Ah harika bir azim örneği olmuştu doğrusu:
Her şeyi kaybetmiştim, her şeyi...
Kumarhaneden çıktım, şöyle bir yokladım sağımı solumu...
Yeleğimin cebinde bir gulden kalmıştı.
"İyi o zaman, yemek param varmış!"
Sayfa 177Kitabı okudu
Gerçeğin-hakikatin zorluğu insanın bunu elde etme halindeki yorgunluğu onu perişanlığa sürüklese de tatlı bir yorgunluk olarak durur içerisinde. Bu bakımdan “Doğrusu, gerçeğin hemen kavranması ne denli zorluysa, bütünüyle kavranması da o denli zordur. Ama insanoğlu gerçeğin bir parçasını kavradı mı, bütünü kavradığını düşüne kapılır.” ?
Sayfa 143Kitabı okudu
Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne
Tuttum, ta içime oturttum seni
Aldım, okşadım saçlarını, öptüm
İçtim yudum yudum güzelliğini
Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu
Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim
Biri vardı ağlayan gecelerce
Biri vardı sana tutkun; o bendim
Ben seni sevdim mi? Sevdim en büyük
En solmayan güller açtı içimde
Ömrümü değerli kılan bir şeydin
Sen benim bozbulanık gençliğimde
Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Ben seni sevdim mi? Sevdim, ya sen beni?
Kendi yazgısı dışında bir şey istemeyen kimse kendi gibilerinden el çeker, yapayalnız kalır ortada, çevresinde o soğuk mekândan başka bir şey bulunmaz. Diyeceğim, Getsemani bahçesinde İsa'dır böyle biri. Din fedaileri kendilerini seve seve çarmıha gerdirmiştir ama bunlar için de kahraman denemez, bunlar da özgür sayılmazlar, bunların da istedikleri bir şey vardı, alışıp hoşlandıkları ve aşinası bulundukları bir şey; örnek aldıkları, ideal olarak benimsedikleri şeyler vardı. Kendi yazgısını ele geçirmekten başka şey istemeyen kimsenin ne örnek alacağı ne de ideal diye benimseyeceği bir şey kalmıştır artık; ne hoşuna gidecek ne de kendisini avutacak bir şey. Doğrusu böyle bir yolu izlemek gerekirdi.
Sayfa 157Kitabı okudu
Hafazanallah!
Allah'ın ilmi her yerdedir demek hatadır. Nisâb adlı eserde ise şöyle geçmiştir. En doğrusu, her şey Allah'ın bilgisi dâhilindedir, demektir.
Yine aynı kitapta şöyle denilmiştir. Allah'ı üstte veya altta olmakla vasıflandırmak teşbih ve küfürdür.
Yine şöyle geçmiştir. Kim kabir azabını inkâr ederse o bid'atçidir. Kim de şefaat ehli kimselerin şefaatini inkâr ederse o kâfirdir.
Sayfa 59
Bugün yarın hastalık ve ölüm, sevdiğim insanları ve beni yakalayacak. geriye pis koku ve kurtçuklardan başka bir şey kalmayacak. Başarılarım, nasıl olursa olsunlar, er geç unutulacak ve ben hayatta olmayacağım. O halde, bu çaba niye? İnsanoğlu bunu nasıl göremez ve yaşamaya devam eder, bu şaşılacak bir şey doğrusu. Ancak hayatın sarhoşluğuna kapılmışsa yaşayabilir insan.
"
Lev Tolstoy
Ebû Said Harraz diyor ki: 'Rüyamda İblis denen şeytanın üzerime sıçradığını ve saldırdığını gördüm. Sopayı alıp dövmek istedim. Bundan ürkmedi. Bu anda bir ses: 'Doğrusu İblis sopadan korkmaz, o ancak kalpte var olan nûrdan korkar.' diye seslendi."
