamaktan zevk almıyorum. Neden, biliyor musun?
Çünkü, satranç hayatın çok da anlamlı olmadığı, acımasız bir dönemde doğdu. Herkes bazı insanların diğerlerinden daha değerli olduğuna inanıyordu; şahlar ve piyonlar! Ben hiç kimsenin bir başkasından daha değerli olduğunu düşünmüyorum. Alacağın kararları kıskanmıyorum, bir gün ben olmayacağım ve senin de konuşacak kimsen kalmayacak. Ama hiçbir şey hatırlamasan bile lütfen şunu unutma; satranç sadece bir oyundur, gerçek insanlar birer taş değillerdir. Bazılarına diğerlerinden daha fazla değer veremezsin. Ne bana ne de bir başkasına. İnsanlar feda edebileceğin şeyler değillerdir.
Öğrenmen gereken ders şu; dünyaya sanki bir satranç oyunuymuş gibi bakan herkes kaybetmeyi hak eder.