İçgüdü her yerde bir amaç yahut hedef fikri ile ortaya çıkar ancak bir amaçtan yoksundur.Tabiat eylemde bulunan kişi amacı anlayacak yetiye sahip olmadığında ya da bu amacın peşinden gitmek istemediğinde içgüdü devreye sokar.
Alışkanlık ve içgüdü çaresiz kalmadıkça doğa zekaya asla başvurmaz.
Çıkardığınız her sesin duyulduğu, karanlıkta olmadığınız sürece her hareketinizin izlendiği varsayımıyla yaşamak zorundaydınız -bir içgüdü haline gelmiş bir alışkanlıkla öyle de yaşıyordunuz zaten.
"İnsan boğulmamak için nasıl bir saman çöpüne bile sarılabiliyor! Alın yazıları ya da herhangi bir içgüdü mü onları birbirine yaklaştırıyordu yoksa? Belki de yalnızca yorgunluk ve umutsuzluğun sonucuydu bu."
Artık insanlara eskisinden değişik bir gözle bakıyordu, eskisinden daha az zeki, daha az mağrur, buna karşılik daha bir sıcaklıkla, daha bir yakınlık ve ilgiyle. Irmaktan geçirdiği sıradan yolcular, çocuk insanlar, işadamları, savascilar, kadınlar, eskisi kadar yabancı gelmiyordu ona; onlan anlıyordu, onları anlıyor, onların düşünce ve mantikla
Ama hepimiz alt kademeden hayvanlarız - konuşmak, düşünmek birer içgüdü sadece, üstelik yeni oldukları için ötekiler kadar sağlam da değiller.
Sayfa 322Kitabı okudu
BATN...
- "İNSAN “Vücud-Beden”i; “baş, gövde, kol ve bacaklar”… BATN, karın bölgesi ilgisinde, kalb dahil bütün organları toplayan, genel olarak da “iç organlar” mevzuunu kapsayan… Beyin, nasıl ki “düşünme merkezi” tarifinde bütün vücutta aranan ise, nasıl ki kalb “ruhun tecellisi” olarak bütün vücutta “nasılsız ve niçinsiz” bulunanın merkezi ise, BATN tâbiri içindeki organlarda her biri şu veya buna merkez bir nesne hüviyeti ile bütün vücuda âit-aranan “dirilik-canlılık”ın bulunduğu; bedene âit düşünce öncesi içgüdü ve irademiz dışında çalışan diye bildiğimiz bölgede…"
Sayfa 567 - İBDA YayınlarıKitabı okudu
İnsanın entelektüel ve ahlaki arzuları da vardır. İnsanda, onu sadece bilmiş olmak için bilmeye, anladığını ve bildiğini söyleyebilmenin verdiği basit zevki tatmaya iten bir içgüdü vardır.
Sayfa 12Kitabı okudu
Alışkanlık ve içgüdü işe yaramaz hale gelmedikçe , doğa zekaya hiçbir zaman başvurmaz.
Sayfa 85 - TÜRKİYE İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARIKitabı okudu
Sofuluk ile siyasal softalık arasında doğrudan ve yakın bir bağıntı vardı. Parti’nin, üyelerinde gerekli gördüğü korku, nefret ve çılgınca bağlılık, o güçlü içgüdü bastırılıp itici bir güç olarak kullanılmadan nasıl kıvamında tutulabilirdi ki? Parti, kendisi için tehlikeli bulduğu cinsellik güdüsünü kendi yararına yönlendirmişti.
Sayfa 162Kitabı okudu
Ahlaksız insan, bilincinin emirlerini ikinci plana atan, bilinçaltında hapsedilmiş içgüdünün emirlerini uygulayan insandır.
Korkak insan, toplum için kendini feda etmekten çekinen insandır. Çünkü içgüdü öyle bir şey istemez, içgüdü bizim öncelikle organizmamızın hayatta kalmasını ister, o yüzden sonu ölümle sonuçlanabilecek bir kavgaya girmekten bizi uzaklaştırmak ister. Tehlikeye atılmaktan uzaklaştırmak ister bizi. Ve onu emreder bize. Ama bilincimiz tam tersini, toplumun bize yüklediği, bilincimize yüklediği değerler sisteminin emirlerini uygulamamızı ister. Yani bütün bu insancıl değerlerin zıddıyla birlikte bulunmasının sebebi budur. Örnek vermek gerekirse cömert-cimri, cesur-korkak, namuslu-dönek, ahlaklı-ahlaksız vb... Hep biri bilincin, biri içgüdünün belirlediği davranış biçimidir. Bu çelişki, o zemberek o zaman kurulmuştur.
Postmodernizm sonucunda evet, geri dönebilir belki..
Platon’un felsefesinin öbürlerine yeğ tutulmasının nedeni doğayla uğraşmayıp Tanrı’yı tanımaya yönelmesidir. Sizi temin ederim ki insanlık bu noktaya geri dönecek ve gerçek bilimin değersiz bilgi peşinde koşmaktan çok, zararlı ilkeleri ve önemi olmayan düşünceleri elemek, yani kısacası, içgüdü, ölçülü olma ve seçim olduğunu açıklayacak. Kilise’nin karanlığı aydınlığa karşı savunduğuna inanmak çocukça bir şey. Tersine, yalnızca kurtuluşa giden yolu amaç edinen manevi değerleri göz ardı etmeye yönelik her türlü çabayı ve önyargısız bilgi edinmeye kalkmayı suç ilan etmekle doğru olanı yaptı, hem de üç kat doğru yaptı. İnsanı karanlığa yönelten ve yöneltmeyi sürdürecek olan, önyargısız, yani felsefi olmayan doğabilimidir.
Zihinsel çok yönlülüğün değişimin, tehlikenin ve dertlerin telafisi olduğu gerçeği gözden kaçırdığımız bir doğa kanununun. Doğa alışkanlık ve içgüdü yararsız hale gelinceye kadar zekâya başvurmaz. Değişimin olmadığı ve değişime ihtiyaç duyulmadığı yerde zekâ yoktur.
Sayfa 108Kitabı okudu
