Scout adında küçük bir kızın ağzından okuyoruz hikayeyi. Anlatıcı çocuk olan eserler bana her zaman daha objektif daha masum gelir.
Romanda bence en can alıcı nokta, ailenin verdiği eğitimin çocuğun gelecekteki karakterini, adil ya da ayrımcı, yobaz ya da modern fikirli olmasında ne büyük bir öneme sahip olduğu. Adil, insancıl ve modernfikirli hayran olunası bir baba karakteriyle tanışıyoruz. Çocuklarıyla kurduğu ilişki örnek niteliğinde.
Kitap 1960 yılında yayımlanmış ve pulitzer ödülü kazanan roman. Hikayenin devamı ve çocukların yetişkin halleri yazarın başka bir kitabında devam ediyor 
Tespih Ağacının Gölgesinde
Verdiği mesajlar yönünden iyi bir eser. Beyaz perdeye de uyarlanan bu kitap bir insanlık dersi veriyor bizlere, yazar çocuğun gözünden anlatarak, masumiyeti, saflığı ve aynı zamanda acımasızlığı, bitmek bilmez ön yargıları ötekileştirmeleri de ele alıp harmanlayarak güzel bir hikaye yaratmış filmini de izleyeceğim.
Benim icin kitabın en dokunaklı alıntısı ise
"İnsanların yüzüne bakabilmek için ilk önce kendi yüzüme bakabilmeliyim. Çoğunluğa bağlı olmayan tek şey insanın vicdanıdır. "
Aslında her birey kendini, kendi vicdanında yargılayabilse adalet kurumuna fazla iş düşmeyecek.
Daha Adaletli, daha yaşanılabilir, daha özgür bir dünya diliyorum..
Kitaplarla kalın.
Bir çocuğun masum bakışlarına benzerdi yüzün, her baktıkça çocukluğuma döner yeniden yaşardım sokak kokusunu içimde. Seni anlamak, seni söylemek, seni içimde bilmek bin çocukluğu yaşatmıştı yüreğimde... Senden sonra büyüdüm ve çocuk masumiyeti hiç uğramadı kalbime.
Oğuzhan Özpolat