Gülümsedim. Gülümsedi. Gülümsemesine inandım. Merdivenlere yürüdük ve sonra koşarak aşağı indik. Her katın sonunda, onu güldürmek için son basamaktan atlayıp topuklarımı tıkırdattım, o da güldü. Onu neşelendirdiğimi düşündüm. Neşelendirebileceğimi düşündüm. Eğer kendime güvenirsem belki aramızda bir şeyler olur diye düşündüm.
Yanılıyordum.
İnsan kocayınca çalar saat gibi oluyor diye güldü adam. İhtiyarlar niye öyle şafakla uyanırlar bilmem. Günü azıcık daha uzun yaşayabilmek için mi acaba?
Tembel tembel, parmağını onun çenesinde gezdirdi.
"Buradaki şu küçük yara nasıl oldu?"
"Eskrim kazası."
"Sen eskrim mi yapıyorsun? Kaptan Jack Sparrow gibi?"
"Evet. Eminim Johhny Depp'i beğeniyorsundur."
"Hayattayım. Kadınım. Sonraki soruya geçelim."
"Her nesle hitap ediyor. Çok ilginç. Olgun kadınlar da öğrencim olan yeniyetme kızlar da onu çok çekici ve seksi buluyor."
"Önce onu gördüm. Ama şu anda çekici ve seksi başka bir adam bulmuş durumdayım. Eskrim kazazedesi," dedi Mac. Carter güldü.
….George’un sesi pekleşti, tok bir tona büründü, kelimeler çok söylenmiş, çok tekrarlanmış olduklarını belli edercesine, düzenli bir biçimde dökülmeye başladı ağzından. “Bizim gibi çiftlik ırgatlığı yapanlar, dünyanın en yalnız insanlarıdır hep,” dedi. “Ne aileleri vardır, ne de yerleri yurtları. Bir çiftliğe gelir, çalışır didinir, biraz para kazanır, sonra kente inip o parayı deve yaparlar. Bir de bakarsın, kuyruğunu kıstırmış, başka çiftliğe gidiyor. Yaşamdan bekledikleri hiçbir şey yoktur.”
Lennie keyfinden bayılmıştı. “Tamam. Tamam! Şimdi de biz nasılız, onu anlat.”
George devam etti: “Biz onlar gibi değiliz. Bizim bir geleceğimiz var. Derdimizi paylaşacak, bizi seven biri var. Başımızı sokacak yer bulamadık diye barlara dalıp paramızı son kuruşuna kadar harcayanlardan değiliz biz. Öyleleri hapse girse, kimsenin umurunda olmaz. Ama biz öyle değiliz.”
Lennie atılıp onun sözünü kesti: “Biz öyle değiliz! Neden değiliz? Çünkü sen bana bakarsın, ben bana bakarım da ondan.” Sevinçle güldü.
...son umudun da söndüğünü sandığım ve işi bitirecek gücü bulamadığım an şans yüzüme güldü. Tünelin ucunda ışık görmesek de bir ışığın var olduğuna, er ya da geç görüneceğine inatla inanmamız gerekir....
Sayfa 150Kitabı okudu
Kayınpederinin dünyasını düşündü: başını kaldırmadan çalışan insanlar, durmadan biriktiren yorgun yüzlü erkekler. Burada olduğumu bir bilse. Sizden gizli biriktirdiğim paralarla. İyi. Yüzü güldü. Otomobili almakta acele ettiğinizi söylemiştim. Önce başınızı sokacak bir yer lazım, demiştim. Senin gibi bir daha başımı çıkarmamak için mi babacığım?
Sayfa 572Kitabı okudu
"Çok küçüktüm, anneannem bana ne olacağımı, ne işle iştigal edeceğimi sordu. “Pilot olcam anneanne,” dedim. Güldü, “Erkekler pilot olur, sen olamazsın,” dedi. “O zaman hostes olurum,” dedim, güldü. “Güzeller hostes olur, sen olamazsın,” dedi.
Çok küçüktüm, anneanneme kızdım. Büyünce erkek olamayacağımı biliyordum ama belki güzel olurdum, o dediklerinden sonra güzel de olamadım."
tabutmag; Edebiyat kisvesinde asiri sanat; Aralik, Ocak, Subat; 03Kitabı okuyacak
gözlerin gözlerime değince
felaketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
Sayfa 22-23
Yagmurlu bir gunde iki kahve isteyen bir delikanliya, masaya iki kahve neden diye sordu garson, bekledigim var insallah nasipse gelicek birgun gonlume yuregime. Allah nasip ettiyse olur dedi delikanli. Garson guldu. Gulme dedi delikanli nasipsiz olan her evlilik birgun biter dedi tipki suan olanlar gibi. Ulkenin yetistirdigi butun avukatlar hepsi bosanma davalarina baktigi gibi.
"Hope ve Les," dedi sessizce. "Hopeless (Umutsuz)." Tekrar güldü. "Duyuyor musunuz?" diye bağırdı ellerini ağzının etrafına koyarak. "İkiniz de umutsuzsunuz!"
.......
Vagonlar geliyorlar sallanarak.
"-Usta!.."
Alaeddin döndü kömürcü İsmail'e
"-Ne var İsmail?"
