Dağın Yamacındaki Büyüleyici Manastır: Sümela
Sabahın ilk saatleri, puslu hava eşliğinde servis aracımızla yola çıktık. Sümela Manastırı’nı ilk defa göreceğim için çok heyecanlıydım. Araç yavaş yavaş Trabzon Maçka’ya doğru hareket ederken ben solumdaki camdan Trabzon’u seyrediyordum. Gözlerimin önünden evler, apartmanlar, dükkanlar, okullar,
"Hayatta olmak demek iniş çıkışlar yaşamak, dengesizlikler içinde denge bulmak demektir. Her şeyi dengeli bir hayat bize göre değildir ve ölümle eş değerdir."
Su ile toprağın bileşimi hamuru verir. Hamur bize, biçimin bertaraf edildiği, silindiği, çözüldüğü, gerçek anlamda içsel maddeciliğin şeması gibi görünür. Yani hamur, sezgimizi biçim kaygısından kurtardığına göre, maddeciliğin sorunlarını temel biçimleriyle ortaya koyar. Bu durumda, biçim sorunu ikincil nitelikli kalır. Hamur maddenin bir ilk deneyimini verir.
Sayfa 120
... Zamanı tersine çevrilmez ve bükülmez bir çizgi olarak görürüz. Her şeyin şimdiden geleceğe, bilinenden bilinmeyene doğru son sürat yol aldığını düşünürüz. Mantıklı ve ilericiyizdir. Bu kültürün temel dini geleneklerinden en azından biri ölülerimizi bizden alır, gitmiş addeder ve Tanrı'ya, kayıp ve yok olanlara, bir daha hiç var olmayacaklara emanet eder. Bir şey, bir hayal, bir insan gitti mi, yapacak bir şey kalmaz. Geçmiş zamanın sessiz, acımasız bir edlgenlik yaratması boşuna değildir - aynısı bizim için de geçerlidir. Bir dilbilgisi bilmecesini cevaplamaya çalışırken teolojimiz tarafından köşeye sıkıştırılırız ve tek çözüm kaybederek edilgenlik hissine ulaşmakmış gibi görünür. Gitmişlik: Olmuş olabilecek veya olmuş, ikisi de şimdi bize göre kayıp, geçmiş tarafından sahiplenilmiş. "Geçen ay annemi kaybettim," der insanlar.
Sayfa 103Kitabı okuyor
Teist ontolojiye göre varlığın merkezinde her şeyi yaratan, her şeyi bilen Allah vardır ve insan da Allah sayesinde vardır; bu ontoloji Allah'a atıfla ahlakın temel kavramları olan "iyi-kötu’ye çıkarlar ve tutkular üstü değerler konumunda olması için rasyonel temeli rahatça sunabilir. Diğer yandan ateist ontolojiye göre her şey bilinçsiz, ahlak konusunda umursamaz olan maddenin doğa yasaları ve tesadüfler çerçevesindeki hareketlerinden oluşmuştur; bu ontolojiye göre bir şeye "iyi-kötü” gibi atıflarda bulunmak sadece biyolojimizin bize oynadığı bir oyundur, bizim biyolojik yapımızdan bağımsız "iyi-kötü” diye evrensel, herkes için geçerli bir kriterin rasyonel temeli yoktur.
"Utan Sully!" diye serzenişte bulundu Jonathan. " Aptallık etme! Biz ne yapmaya çalışıyoruz? Eğer dostluğumuz zaman ve mekan gibi şeylere bağlıysa, sonunda zaman ve mekanı yendiğimizde, kendi dostluğumuzu da yıkmış oluruz! Ama mekanı yendiğimizde, geriye yalnızca burası kalır. Zamanı yendiğimizde, bize kalan yalnızca şimdi'dir. Burayı ve şimdiyi paylaşacağımıza göre, nasıl düşünemezsin sık sık birlikte olacağımızı?"
Ekmek
Kathe Kollwitz’in en etkileyici resimlerinden ilki, “Ekmek” taş baskısıdır. Resimde iki tane küçük çocuğu olan sırtı bize dönük bir kadın görmekteyiz. Çocuklar annelerinin eteğini çekiştirmekteler. Muhtemelen açlar ve annelerinden bir şey bekliyorlar. Bize göre soldaki çocuk, annesinin yüzüne çaresizce bakarken yine bize göre sağdaki çocuk, annesinin sağ elinden bir şeyler yemekte. Sonuç itibariyle, burada bir çocuğuna gizlice yemek verirken diğer çocuğuna yemek veremeyen bir annenin çaresizliğini görmekteyiz. İnsanı yüreğinden yakalayabilecek kadar sade ve çarpıcı bir resim. Sırtı dönük insana duyulan merhamet duygusu ise, resme bakanı ilk dakikadan içine çekiyor.
Alıntı
Carpe Diem
"Her şey her zaman, içinde olduğumuz anda gerçekleşir, başka bir an veya başka bir fırsat yoktur. İnsanlar, geçmişi ve geleceği sürekli düşünerek yaşamın özü olan şimdiyi kaçırır- lar ve bunun farkına bile varmadan ölüm anında pişmanlık- larla çekip giderler. Änı kaçırmak aslında hayatı ıskalamak demektir. Ne kadar enteresan; bize verilen en
Şeytana Göre Âdem ve Havva'nın Cennetten KovulmasıBedrettin Şimşek · İkinci Adam Yayınları · 20240 okunma
" Bir Fikir ve Bir Münakaşa "
Ciddi görünmek için soluk bir lisanla konuşmanın elzem olduğunu zannetmek, kibirliliğin başlıca alametlerinden biri ve belki de birincisidir.
Sayfa 60 - Can YayınlarıKitabı okuyor
