Geceyi seven insanların daha mutsuz olduğunu keşfettiğimden beri sabahlamayı bırakmıştım. Her gün düzenli olarak saat 06.00'da uyanıyor ve güne zorlanmadan uyum sağlıyordum. Taze sıkılmış portakal suyu ile yapılan kahvaltıların kesinlikle mutlulukla alakası vardı, aslına bakılırsa kahvaltı yapmanın doğrudan kendisi bedava bir mutluluktu. Ki
Uraz derin bir iç daha çekti ve telefonunu cebine attı. Sonunda karakola gelmişti. Merdivenin basamaklarını çıkarken kafasının içinde yalnızca içindeki öfkenin yankıları dolanıyordu. Öyle karanlık bir arafın içine düşmüştü ki fay hattndan farkı yoktu. Hem altını hem üstünü sarsan, ne zaman harekete geçeceği belli olmayan kaderi belirsiz bir fay hattı gibi hissediyordu. Fakat sevdiklerinin kendi enkazı altında kalmasına izin veremezdi. Bir şeyler yapmak zorundaydı.
Kim iyi kim kötü belli değil, iyilikle kötülük iç içe geçmiş...
Sayfa 299
Sizler, tüm umutları kesilmiş insanlarsınız! Sizler, dört duvar arasına mahkûm olmuş insanlarsınız! Sizler... sizler, dışarıda ve içeride hiçbir işe yaramaz, dünyaya yalnızca gün saymaya gelmiş zavallı insanlarsınız! İşte buraya bir silah koyuyorum, işte umutlarınız ve yaşamınızı kısıtlayacak, birinizi daha hayattan silebilecek gerçeklik; bunu
Acıyor, istemiyorum bu karanlığı.
Bu karanlık beni boğuyor istemiyorum!
İç geçiriyorum geceye, karanlık ağlamaklı yüzümle, acıyor bilmiyorsunuz!
Ürküyorum bir şiir kırılırsa avuçlarıma
Kelimeler ağır paslı çivilenirse kalbime
Uyuyamıyorum, istemiyorum acıtıyor gece!
Kapatmayın üstümü yüzünü görmeden nefes alamıyorum...
Bir çığlık oturmuş göğsüme acıtıyor!
Geçsin istiyorum, karanlık geçsin artık
Ay doğsun yüzüme istiyorum.
Çok acıtıyor bilmiyorsunuz bu karanlıkları!!!
#MAA
Ne düşünülürse düşünülsün ve ne istenilirse istensin, ne kadar dirençli olunursa olunsun, karanlığa bakmak, bakmak değildir, derin bir seyre dalmaktır.
Bu olgulardan nasıl bir sonuca varmalı? Onların aynı hedefe yönelmeleri karşısında nasıl davranmalı? Bu basıncı ayrıştırmak mümkün değildir. Bu gizemli silsileyi hangi düş izler? Onların, sözün
Sayfa 289 - 290, 4.Basım, Nisan 2021
Gilliatt bazı geceler gözlerini açıyor ve karanlığa bakıyordu.
Tuhaf bir heyecan hissediyordu.
Karanlığa bakan açık gözler. İç karartıcı, endişe verici bir durum.
Karanlığın baskısı diye bir şey vardır.
... karaltılarla maskelenmiş sonsuzluk, işte gece. Bu kadar yığın insana ağır gelir.
Evrenin gizeminden ölümün gizemine kadar tüm gizemlerin
Sayfa 285 - 286, 4.Basım, Nisan 2021
"Mesela herhangi bir gün müthiş bir iç sıkıntısı seni boğar. Hayat sana karanlık, manasız gelir. İnsan, biraz evvel senin zırvaladığin gibi felsefeler yapmaya başlar. Hatta yavaş yavaş onu da yapamaz ve canı ağzını açmayı bile istemez. Hiçbir insanın, hiçbir eğlencenin seni canlandıramayacağını sanırsın."
Sayfa 16Kitabı okudu
Türk Edebiyatında İlk: Matem
