Çilem Güçlü
@cilemguclu
An English teacher (Ktü ), a blue lover, booklover, film lover, traveler, coffeelover, İstlover.
İngilizce öğretmeni (Meb)
Lisans - Ktü- English Language and Literature Erasmus +
Akçakoca, 27 Mart
171 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Kitap fena değildi. İki bölümden oluşuyor. Cinayetler Bürosu bölümündeki hikayeler daha çok güzeldi. Akıcı olmalarına rağmen, edebi cümleler yoktu. Sonu da çok gösterişsiz, sıradan, karakterlere çok da uymayan bir sondu. Söylemeden geçemeyeceğim çeviri çok kötüydü. Birçok yerde yok artık seviyesine geliyorsunuz. Yayınevi çok tercih ettiğim bir yayınevi değildi zaten bundan sonra da tercih etmem. 
Fare Kapanı 
Agatha Christie
Genel olarak beğendiğim. Neredeyse apartman dışında fazla mekan bile değiştirmeyen karakterlerin bakış açıları yaşlarından tutun da algılama biçimlerine kadar çok farklı, oldukça güzel işlenmiş. İşlenirken de hemfikir olmasanız da hepsine kendilerine göre hak veriyorsunuz, genellikle. Aslında uzun cümleler severim ama bazı cümleler aşırı uzun, okurken başa bile dönebiliyorsunuz, bu tekrarlandıkça bu kadarına ne gerek vardı diyorsunuz; ki ben cümleleri birkaç kez okumayı severim.) Yazar keşke daha az sözcük ile aynı derinliği verebilseydi. Karakterlerin zaten içi dolu, çevrelerindeki her şeyin farkında olmasalar bile bunu hemen fark ediyorsunuz. Sadece kapıcının kedisinin adının Lev olmasından çıkarım yapıp, hayatına dahil olan apartman sakinlerinin tutumundan bile bunu fark etmeniz mümkün. Küçük şeylerin neredeyse hiç fark edilmediği, edilse bile hemen dile getirildiği bu dönemde naif, abartısız, direkt gözünüze sokmadan işlenmiş. Bu da çok hoşunuza gidiyor, yazarı bunun için bile tebrik etmeli. Okuduğum ilk kitabı olmasına rağmen sevdim o yüzden- diline alışmam birkaç bölüm sürse de. Bayadır yeni bir yazar keşfetmediğimi de fark ettim böylece. Kitabın sonunu az çok tahmin ediyorsunuz; akılda kalması için böyle yazılmış sanki demekten kendinizi alamıyorsunuz. Ondan sonuna çok bayılmadım.
Bu arada söylemeden geçemeyeceğim: zaten hayranı olduğumuz Rus klasiklerinin hepsini okuma şevkiniz artıyor, kesinlikle! 
Kirpinin Zarafeti 
Muriel Barbery
Okur Takip Önerileri
Kitabı genel olarak beğendim. Yer yer fazla ayrıntılar sıkıcı yapsa da, hissettirdikleri güzel. Martin’nin zekasına, azmine, hırsına hayran kalıyorsunuz. Başarıya ulaştıktan sonra çevresindekilerin tutumu anlatırlırken keşke hissettikleri bu kadar fazla yinelenmeseydi. Zaten uzun bir roman olduğu için aşağı yukarı karakterin nasıl düşünebileceğini anlayabiliyorsunuz. Fiziksel özellikleri, yaşadığı hayat, büyüdüğü çevreye rağmen ne kadar naif, düşünceli biri olduğuna hem şaşırıp, hem hayran kalıyorsunuz. Kitaplar da daha çok güzelleştiriyor onu.
Sona doğru Martin’e hem kızıyor hem de hak veriyorsunuz. Azimli, hırslı insanların istediklerine ulaşınca yaşadığı boşluk intihara kadar sürüklüyor Martin’i. O kadar uğraşıp çabalıyor ki, sonrasında bir şey yapacak hevesi kalmıyor. Sadece geçiş daha ayrıntılı anlatılabilirdi.
Ruth’a olan hislerinin varacağı sonu tahmin edebilseniz de, Martin çok sonra tam olarak farkına varıyor. O kadar uğraşmasının tek sebebinin Ruth olmadığından emin oluyorsunuz böylece.
Kitapta siyasi terimlere de yer verilmiş, sosyalizm ya da burjuva kesimi hakkında bildiklerinizden çok başka şeyler öğrenmeseniz de bahsedilişi dozunda yani olması gerektiği gibi.
Jack London çok iyi bir yazar ama olayları anlatma biçimi, ayrıntı verme şekli kısa kitaplarında çok daha güzel, tam dozunda bence. Aynısını bu kitap için söyleyemeyeceğim malesef. 
