meri
@meriokuor
Elemim bir yüreğin kârı değil.
Müslüman Türk
öğrenci
9 Mayıs
12 okur puanı
Ekim 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
ben öyle bilirim ki yaşamak
berrak bir gökte çocuklar aşkına savaşmaktır
Ağlamadan
dillerim dolaşmadan
yumruğum çözülmeden gecenin karşısında
şafaktan utanmayıp utandırmadan aşkı
üzerime yüreğimden başka muska takmadan
konuşmak istiyorum.
-mazot, ismet özel, 1970
Sayfa 143
"Bir ışık aradığında önce daha da derin bir karanlığa düşersin."
Okur Takip Önerileri
Ağlasa derd-i derûnum çeşm-i giryânım sana
Âşikâr olurdu gâlib râz-ı pinhânım sana
Mesned-i hüsn üzre sen ben hâk-i rehde pâymâl
Mûr hâlin nice arz ede Süleymân'ım sana
Şem'i gör kim meclisinde ağlayıp başdan çıkar
Hoş yanar yakılır ey şem'-i şebistânım sana
Sayfa 40
...İşte bu yüzden tembellik ahlaksızlıkların anasıdır.
Sayfa 47
Kalbinden geçenlerden şüphelenecek kimsenin yanında durmak istemiyordu.
“İnsan, manevi şeyleri ifade etmeye çalışırken 'fani kelimelerin yetersizliğini ve kabalığını' daha çok hissediyor...”
"..sezeriz, fakat hiçbir şey idrâk etmeyiz; ruhumuzun içinde ikinci bir ruh her şeyi anlar fakat bize anlatmaz.."
yaşamak ince iş
böyle toplulukta,
karanlık ürkütücü.
Yol bitmez. İnsan ölür, o yolun bir yerinde kalır.
Selam sana ey yılları heba olan genç!
İstikbalim gitti diye yaslanma sakın
İstikbalin değil, ruhun Tanrı'ya yakın
O yalancı istikbale bir perde indir
"Gerçek yarın" unutma ki bir gün senindir!
Sayfa 38
"Günü, bugün say; ölüm ki kaşla göz arasında, ölüm ki dudakla söz arasındadır..."
"İnsanlar böyle uyudukça, insanlar böyle zulüm altında inlemeyi kabul ettikçe insanlığın bir sinekten ne farkı olur, insanlar, eğer en küçük bir haksızlığa, bir zulme başkaldırmayı akıl etmezlerse, insanlık bundan böyle daha da beter hâle düşecektir."
"Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu..."
Sayfa 233
Aradaki bütün bağlar, ruhlar beraber olmadıktan sonra, ne ifade ederler? Senelerden beri hiç kimseye bir tek kelime söylemedim. Halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir? Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgârlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinlemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?..
Sayfa 155
