Kara mı Kitap :)
Evet herkese merhaba ;
Sitedeki ilk Orhan Pamuk incelememi yazıyorum, umarım hakkını verebilirim. Orhan Pamuk'un kalemine olan sempatim, saygım yakın çevrem tarafından az çok biliniyor. Kevser (
NigRa) ile sohbet ederken etkinlik fikri çıktı ortaya yapalım mı yapalım, gerek insanların ön yargılarını kırmak adına, gerek okuma
Hürufilik cərəyanı kimi....
Her varlık için en değerli, en yüksek varlık
kendininkidir. Başka varlıkların değerlerini
kendi varlığını temel alarak ölçer, ona göre
yargılar verir. Bu temel ve ölçü olmadıkça hayal gücümüz iş göremez. Başka bir çıkış noktası da yaratamaz. Kendimizin dışına, ötesine gidemeyiz. Bu yüzden insanlar şöyle düşünmüşler: Varlıkların en güzeli insandır. O halde tanrı onun şeklindedir. Kimse erdemsiz mutlu olamaz, erdem de aklın dışında değildir; akılsa insandan başka varlıkta yoktur. O halde tanrı insan biçiminde olacak.
Babil esaretindeki umutsuz Yahudilere ümit vermek üzere kaleme alındığı sanılan Daniel'in rüyaları ve buna bağlı olarak gelecekten haber veren kehanetleri, asırlar boyunca Yahudiler arasında sayı mistisizmine dayalı (hurufilik) hatmi, mistik ve sembolik anlayışın yayılmasına vesile olduğu gibi; aynı kutsal metne sahip olan Hristiyanlar arasında da benzer yorumların yaygınlaşmasına neden olur.
Sayfa 10 - Mahya Yayınları – 2. Baskı, İstanbul / Aralık 2012Kitabı okudu
Kara Kitap
Can Nesimi!
Ünlü bir mutasavvıf-şair olan Nesimi de, Hurufilik bağlamında bu felsefeyi derinleştiren ozanlardan biridir:
Vandetin şehrinde seyran eylerim Ben seni cisminde hayran eylerim Gencimi âdemde pinhan eylerim Âdemi hem Hak, hem insan eylerim.
Nesimi, birçok başka şiirinde de yaşamına mal olan (Ene'l Hak) düşüncesini dile getirir:
Külli yer ü gök Hak oldu mutlak Söyler def ü çeng ü ney Ene'l-Hak Daim Ene 'l-Hak söylersem, Haktan çit Mansur olmuşum Kimdir beni berdar eden,
bu şehre meşhur olmuşum.
Bektaşîlik, tasavvufun “vahdet-i vücud” telakkisi ile Şamanîlik, Budizm, Caferîlik, Hurufîlik ve hatta Yahudi inançlarının birbirine karışıp harman olduğu bir tarikattır.Kuruluşundan itibaren siyasetle iç içe olan bu tarikatın mensupları zaman zaman sapıklıkları görüldükçe hudut haricine sürülmüşlerse de yeniçerilerce benimsenmiş olmalarından ve İran’a meyletmelerinin önlenmesi maksadıyla Osmanlı’da daima itibar görmüş ve pek zengin vakıflara sahip olmuşlardır.Bu durum, 1826 yılında yeniçeriliğin ilgasına kadar devam etmiştir.Bu tarihten itibaren Bektaşî baba ve dedeleri, Mason localarına girmiş, faaliyetlerini bu teşkilat içinde yürütmeye başlamışlardır.Önce “Jön Türk Hareketi”, daha sonra da “İttihad ve Terakki” ileri gelenlerinin kâmilen Mason ve Bektaşî oldukları çok bilinen tarihi bir gerçektir.
