Dev özünüze duyduğunuz özlemde yatar iyiliğiniz: Hem hepinizin içindedir bu özlem. Fakat kimilerinizde, yamaçların gizlerini ve ormanın şarkılarını sürükleyerek var gücüyle denize koşan bir seldir.
Diğerlerinizde ise, köşelerde ve dönemeçlerde kendini yitiren ve kıyıya varmakta oyalanan durgun bir akarsu.
Fakat çok özleyen, az özleyene “Neden ağırdan alıyor, duraklıyorsun?” demesin.
Çünkü gerçekten iyi olanlar çıplak olana “Giysin nerede?”, evsiz olana “Evine ne oldu?” diye sormaz.
o da aramıza katılınca, benim de bir ailem olacaktı sonunda! hem de müthiş bir aile:
artık var olmayan iki buda heykeli,
o heykellerden çok önce ölmüş olan, dordor ve harmin adındaki gölgeleri,
morfin sülfat diye bilinen bir opioid,
Bir daha ne zaman duyacağımı bilemediğim cumanın sesi,
beşinci bir mevsim gibi girdiği hayatımdan sonsuza dek çıkıp gitmiş olan Felat'tan kalan bir boşluk...
ve ben!
olağanüstü bir aile! mükemmel bir aile! evcil bir hayvanımız bile vardı. kağıttan bir kurbağaydı, ama vardı!
Sayfa 246Kitabı okudu
MANSUR - Kafan bir arı kovanı gibi hep ölüm ihtizazlariyle dolu. Hep ölümle meşgulsün.
HUSREV - Ondan başka meşgul olunacak ne var?
Göğe Bakma Durağı
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu
BEYZA ALKOÇ - BUL BENİ
"Bak Derin. Bu çocuk bir aydan fazlaca bir süredir ortada yok, bizim her ayrıntıya ihtiyacımız var yoksa onu zaten canlı bulma ihtimalimiz kalmayacak artık. Belki senin de anlatmadığın bir şeyler vardır Derin, Baran'ın sana aşık olduğunu bile yeni itiraf ettin."
Sonra durdu, yüzüme uzun uzun baktı ve son bir cümle kurdu.
"Belki de bu hikayenin eksik sayfası sensindir Derin, ne dersin?"
Yutkundum ve çaresizce kesik bir nefes aldım.
"İnanın bana, işe yarayacak her şeyi anlattğımı düşünüyordum. Baran'ın bana aşık olduğunu düşünmem işe yarayacak bir bilgi gibi gelmemişti. Veya dergiyi devredeceğimiz kişilerle ilgili benim onunla inatlaşma sebebim..."
'İnatlaşma sebebin." dedi Musa Hoca,
"Yani bir sebebin vardı.''
''Evet..." dedim çaresizce, "Vardı."
"İşte onu istiyorum Derin, neydi o sebep?"
Hem tüm bunlar bir düşse bile, ne önemi var? Bu hoşuma gidiyor ve düş görmeye devam etmek istiyorum...
Sayfa 115 - Can Çocuk, 30. BasımKitabı okuyor
Tahammül edemediğim çok şey var.
-ağzını şapırdatan
-ağzı açık yemek yiyen
- burnunu beynine kadar çeken
- yerlere tüküren
- uzun tırnaklar
- tırnağıyla kemiğine kadar kendini kaşıyan
- rahat yalan söyleyen
- boş konuşan
- argo ve küfürlü konuşan
- patavatsız
- yeni tanıştığı insanla sen diliyle konuşan
...
Bu liste daha uzar gider ama tahammül edemediğim şeyler diyince ilk aklıma gelenler. Kendimi frenlemeye çalışıyorum sanane canım herkesin kendisine saygısı olmayabilir boşver ne yapıyorsa yapsın diyorum diyorum ama sonra diyorumki benden çok uzaklarda olsunlar görmeyeyim.
Erdem için ücret, yeryüzü için cennet ve bugününüz için sonsuzluk mu istiyorsunuz?
Ve ne ücret, ne de veznedar var diye öğrettiğim için öfkeleniyor musunuz bana şimdi de? Ve sahiden, erdem kendi kendisinin ödülüdür diye bile öğretmiyorum ben. Ah, budur benim üzüntüm: şeylerin temeline ödülü ve cezayı soktular yalanla dolanla - ve ey erdemliler, hatta ruhlarınızın temeline de!
Sayfa 89
acıyla geçtiğim yoldan geçiyorsun
izlerime rastlıyorsun, bıraktıklarıma,
o yolda çekmiştim ruhumu patlatan fitili, orada benden savrulan parçalar kurusa da,
izleri var hâlâ yolun kenarında.
izini sür yolun, acının ormanı büyütür insanı
vakit geniştir, ufuk sandığından daha yakın.
acıyla, geçtiğim yoldan geçiyorsun,
ustası olacaksın içine gerdiğin tellerin
hangi sızıyla titrer içinde, hangi sesle
"büyük bir aşk, hangi sesle ölür, bileceksin."
ne zamandı bilmiyorum, yaşadıklarından sana
kalan tortu, seni olduğun yere çakan, olduğun yerde fırtına koparan korku, kendi sarmalında
döndün, döndün, sanma ki daha dönmeyeceksin
"kalsan da bir yer için, aslında hep gidiyorsun."
Misafir
youtu.be/dJvaN09PL_k?si=...
Gözü korktu sıkılıp kaçtı
Ne kadar masumdu
Ne kadar utangaçtı
Masalın kahramanı gitti
Ve masal böyle bitti
Yoluna devam etti
"Hiç kimse saklamak istediği şeyi saklamakta bir deli kadar becerikli değildir, ne var ki çılgın bir adamın söylediklerinin çoğu bir bilgenin de söylemekten utanmayacağı bir hikmet taşır"
—Kierkegaard
Ah ne alçak gönüllerimiz var. Nefrete neden olması gereken olayların sevgiyi öldürememesi ne acıdır!
Sayfa 63Kitabı okuyor
