Knulp
Hermann Hesse
Yorumlar ve İncelemeler
"Doğru olanı ve yaşamın nasıl bir düzeni olduğunu herkesin kendisinin düşünmesi gerek çünkü bu hiçbir kitaptan öğrenilmez...
Edebi dili akıcı anlatımı ile sıkılmadan okunanlar kıtaptan oldu..
"“Birisi mutluluğu ya da bilgisiyle övünüyor, böbürleniyorsa, onda bunun ikisi de yok demektir.”
, 
Hermann Hesse
1908 ile 1915 arasında yazdığı ve şirin, sevimli bir serseri olan Knulp'la ilgili üç öyküde de, içi özlemle dolu, hem dünyadan sarhoş, hem de dünyanın acısını taşıyan, hiçbir yerde duramayan, her yeri kendine yurt edinmiş, ama hiçbir yerde yurdunu bulamayan, gündelik kentsoylu yaşamının dışında kalmış, huzursuzluktan ve kendi gönlünün isteklerinden başka hiçbir şeye bağlanamamış, yalnızca kendi öz yaşamını yaşamış ve kendi öz ölümüyle ölmüş bir gezginin, bir serserinin yaşamını anlatır. Knulp, bütün kederine ve yazgısına boyun eğmiş havasına karşın yine de Hesse'nin ilk döneminin henüz şifa bulabilir, şifa kabul eder dünyasıyla, öteki, özellikle de Birinci Dünya Savaşı'nın korkunç etkileriyle ortaya çıkmış olan sonraki dünyasının tam sınır çizgisi üzerindedir. Bu ikinci dünya, Hesse'nin sonraki yapıtlarının, savaşımlarının, acılarının ve bunları yenme çabalarının konusu olmuştur. Hesse, savaşı insanlık ve Avrupa uygarlığı için korkunç bir yıkım olarak kabul eder... 
Knulp
Alman yazar Hermann Hesse
Doğu edebiyatına ve mistisizmine düşkünlüğü, ayrıca bireysel bunalımlara çözümü Doğu felsefesinde arayışı, 1960 yıllarında canlanan Budizm ve Zen Budizm akımlarının da yardımıyla özellikle Amerikan hippi gençliği arasında en çok okunan yazarlar arasına girmesini sağlad
KNULP : GARİPLERDEN BİR GARİPSİN İŞTE, KAİNATA KARIŞMA ARZUSU VARDIR İÇİNDE
Bu kitabı bana hediye eden 
Sefa Ayıcı arkadaşıma teşekkürlerimle..
Hiç düşündünüz mü, insan neden güzel bakmaya ihtiyaç duyar? Ben biraz düşündüm ve şu sonuca vardım : “Güzel bakmak -bir tür- dertten kaçma şeklidir, derdi olmayan güzel bakamaz”
Knulp kardeşimiz bizden biri, hayatın avucuna düşmüş bir garip serseri. Her şey nerede başladı diye soracak olursak, en evvel “kader” ile başladı, sonra bu yara nasıl büyüdü diye soracak olursak, “İlk aşkla tanışıp o görünmeyen saydam duvara toslamakla elbette.”
“İstediğim hayat neydi, bir hayat mı istedim ki?” sorusunu hiç sordunuz mu kendinize. Bütün cevapsız sorulardan sonra çocukluğunuza döndünüz mü? Öteleyip durdunuz mu kendinizi, olanı olduğu gibi kabul ettiniz mi ?
Film nerede koptu diye düşündüğünüz oldu mu? Enerjisizlikten bir enerji doğurmaya çalıştınız mı? Gülümseyebildiniz mi acınıza ? Ağlayabildiniz mi insanlığınıza?
Knulp diye bir gezgin, bir serseri, bir garip, bir hasta, bir yaralı,bir deli, bir yoksul, bir delikanlı,bir aşık,bir ne ?
İplerin bütün uçları ellerinde kaldı da bağlayamadı hiçbirini birbirine. Kimse Knulp olmak istemez.. Kimse Knulp gibi biriyle olmak istemez.. Kimse Knulp gibi sürünmek istemez-di.
Köklerindeki köksüzlük, gidişlerindeki bilinmezlik, yersiz yurtsuz aitsizlik. Bu bir tercih mi, değil..
Meczuplarda inanç aranmaz değil mi? Evet çünkü onlar inanmanın ta kendisi olmuşlardır ! Onlar hisleriyle inanırlar..
Knulp’ların halinden Knulp’lar anlar.
Anlatamıyorum..
Temiz, nazik, tatlı dilli göçebe Knulp, gittiğin her yerde kalpler kazandığın gibi benim de kalbimi kazandın. Keyifle ağırladım seni, elbette unutmayacağım, yine yolun düşerse de gelirsen senin için sütüm, çavdar ekmeğim ve rahat bir döşeğim hep hazır olacak.
Hermann Hesse'nin kitaplarını okumak istiyordum ama hangisiyle başlayacağımı bilemiyordum. Bugünlerde içimde bilmediğim yazarlara karşı ya beğenmezsem korkusu oluştu nedense. Sonra kıymetli 
Beyza nın Hesse okuma etkinliğini gördüm #33038933 ve oradaki açıklamalardan Knulp'a karar verdim. İyi ki de bu kitapla başladım. Severek okudum, bazen okurken daldım gittim kendi anılarıma, yaşadıklarıma, keşkelere sonra geri geldim sayfayı yeniden okudum.
İnsanın hayatında kırılma noktaları vardır, bir seçim yaparsınız ve hayatınız ona göre şekillenir. Knulp'ta da böyle olmuş. Akıllı, yetenekli bir çocukken henüz 13 yaşlarında bir seçim yapmış ve sonucunda da hayatını gezgin olarak yalnız geçirmiş. Her gittiği yere neşe götürmüş, sevilmiş ağırlanmış. Özgürlüğü imrenilmiş.
Hepimizde vardır, böyle yapsaydım şunu seçseydim herşey farklı olurdu, acaba öyle mi olmalıydı düşüncesi. Knulp da böyle sorguluyor yaşamını ve sonuç...
"Sızlanıp yakınacaksın da eline ne geçecek? Her şeyin hayırlı bir yol izleyip olması gerektiği gibi olduğunu, hiçbir şeyin başka türlü olamayacağını gerçekten göremiyor musun?"
"Herşey olması gerektiği gibi"
