Kadim Yunanlılar evrenin sonsuz, insanın ölümlü olduğuna inanmışlardı. Kadim Yunan'da yaratma fikri yoktur. Evren ezelî ve ebedî şekilde var olmaktadır, insan gelir, bu âlemi bulur, anlamaya çalışır ve sonlu bir varlık olarak da gider. Bizde ise âlem sonludur, insanın ruhu ölümsüzdür. Beden ölür ruh yaşamaya devam eder.