"Dikta rejimlerinin çok eski bir numarasıdır bu," dedi Idaho. "Alia da çok iyi bilir. Vatandaş dediğin suçluluk duymalıdır. Suçluluk duymak da başarısızlık hissiyle başlar. İyi bir otokrat, her fırsatta halka kendini başarısız hissettirmelidir."
kimse tarafından anlaşılmadığına inanmak, hiç kimseye kendini anlatamamak ve kendisini anlayabilecek birine özlem duymak. İşte aşk bu olmalıydı! Ama bunu bilmek için, genç olmak ve yalnızlık duymak gerekirdi.
"Aptalı oynayarak kendini yoran sensin. Düşünmek utanılacak bir şey değil. Prensiplere sahip olmak ve onlara saygı duymak da. Hayatın boyunca kokuşmuş bir rejimin uşağı olarak kalamazsın."
Sayfa 370 - Doğan KitapKitabı okuyor
Tembelce bir hayatın çirkinliklerini ağzımızda sakız çiğner gibi sürekli çiğnemeliyiz. Eski filozoflardan birinin söylediği gibi bir kuru biber tanesini hiç çiğnemeden yutarsak hiçbir acılık hissetmeyiz. Fakat iyice çiğner ve dilimizle ağzımızın her köşesine ulaştırırsak, dayanılmaz bir acılık hissettirir, gözlerimizden yaş- lar akar. Biber tanesi için yaptığımızı, tembellik ve nefsin hoşuna giden şeyler için de aynen uygulayarak yoğun bir hoşnutsuzluk ve nefret duygusu uyandırmalıyız. Bu hoşnutsuzluk yalnız tembelliğin fenalığına dair olmayıp bu fenalıktan doğacak mahzurla- rın tamamını kapsamalıdır. Doktorun yemeyi yasakladığı ve her yendiğinde hastalığı nüksettiren bir kavun karşısında açgözlü bir seyirci gibi kalmamalı ve “Kavunu yemiyor; çünkü doktor bu sebeple ölebileceğini anlattı, fakat bu mahrumiyetten muzdarip olduğundan sürekli ondan bahsediyor. Hiç olmazsa kokusunu duymak istiyor ve kavun yiyenlerin mutluluklarına gipta ediyor."kinayesine hedef olmamalıdır. Bunun gibi tembelliğin, boş ve meşguliyetsiz bir zihnin kendi kendini yiyip mahvetmesine sebep olan sefaletten sadece tiksinmek yeterli olmayıp nefsimizi tembellerin hayatını kıskanarak hatırlamaktan da menetmek lazımdır. Bizi tembelliğe sevk edecek arkadaşlardan ve eğlencelerden de aynı şekilde nefret etmek, yalnız hastalıktan değil, hastalığa sebep olan kavundan da tiksinmek gerekir.
Sayfa 138
…kimse tarafından anlaşılmadığına inanmak, hiç kimseye kendini anlatamamak ve kendisini anlayabilecek birine özlem duymak. İşte aşk bu olmalıydı! Ama bunu bilmek için, genç olmak ve yalnızlık duymak gerekirdi.
Duymak üzere olduğun bir habere kendini alıştırman, onu duyduğundaki tepkini değiştirmiyor.
"Bunca yolu neden geldin, söyler misin?" Zerdüşt ellerini dizlerine koyarak cevap verdi: "İlim öğrenmek için.”
"İlim öğrenmek için yollara düşmene, kendini yormana gerek yoktu."
"Kimin ne dediğini kendisinden duymak istiyorum."
"Neden ilim öğrenmek istiyorsun?"
"Kendim ve başkaları için!"
"İyi de eğer herkes bilge olursa bilimden de ilimden de eser kalmaz o zaman.
Bilgeyi aydınlatan cahilin karanlığıdır."
"Evet ama cahiller dünyayı yok ediyor."
Sayfa 47
Tembelce bir hayatın çirkinliklerini ağzımızda sakız çiğner gibi sürekli çiğnemeliyiz. Eski filozoflardan birinin söylediği gibi bir kuru biber tanesini hiç çiğnemeden yutarsak hiçbir acılık hissetmeyiz. Fakat iyice çiğner ve dilimizle ağzımızın her köşesine ulaştırırsak, dayanılmaz bir acılık hissettirir, gözlerimizden yaşlar akar. Biber tanesi
Sayfa 138Kitabı okuyor
Halkın ruh dediği buyurucu şey;kendi içinde,çevresinde efendi olmak,kendini efendi duymak ister
Sadece evetleri duymak, kabul görmek, tercih edilmek istiyor, hayır duymak istemiyor, hiçbir şeyden vazgeçmek istemiyor. Kendi kendini kandıran biri…
