Buradan alın beni! Fırtına gibi hızlı bir troyka verin bana! Otur, arabacı, çal çıngırağımı, kanatlanıp uçun atlar, götürün beni bu dünyadan! Uzaklara, çok uzaklara, hiçbir şeyin, hiçbir şeyin görünmedigi yerlere. İşte gökyüzu karşımda yükseliyor, küçük bir yıldız parıldıyor uzaklarda; koyu ağaçlarıyla ve ayla birlikte geride kalıyor orman; mavi bir sis seriliyor ayaklarımın altına; sisin içinden müzik sesi geliyor; bir tarafta deniz, diğer yanda İtalya ; işte Rus köyleri de görünüyor. Şu uzakta görünen benim evim mi? Pencerede oturan annem mi? Anacığım, kurtar şu zavallı oğlunu! Şu ağrıyan başına bir damla gözyaşı dök, bak oğluna nasıl eziyet ediyorlar! Bas bağrına zavallı yetimini! Dünyada gideceği yer yok! Her yerden kovuyorlar! Anacığım! Acı şu hasta yavruna!. Bu arada, Fransız Kralı'nın burnunun altında bir şiş olduğunu biliyor musunuz?"
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir
Sayfa 156 - KALDIRIMLAR (1927)Kitabı okuyor
Lorcan, Elide'ın kulağına "Seni seviyorum," diye fısıldadı. "İlken'leri öldürmek için eline o baltayı aldığın andan beri seni seviyorum." Elide'ın rüzgarda uçan gözyaşları damla damla Lorcan'in yanından geçti. "Ve ben seninle olacağım..." Sesi titriyordu. Fakat kendisini sözcükleri, yüreğindeki doğruyu kalbinden çıkarmaya zorladı. "Hep seninle olacağım."
Uzanıp, bir damla yaş ile,
Dokundum kirpiklerine..
Gögsümü çatlatırken nabzının tükenmiş sesi. .
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde
Kaldırımlar
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayâl görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde damla damla bir
Sayfa 156 - Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
+1
Büyük yazarlar, büyük askerler ve sivil devlet adamları arasında Victor Hugo 'nun sesi daha yüksek çıkıyor gibi geldi bana. Babası Napolyon'un generallerinden olduğu için değil tabii. General oğlu olup da, insanlığa Sefiller'i, onların hal-i pür melalini Jean Valjean aynasında miras bıraktığı için. Melâli anlamayan nesle âşina değiliz!
Sayfa 186 - Everest YayınlarıKitabı okudu
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
Sesi kuyularda bir Yusuf çığlığıydı. Önünden geçtiği evlerin ışıkları sönüyordu bir bir. Elindeki son umut olan gücenikliğe sığınıp, gitti bir çocuğun ikircim sularına iki damla yaş düştü..
BİR DAMLA
Bir su damlası merdivenin basamaklarını çıkıyor. Duyuyor musun? Karanlıkta yatağa uzanmış, gizemli yürüyüşünü dinliyorum. Nasıl yapıyor? Sıçrıyor mu? Şıp şıp sesi duyuluyor, kesik kesik.
Sayfa 85Kitabı okudu
Sarı ÇİÇEK
... sararmış otların arasında mini minnacık bir sarı nergis gözüme ilişti. Dalından kırılmış altın sarısı bir güzellik damlası. Muhtemelen bir tavşan yahut tekirin dişleriyle yaralanmıştı. Yaklaştım. Niyazabad'dan bu yana ellerimdeki şifayı hiç kullanmamıştım. Çok şükür buna ihtiyaç da olmamıştı. Nergisceğiz hayretle bakan bir gözü andırıyordu.
Yunus Emre: Sarı çiçek
bağırmak, bağırmak..
duyurmaya çalışmak sesi
sağırların arasında,
dilsizliği çekmek bizimkisi..
Sayfa 12Kitabı okudu
KALDIRIMLAR
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayâl görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;