Orhan Erdem çevirisinde Arya yayıncılık kitabını kiralayarak okuduğum ve hoşuma gittiği için Sabahattin Eyüboğlu çevirisinde iş bankası yayınını aldığım neredeyse bütün rubailerini sevdiğim arada sırada bir iki rubai okuyarak okumayı bırakmayacağım bir kitap konu olarak genelde öbür tarafa hiçbir şeyin gitmediğini , cahil gösteriş dindarlarını yerden yere vurduğu , kader konusunda yaratana sitem içinde olduğu , şarabın yasaklanmasını anlam veremediği , şarabın ve sevgilinin verdiği keyif hiçbir şeyden vazgeçmeyeceği işleyen bir nevi halkın sesi.
Yayın evlerine gelecek olursak iş bankasının dil bakımından daha iyi ama rubai fazla bakımından(Hesaplarıma göre 5-6 rubai fazla) ve tasarım bakımından(aryada 4 rubai alt alta yanında siyah beyaz resim var iş bankasında bir sayfada 2 rubai var ve alt kısmında bazen açıklama var okuduğum kadarıyla) iyi geldi.
Etrafıma kırıldığım zaman beni sen teselli edeceksin, işte o zaman ben her şeyi unutarak senin boynuna sarılacağım” diyorsun. O zaman ben de senin boynuna sarılarak hiç,hiç bırakmayacağım.
Kitabı okumaya başladıktan sonra 40.sayfalara doğru sıkıcı geldi ,bıraktım.İkinci kez okumayı denedim yine yapamadım .Herkes çok güzel diye anlatmasıyla bu kez ne olursa bırakmayacağım diye yavaş yavaş okudum .kitap belli bir süreden sonra akıcı geldi iyi ki okumuşum dedim .uçurtma avcısı ve bin muhteşem güneş ten sonra hayal kırıklığına uğratmıştı başta ama sonu güzeldi
Ne zaman şiir yazmak istediysem
Seni yazdım, senden öteye gidemedin
Suçluyum, umutsuzluğum hiç geçmeyecek
Seni asla bulamayacağım sanıyordum
Rüya da olsa yalan da olsa şimdi
Seni buldum artık bırakmayacağım
Ve daha nice yıllar bütün yazdıklarım seni anlatacak
Kitap Tutkunlarının Her Yeni Yılda Kendilerine Verdikleri Sözler
1- Hepsinden önce! Okumadıklarımı okuyana kadar bir tane bile kitap almayacağım!
2- Yıl içinde tekrarlansa dahi bir kere daha ayraç yerine başka bir şey kullanıp kaldığın yeri kaybetmeyeceğine dair yemin edeceksin!
3- Kitaplığına dahil etmediğin ve aylardır başkalarına vermeyi
Gözleri dolu doluydu. Bu gözlerin sakin, aydınlık bakışı şaşırttı Vronski'yi. Aleksey Aleksandroviç sürdürüyordu konuşmasını:
— Durumum bu benim. Çamura bulayabilir, sosyeteye rezil edebilirsiniz beni. Gene de bırakmayacağım onu. Size de en küçük bir sitemli söz söylemeyeceğim. Görevim kesin çizgilerle açıktır benim için: Onun yanında olmalıyım. Olacağım da. Sizi görmek isterse haber vereceğim size; ama şimdi gitseniz iyi edersiniz sanırım.