İki Ayyaş (Bu tek başına yeter ama devamını yine de yazacağım)
Polise emri ben verdim.(Ali İsmail Korkmaz’ın ölümü üzerine.)
Gemi var gemicik var. (İfindim bıbıcım?)
Ensar Vakfı’da tecavüze uğrayan çocuklar,
Bir kereden bişey olmaz,
Soma’da ölen 301 madenci,
Yerde madenci yakını tekmeleyen Yusuf Yerkel,
Ananı da al git (üslup kişiliktir),
Dolarla mı maaş alıyorsunuz? (Elinin körüyle alıyorum),
Bunlar çürük, bunlar sürtük (üslup kimliktir)
İmar Affı (Bir gecede 50.000 ölen insan, Rusya’nın saldırısı altındaki Ukrayna bu kadar insanı kaybetmedi.),
“Fetullah Gülen ülkenin yetiştirdiği önemli bir değerdir.” (Bekir Bozdağ)
“Ne istediniz de vermedik?”
Türkçe Olimpiyatları
10 Kasım’dan önce Kadir Mısıroğlu’nu ziyaret etmek,
Hiranur Vakfı’nda evlendirilen 6 yaşındaki kız çocuğu,
Süleyman Soylu’nun fotoğraf albümü, (böyle yazmanız yeterli Google’a)
KHK’lar,
Yolsuzluk,
Ahlaki çöküş,
Kadına şiddet,
Doğa katliamı,
Beşli Çete,
Kalbinden geçenlerin dışında yaşarsan, ya ayrılık, ya çöküş ya da ikisini birden yaşarsın.
Hayatı bir han olarak tahayyül ediyorum, çöküş arabası gelene kadar orada kalacakmışım. Araba beni nereye götürecek bilmiyorum, çünkü hiçbir şey bilmiyorum. Dört duvar arasında beklemek zorunda olduğuma göre, hanı bir hapishane olarak da kabul edebilirim, çeşit çeşit insanlarla karşılaştığım için dostlukların yeşerdiği bir yer olarak da. Huysuz ya da görgüsüz biri sayılmam. Odasına kapanıp, kendini yatağa atıp gözünü bile kırpmadan bekleyip duranları kendi hallerine bırakıyorum; kulağıma hoş seslerin ve müziklerin çalındığı salonlarda gevezelik edenlere de ilişmiyorum. Kapının önüne oturup gözlerimi ve kulaklarımı manzaranın renkleri ve müziğiyle sarhoş ediyor, arabayı beklerken alçak sesle, yalnızca kendim için bestelediğim anlaşılmaz şarkıları söylüyorum.
Gece çökecek, o posta arabası kapıya dayanıp hepimize seslenecek. Bana bahşedilmiş hafif rüzgarın ve onun tadını çıkarabilmem için bahşedilmiş ruhun tadını çıkarıyorum; ve daha fazlasını ne soruyor ne kurcalıyorum. Handaki anı defterine yazıp bıraktığım şeyleri günün birinde benden başkaları da okur, bunlarla yol boyu oyalanabilirlerse ne âlâ. Kimse okumazsa ya da zevk almazsa o da kabulüm…
“Hürriyet olmayan bir memlekette ölüm ve çöküş vardır. Her ilerleyişin ve kurtuluşun anası hürriyettir.”
Mustafa Kemal Atatürk
Ey, Oğul! Gençsin. Uslanmış ömrün 21.yüzyılın ilk çeyreğine denk geldi. Aklını formatlayan, zamanın hakim doğruları. Sen sen ol, alâkalı delillerin bütününe vakıf olmadığında, aklının çıkarımlarına güvenme. Her daim gerekli, velâkin yeterli değildir akıl.
Ey, Oğul! Herşeyi anlamaya kalkan, öfkeden ölmeyi göze alır derler. Bilesin ki, akılla
Hâlbuki dünün dünyasında kadınların ne 35 yaş sendromu vardı, ne bacaklarındaki selüliti görürler, ne de gözünün altında kırışıklıkların olduğunun farkına varırlardı. Çünkü onların dünyasında ve zihniyetinde kadını değerli kılan şey bedeniyle değil, kişiliğiyle ve ailevi-toplumsal rolleriyle ilgiliydi.
Sayfa 65Kitabı okudu
Çöküş: Devlet-i Âliye-yi Osmâniyye...!
Bir Kadının Yaşamından Yirmi Dört SaatStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2020126,9bin okunma
Toplumsal Çöküş
... sessizlik büyüdükçe farkındalık azalır. Gözler bakmıyor, kulaklar işitmiyor, ağızlar konuşmuyor, yürekler sızlamıyor, eller solmuş, çiçekler kanamış halde.
Sayfa 21 - Doğan Kitap - 2017Kitabı okudu