Martin Eden 
Jack London
Kitabı çok beğendim, bayıldım; hatta çabuk bitmesin diye okurken zaman zaman kendimi durdurmak zorunda bile kaldım. Keşke daha uzun olsaydı. Okurken her cümleyi iyice kavramak, hiçbirini kaçırmak istemiyorsunuz. Ortamınızı da ona göre ayarlıyorsunuz: tamamen odaklanacağınız, sessiz bir yer arıyorsunuz. Orwell genel olarak her şeyden bahsediyor: yazmaya ne zaman nasıl başladığından, başlamamış olsa neler olacağından tut; savaş, ülke, vatan, sosyalistlik, Nazi mantığı gibi kavramlardan ve bunların olası sonuçlarından. İlk başta yazmaya başlaması ve savaş, yönetim şekli gibi konuların arasındaki bağlantının çok sert bir geçişle olduğunu düşünebilirsiniz ama öyle değil. Ciddi- resmi kavramlardan bahsederken her zaman insancıl yanıyla ilgili de yorumlamalarını gördükçe fikriniz kesinlikle değişecektir. Düşüncelerinize katılmasanız bile; çok güzel, mantıklı bir bakış açısıyla hem olumlu hem de olumsuz yönlerini dile getirmiş. Kendi yaşadığı dönemin çok çok ötesinde yorumlamış. Bu şekilde olması hem yazara hem de dili kullanım şekline hayranlığınızı daha da arttırıyor. Zaten George Orwell okuyup da hayran kalmamak mümkün değil, bence. Tüm kitaplarını okuyacağım mutlaka. 
Neden Yazıyorum 
George Orwell
Doktor Ox’un Deneyi
Kitaptaki hayal gücüne hayran olamak elde değil ama diğer Jules Verne kitaplarına göre çok heyecansız geldi. Bu yüzden de elimden bırakamama durumu olmadı. Mutlaka okumanız gereken bir kitap değil ama okumuş olmak da rahatsız etmiyor sizi. 
Doktor Ox'un Deneyi 
Jules Verne
Mecburiyet
Kitabı beğendim. Hiçbir cümle fazla değil. Ana karakterlerin ikisine de kurdukları her cümlede hak veriyorsunuz. Kitabın konusu düşünüldüğünde yazarın çok zor bir şeyi başardığını anlıyorsunuz. Karakterlerin sürekli gelgit yaşamaları da abartı gelmiyor çünkü aslında hepimizin zaman zaman düşündüğü iki konu üzerine yoğunlaşılmış: savaş ve vatanseverlik; insan olmak - katil olmak. İfade ediş şekilleri de hiç abartılmadan, olması gerektiği gibi incelikli düşünülerek yazılmış. Bunu kitabın başında da Ferdinand’ın nihai kararını verirken de çok net hissediyorsunuz. 
Mecburiyet 
Stefan Zweig
Cimri
Yazarın okuduğum ilk oyunu. Dili kullanım şeklini sevdim. Okurken bazı yerler fazla abartılmış gibi gözükse de öyle değil, dengeyi çok güzel tututturmuş. Karakterler güzel işlenmiş, bazen uzun uzun bahsetse de size de tamamlayabileceğiniz yerler bırakıyor. Sadece biraz daha uzun olabilirdi. Özellikle son bölümde karakterler birbirine güzel bağlanmış ama biraz oldu bittiye gelmiş gibi olmuş malesef. 
Cimri 
Molière
Canavar
Yazarı çok duymuştum, okuma fırsatı bulduğum ilk kitabı. Dilinden çok hoşlandığımı söyleyemeyeceğim. Kitapta birkaç kez okuduğum cümle neredeyse yok. Çok az alıntı yaptığım nadir kitaplardan. —Spoiler— Canavar haline geldikten sonra (Henry’den) bahsedilirken kullanılan cümleler hep önyargıdan ve boş sohbetlerden oluşuyor. O kadar boş ki yaşanan sıradan bir olaymış - dedikoduymuş- gibi hemen başka gündelik bir konuya geçilebiliyor. Bu sohbetleri yapanlar da genelde kadınlar. Hoş bir izlenim edinemedim. Sadece bir kadın karakterle bu kanı giderilmeye çalışılmış, o da yarım yamalak olmuş. Bakıcı ile konuşulan bölümlerdeki yinelemeler çok gereksiz olmuş. Cahilliğini daha önceki bölümlerde de okuyucu olarak anlayabiliyorsunuz zaten. Klasik olarak sayabileceğiniz tek şey ( Henry’nin çocuğu kurtarması dışında) doktorun tutumu ve davranışları. Onun dışında bir şey yok malesef. Keşke biraz da Henry’nin gözünden de görebilseydik yaşadıklarını. İster istemez nerede Kafka’nın Dönüşüm’ü nerede bu kitap demekten, karşılaştırma yapmaktan kendinizi alamıyorsunuz. Ki orada durum aniden olmuştu. Bir anda böceğe dönüşmek kulağa ne kadar olağandışı gelse de size hissettirdikleri, karakterin hislerini anlattığı dil çok etkileyeciydi. Böyle bir anlatım yapılsaydı çok daha güzel bir kitap olabilirdi. 
Canavar 
Stephen Crane
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,4bin okunma