-Yorulduysanız, biraz mola verip,
yüreğinizin gülümsediği yere gidin.-
Bilinmeyen Bir Kadının MektubuStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2022224,2bin okunma
İLK OKUMA: 29 Ekim 2016
İKİNCİ OKUMA: 3 Mart 2018
Sevgili 
NigRa 'nın başlattığı 
Sadık Hidayet etkinliğine ismimi yazdırdığımda kafamda beliren ilk düşünce 'Nasıl olsa Kör Baykuş'u okudum, bu vesileyle başka bir eserini daha okurum' şeklindeydi. Ancak daha sonra Kör Baykuş'un tek bir okumayla rafa
Kısa bir mola demiştik...
Bir okulum vardı. Çocuğum gibi gördüğüm öğrencilerim vardı. Yarı yıl tatili olunca heyecanla ilk karnelerini almışlardı. Tatilin son günü okula başlamak için hazırlık yapmıştım. Sonra...Sonra başlayamadık.
13 Mart Pazartesi okul yeniden başlayacak. Okulum taşınacakmış. Ama okulumun neresi olacağı hala belirsiz... Hangi öğrencilerim okula gelebilecek, hangileri başka yerlere taşındı ya da kaybettiğim öğrencim var mı bilmiyorum. Depremden sonra velilerime sordum ama cevap gelmeyen öğrencim var mı bilmiyorum. Çünkü o günden sonra hafızamda sıkıntı var, birçok şeyi hatırlayamıyorum. Kafamdaki belirsizliklerle, şu an belirsiz olan her şeyle yüzleşmek zorunda kalmak beni çok üzüyor. Ben kaçtığım yerde iyileşmeye çalışıyordum biraz olsun toparlıyordum. Ama kısa bir süre sonra yeniden orada olmak zorundayım. Çocuğum için güçlü olmalıyım, öğrencilerim için güçlü olmalıyım. Bu güçlü görünme oyununu ne kadar oynayabilirim bilmiyorum. Oyun diyorum çünkü iki dakikada alt üst olabilen bir hayatta ben bir insanın güçlü olabileceğine, güçlü kalabileceğine artık inanmıyorum.
