İnsanlar böyle değişiyorlar işte, dedim içimden. Fakat bu değişimi kimse anlayamıyor. Hiç kimse fark edemiyor. Benden başka kimse anlamıyor. Açıklasam bile, onlar anlayamazlar herhalde. İnanmaya bile çalışmazlar. Diyelim inandılar, benim neler hissettiğimi asla tam olarak ayrımsayamazlar. Onlar, beni kendilerinin varsayımlarından oluşan dünyalarını tehdit eden bir unsur olarak görürler yalnızca.
"Yalnızca ahmakların ciddiye alındığı bir dünyada yaşıyoruz. Öyleyse kimse beni anlamıyor diye neden üzülelim?"
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
"Canım yanıyor Ezel, kimse beni anlamıyor."
"Ben seni anlıyorum."
"Anlamıyorsun, ölüyorum Ezel. Çürüyorum."
"Buradasın, ölmüyorsun. Kollarımdasın, sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim."
"Ama sen de gideceksin."
Beni hiç kimse anlamıyor amma, anlamasınlar. Allah içimi biliyor.
Sayfa 133Kitabı okudu
Herkese karşı yapayalnızım, bu acımasız dünyada kimse anlamıyor beni.
Sayfa 51Kitabı okudu
‘Herkese karşı yalnızım, bu acımasız dünyada kimse anlamıyor beni.’
" Herkese karşı yapayalnızım, bu acımasız dünyada kimse anlamıyor beni. "
Kimse beni anlamıyor gibi hissediyorum. Hayat bazen o kadar karmaşık ve zor ki anlatmama kelimeler yetmez.
Sayfa 5 - Timaş Çocuk YayınlarıKitabı okudu
"Susmak bir insanın; beni kimse anlamıyor, deme şeklidir. "
kal de kalim
gitmen gerek
ama gitme de
gitme demek çok zor tabi gitme desen kalamam zaten
hep bu zatenler keşkeler bitirdi onca aşığı
en güzeli sessizlik bazen konuşmaktan çok daha fazla şey anlatır
kaçmak neyi çözecek ki
ben kaçmıyorum ki tamam kaçıyorum ama mecburum bari sen anla beni kimse anlamıyor sen anla
yok yani olmuyo-gitmem gerek. benim babamdan uzaklaşmam gerek. burada bi hayatım yok. aşık olamıyorum. sevemiyorum.bağlanamıyorum. hayatımda sadece acı var.korku var nefret var...güçlü görünüyorum dimi?güçlü falan değilim ben.güçlü de olmak istemiyorum- ben- güçsüz olmak istiyorum ama mutlu olmak istiyorum. işte o da burda mümkün değil. hayatım boyunca kendime yalanlar söyledim.olmadığım biri gibi göründüm.bir şey söyle....
Kimse anlamıyor. Hiç kimse... Bu da beni deli ediyor.
Sayfa 17Kitabı okudu
Bir gün içimde samimi duygularla sanki yokmuşum gibi yürümek istemiştim. Tarihte kendinden haberi olmayan biri olup olmadığını düşünüyorum. Biri hiç kendini keşfetmeden birazcık bile kurcalamadan geberip gitmiş olabilir belki. Tarih bu nihai olarak. İçinde her türlü saçmalık var. Ayaklarım uyuşuyor. Küçük adımlar atıyorum iler geri. Bazen aklıma gelen fikirlere ricalarda bulunuyorum. Siz beni kapının önünde bekleyin lütfen, ben sizi çıkarken tekrar alıp aklıma koyacağım. Kabul ediyorlar. Bu tuhaf. Sıkıntılar bile karşılık bekliyor. Bir anlaşılmak isteği almış gidiyor bu duvarlarda. Kimse beni anlamıyor, kimse beni anlamıyor. Sanırım, bu bir tür kibre varıyor sonunda ve duvarlar herkesten farklı olduklarını ilan edip hemen üstünlüğe ve vurdumduymazlığa salıyorlar kendilerini. Sertleşiyorlar. İkircikli bir yapı zannediyorum. Riyakârlıklarını mütevaziliğe iltica ettiriyorlar zorla. Ellerinde kılıçlar. Çığlıklar eşliğinde zapt ediyorlar. Beceremiyorum, diyemiyor da. Bir kanca yırtıyor boynumu.
Sayfa 77Kitabı okudu
"Yalnızca ahmakların ciddiye alındığı bir dünyada yaşıyoruz. Öyleyse kimse beni anlamıyor diye neden üzülelim?"
Sayfa 7 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Herkese karşı yapayalnızım, bu acımasız dünyada kimse anlamıyor beni.
Sayfa 51Kitabı okudu