Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Can ÖZCAN

Ben de herkes gibi günlük sevinçlerin, heyecanların akışına kapılıp gidemez miyim? Neden olaylar, benim üzerimde silinmez izler bırakıyor? Kaderime lanet ediyorum.
Sayfa 414Kitabı okudu
Reklam
“Kendimi toparlamak istemiyorum, senin söylediğin gibi, kendimi salmak istiyorum…
Sayfa 228Kitabı okudu
Ne mutluluk sonsuza dek sürer ne de mutsuzluk.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Size barışmak değil savaşmak tavsiyesinde bulunuyorum. Size barış değil zafer tavsiyesinde bulunuyorum. Çalışmak bir savaş, başarınız bir zafer olsun!
Fakat onlara henüz çok uzağım, benim düşüncelerim onların düşüncelerine hitap etmiyor. Onların gözünde bir soytarı ile ceset arasında bir şeyim.
Reklam
“Yalanlarla avunan mutlu bir insan olmaktansa gerçeği bilen üzgün bir insan olmak daha iyi değil midir?”
Sayfa 273Kitabı okudu
O kadın Afgan’ın kalbini saran zarı yaşadığı müddetçe soyacak ve dokunduğu ilk eti yiyecekti.
Sayfa 203Kitabı okudu
Gelecekten bir şey beklemeyenler, mutluluklarını geçmişte yaratırlar.
Yani akıllandım, artık insanlara bakıp şöyle demekteyim: Bu iyi adamdır, şu kötü. İster Bulgar olsun, ister Rum, isterse Türk!
Sayfa 257Kitabı okudu
Akşam kocasından yediği dayakla bütün gövdesi sızlayarak, temizlik işine gitmek üzere minibüs bekleyen erken yaşlanmış kadınların çileli yüzlerinde, gözyaşı olup akıyordu.
Sayfa 155Kitabı okudu
Reklam
Akıllı insanlar sürekli olarak kendi vicdanlarıyla, yargılarıyla ve bilgileriyle hesaplaşırlar. “Ben her şeyi bilmem ama her gün yeni bir şey öğrenirim” derler. Mediokr yani benim pek sevdiğim bir deyimle “orta zekalı” olanlar ise hiçbir şeyi sorgulamazlar. Kamplaşmış taraflardan birine ait olurlar, hayatı bu şekilde algılarlar.
Öyle tabii. Ama artık kaybolduğun yerde de kaybolmuş durumdasın. Yani fazlasıyla kayıpsın. Yaşamak istediğin hayatı bu şekilde bulamazsın.
Sayfa 214Kitabı okudu
Kendime yalnızlıktan daha iyi bir dost bulamadım
Sayfa 124Kitabı okudu
“Bir ölü daha çoğaldık” diyorum, “bir ölü daha çaldı kapımızı. Bir ölü daha katıldı aramıza.”
Sayfa 378Kitabı okudu
Şu dünyada iki tür insan vardır. Gördüğüne inananlarla gördükleriyle yetinmeyip gerçeği arayanlar.
Sayfa 151Kitabı okudu
İnsanda kendisine kötülük yapanları sevmek gibi bir yan vardır ya.
Sayfa 177
Reklam
Burada hiçbir şey istemiyorum artık, her şeyden tiksiniyorum. Bastığım her taştan, odamdan, karşılaştığım insanlardan nefret ediyorum, şiddetli soğuğun nemiyle yüklü kirli havayı solurken işkence çekiyorum. Buradaki her şeyden boğuluyorum, tükeniyorum.
Ve şu unutulmamalı ki, içeride yatanla dışarıdaki arasında yalnızca üç beş saniye var. Birkaç saniye içinde işleniyor o suçlar.
Günaydın dedim gökyüzüne, günaydın yalnızlığım, günaydın özlemlerim..
Bazı kelebek türlerinin bir günlük ömrü, hücre bölünmesinin hızlı olmasından dolayı, insanın 80 yılına denktir. Bu durumda 70 yaşında ölen bir insan mı daha hızlı yaşar, 25. saatini gören bir kelebek mi?
Sayfa 215
Gün ışığını herkesten sonra gördü, karanlığı herkesten önce.
Ne kadar korkarsan olayların o kadar dışında kalırdın..
Sayfa 157Kitabı okudu
Reklam
Belki de şiir yazmak,sandığından daha devrimci bir eylemdi. Belki de..
Sayfa 106Kitabı okudu
Ben çoktan kafayı kırdım zaten.Kalbimiz kırılmasın o bize yeter.
Sayfa 198Kitabı okudu
Bir kanser hastasına “Geçecek bugünler” demek yalnızca cümleyi kurana iyi gelir.
Cahiller ve aptallar gürültüden rahatsız olmaz.
Sayfa 127Kitabı okudu
Biz yağmalananız,talan edileniz,sürüleniz. Biz sadece anılarda kalanlarız,biz topyekûn kaybedenleriz
Kaybetmeye alıştıkça daha çok özgürleşiyor insan
Sayfa 356Kitabı okudu