Yıkılış ‘ın son bölümü için yazılmış. Ve sonunda…kalbiniz son satır ile bir kale gibi düşüyor. Tamamen istila edilmiş olarak, üçlemeyi tamamlıyorsunuz! Bravo
yaşamak gerekecek. yaşamak yıkılışını çürümüş, bozulmuş meyvelerini dermek, her yeni günle yeniden ve bugün reddettiği kesin ve son kararı, acımadan tüm korkunçluğu ile didik didik etmek. Ulu Tanrım! bu savaşı ben istemedim, ne de bu sonu,bu yıkılışı istedim; niçin, hangi acımasız oyunun sonucunda ben bu savaşın, bu yıkılışın yükünü taşımak, bunları sindirmek, kendime mal etmek zorunda kalıyorum?
Yaşamak gerekecek. Yaşamak, yıkılışın çürümüş, bozulmuş meyvelerini dermek, her yeni günle yeniden ve bugün reddettiği kesin ve son kararı, acımadan, tüm korkunçluğu ile didik didik etmek.
Pazartesi gidebilirsem kütüphaneye gittiğimde, ne kitabı almalıyım? Kendimi romana doymuş gibi hissetmiyorum hâlâ daha okuyabilirim. Sanırım Mathieu'yu özledim ve bundan sonraki adımım
Yıkılış olacak. Böylece Sartre'nin meşhur üçlemesini bitirmiş olacağım.
Ben, Kirke kitabını iade etmeye gideceğim. Onun yerine arayacağım ilk kitap
Sineklerin Tanrısı olacak çünkü bu bünye artık distopik dünya istiyor. Maalesef KOHA sistemi kapalı olduğu için direkt olarak rafı bulamayacağım ama İngiliz edebiyatı ve yazar soyadını kullanarak bulmaya çalışacağım. Bu kitabı bulamazsam (her zaman B planım vardır) Orhan Pamuk'un