Hepsi bu.
Ben öğrenmek isteyen bir cahilim.
Sayfa 69 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Hepsi bu
Kitap bir limandı benim için. Kitaplarda yaşadım. Ve kitaptaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim.
Sayfa 39 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
"Cehennem boşalmış, şeytanların hepsi burada!"
Sayfa 14 - İş bankası kültür yayınları
Vakit öldürmek için nostaljik hayaller kuruyorum hepsi bu.
Sayfa 114 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Odamı dolduran bütün bu kitapları yakmak.....
Neye yarar? Hepsi benim içime girdiler.
Kelimelerle birbirimizin üşümüş ruhlarını örtelim kâfi.
Hepsi bu.
Ha, kelime derken lütfen garipseme... Kurnaz olana, "Sen çok akıllısın." denilen, ayrıntıların dahi şeytanlaştırıldığı, cahilin âlim olduğu, zalimin masum pelerini giydiği bu çağda sadece sahici cümleleri sev; uzakta olanları, ötekileri, hatta belki de sana yabancı gelenleri...
Sayfa 11Kitabı okudu
"Bu dünyada ne mutluluk ne bahtsızlık vardır, sadece bir durum diğeriyle kıyaslanır, hepsi bu."
Edmond Danstes'in Morrel'e mektubuKitabı okudu
Uykusuzluk ve Bitmeyen Düşünceler
Uykusuzluk böyledir işte. Kafandaki düşüncelerin hepsi bütün gece yayın yapar.
Sayfa 110 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
``
Bütün kelimeler utangaç
Ve hepsi sana hasret.
``
inan ki biliyorum
zor
sanki yarın hiç doğmayacak
sanki bugün
en zor günün olacak
sana söz, atlatacaksın
acın geçecek
hepsi geçer
eğer zaman tanır
izin verirsen geçmesine
o zaman izin ver
geçsin
yavaş yavaş
tutulmamış bir söz gibi
unut gitsin
Sayfa 168
‟Şer şerdir, Stregobor․ Daha büyükmüş, daha küçükmüş, ikisinin arasıymış, hepsi aynı; orantılar görecelidir, aralarındaki sınırlar siliktir․ ⟮…⟯”
Sayfa 136 - Pegasus Yayınları | 1. BasımKitabı okudu
"Bir sürü kitap okuyoruz ama okuduklarımızın hepsi aklımızda kalmıyor, o hâlde niye okuyoruz?
"Çünkü bir kitap, bir roman, bir şiir okuduktan sonra okuduklarımız aklımızda kalmasa bile asla aynı insan olmayız."
Üç arkadaş başları öne eğilmiş güneşten yoksun ayçiçekleri gibiydiler. Ayçiçekleri de güneşi görmediği zaman başını yere eğer için için ağlarlardı, güneşe aşıktılar, güneşe hasrettirler. Sabah gün doğumu ile birlikte onlar için bayram olurdu. Hepsi başını güneşe çevirir, çiçeklerine canlılık gelir, ışıl ışıl parlarlardı. Akşam olup da güneş batmaya başladığında yine o hüzünlü hallerine dönerlerdi, karanlıktan hiç hoşlanmazlardı. Gülenay ve arkadaşları boynu bükük odalarının yolunu tuttular.
Sayfa 18 - Dağlar Kızı Gülenay ÖğretmenKitabı okudu
