Okuduğum ikinci Stendhal kitabıydı. İ̇ki eserde de ilk sayfalarda adaptasyon sorunu yaşadım. Sonrasında akıcılığı sağlıyor tabi, döneme ve şahıslara alışıyorsunuz.
Bu eser adını ordunun kırmızı giysileri ile ruhban sınıfının(rahiplerin) siyah kıyafetlerinden almış.
Napoleon’un sürgüne gönderildikten sonraki restorasyon dönemini anlatan; klise, burjuva, aristokratlar, kralcılar, din adamları, yerel halkın yaşayış tarzlarını, adalet sistemini, Fransa’nın o dönemdeki görünüşünü eleştirel dilde anlatan bir eser.
Baş kahraman Julien Sorel’in burjuvaya katılma hayalleri, yaşadığı aşklar( ki bence aşk değil), kararsız tutumları, kendi içinde iniş çıkışlar, sıkça rastladığımız iç konuşmalardan da aynı zamanda psikolojik bir roman olduğunu anlıyoruz.
Bazı kısımları yordu beni. Geneli itibariyle okunası bir eser.