Sayfa 242Kitabı okuyor
Şüphesiz, bazı yerlerde rüşvet alan, çalıştıkları hastanelerden en çok bu bakımdan faydalar sağlayan, hastalarını ihmal eden, hatta mesleğini unutan doktorlarımız da vardır. Doğru, böyleleri var; ama ben çoğunluktan, daha doğrusu zamanımızda hekimlik dünyasını kaplamaya başlayan havadan, tutulan yeni yoldan söz ediyorum. O meslek hainleri, o koyun postuna bürünüp sürüye karışmış kurtlar, kendilerini aklamak için ne derlerse desinler, mesela çevrenin baskısından şikâyet etseler, her zaman, her zaman haksızdırlar; hele bunların yanında bir de insancıllıklarını kaybetmişlerse… Çünkü insancıllık, şefkat, hastaya karşı kardeşçe merhamet göstermek, hasta için çoğu zaman ilaçtan daha gereklidir.
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Ah harika bir azim örneği olmuştu doğrusu: Her şeyi kaybetmiştim, her şeyi... Kumarhaneden çıktım, şöyle bir yokladım sağımı solumu... Yeleğimin cebinde bir gulden kalmıştı. "İyi o zaman, yemek param varmış!" -diye düşündüm, ama yüz adım kadar gittikten sonra kararımdan cayıp geri döndüm. Bir guldenimi manque'a koydum (bu kez manque'a koymuştum nedense)... insan yabancı bir ülkede yapayalnızken, vatanından, dostlarından uzakta, o gün neyi yiyeceğini bile bilmez hâldeyken, son, en son guldeniyle kumar oynadığında gerçekten özel bir duyguya kapılıyor! Kazandım ve yirmi dakika sonra cebimde yüz yetmiş guldenle kumarhaneden çıktım. İşte size bir gerçek efendim! Bazen son gulden bile değerli olabilir! Ya o esnada cesaretimi kaybetseydim, ya karar vermeye cüret edemeseydim?
Yarın, yarın, her şey bitecek!
Sayfa 177Kitabı okudu
Dan dünyanın en toksik karakteri cidden bu seferlik erkolar kapatılsın
Daha da kötüsü, büyük bir plak şirketinden (daha doğrusu, Uni- versal'ı arkasına almış, eskiden bağımsız olan butik bir şirketten) gelen adamın Labirentlerle sözleşme imzalamak istediğini anlattığı günü hatırlamıştı. Dan o gün ilişkilerini bu şekilde sürdüremeyeceklerini söylemişti. Üstelik Dan'ın üniversite arkadaşlarından biri ona sözleşme imzaladıkları şirketin gruplarını soyup soğana çevirdiğine, sonunda hepsinin işsiz ve alkolik tiplere dönüştüklerine dair korkunç bir hikaye anlatmıştı.
"Sen de benimle gelebilirsin." demişti Nora. "Sözleşmeyi imzalarsam. Her yere beraber gideriz."
"Üzgünüm, Nora. Ama bu senin hayalin. Benim değil" Onun Oxfordshire'da doğaya yakın bir yerde pub açma hayalini -düğünden önce- kendi hayali gibi benimsediğini bilerek, şimdiki aklıyla, bunu hatırlamak daha da acıydı.
Dan başından beri aslında Nora için endişelendiğini söylemişti: Nora grupla birlikteyken, bir sahnenin yakınından bile geçse panik atak geçirir olmuştu. Ama şimdi düşününce, biraz yönlendirici bir endişeydi bu.
Sayfa 55 - Paralel evren no 1
Ne yazık ki o gün hiç gelmedi.
Günler geçtikçe işler daha da sarpa sarıyordu, daha doğrusu hiçbir şey kötüye gitmiyordu, ama daha iyiye gittiği de yoktu. Bu da işler kötü gidiyor demekti.
ATEŞPARE || 
ceren ötenkaya
Adalet peşinde koşarken kendi kimliğini kaybeden bir seri katil: Aşkın. Üstün zekası ve kan dondurucu oyunlarıyla yıllardır yakalanmayan, kimliği bilinmeyen, tüm dunyanın aradığı bu seri katil ona gelen her işi içindeki vahşetle başarıyla tamamlamıştır. Ancak bir gün karşısına yeni bir kurban çıkar. Bu kurban Cebonayan
