Herkesin içinde barındırdığı bir his vardır. Adlandırılması zor, ifade edilemez bir his.
"Yolunu mu kaybettin Su Varisi?"
Nova'nın artık kaybedebileceği bir yolu yok. Çünkü onun artık Daren'i yok. Daren'in artık Nova'ya ihtiyacı yok. Nova çektiği vicdan azabının bedelini öderken bu azaptan kurtulmak için fedakarlıklar yaparken, Tanrı'yı ,Arın'ı, ona inanmış olduğu gerçeğini, onu umut olarak görmüş olduğu gerçeğini görmezden geldi. Ama en çok da Nova acı çekti. En çok da o bedel ödedi. Ve herkesin gözünün önünde erirken yok olurken, sönerken kimse ona nasılsın demedi. Artık Daren'in Nova'sına ihtiyacı yok. Artık Arın'ın gözlerinde sınırı olmayan bir delilik var.
Kitabın konusundan bahsetmeyeceğim bu sefer çünkü artık konun konuyla bir alakası yok. Konu artık bu kitabın nasıl hissettirdiği. Serinin türü fantastik olsa da insanın kendinden çok fazla parça bulduğu bir seri. İkili ilişkilerin nasıl boyutlara ulaşabileceği, hislerin ne kadar görünmez olabileceği, bir insanın size bakarken aslında sizi görmediği... Ve duyguların ne kadar aldatıcı olduğu.
Kendi hikayesinin sonunu getirebilecek güce sahip olmayan insanlar için üzülüyorum ve bu sonda onların nasıl taşacaklarını merak ediyorum. Bu sonda sınırları nasıl yok edeceklerini görmek için sabırsızlıkla bekliyorum.
Kaderlerine boyun eğmeyecek olanlar beraberinde herkesi götürür. Bu sonda Artık önemli olan tek şey kadere boyun eğmeyen kişinin ne yapacağıdır.
Kitapla kalın...
Feminizm Kitabı böyle bir kitap
Bir öğrencimle kitap arkadaşı olmuştuk. İstediğimiz kitapları birbirimize alıyorduk. Ben bunu seçmiştim. Onun hediye ettiği bir kitaptı ve okumaya başladığımda çok bilindik yepyeni bir dünyayla tanıştım.
Bir Kürt olarak bu kitabı çok daha iyi anladığımı
