'vicdan azabı dedikleri şey ancak bir hafta sürer.Ondan sonra en aşağılık katil bile yaptığı iş için gerekli mazereti bulmuştur.'
S. Ali
Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım.
Her gönle nasip olmayan bir incelik ve hassasiyetle "Yağmur" adıyla taşıyor satırlara, Peygamberi;
Yağmur'un ölü tabiatı yeniden dirilttiği gibi Muhammed'in (sav) de ölü kalpleri dirilteceği umudunu taşıyor dizelerinde...
Yağmur'u yazmaya bir yolculuk sırasında başlıyordu 
Nurullah Genç ve yıllar sonra şu sözlerle dile getiriyordu hâlini:
Peygamberimizden(sav) işittim : 'Sizden biriniz gayru meşru bir seyi görürse, onu eliyle değiştirsin.Gücü yetmezse diliyle, gücü yetmezse kalbiyle ondan ikrah etsin.
Sayfa 79 - Beyan Yayınları - Müslim, Îmân, 78Kitabı okudu
Hastalık mı suçu doğruyordu, yoksa suç mu kendi yapısına uygun, hastalığa benzer bir şeyleri geliştiriyordu?
Hemen bütün suçlar nasıl oluyor da böylesine kolaycacık ortaya çıkıyor ve hemen bütün suçluların izleri böylesine çabuk bulunabiliyor? Düşündükçe ilginç bir takım sonuçlara vardı: Ona göre bunun başlıca nedeni suçun gizlenmesindeki maddi olanaksızlıktan çok, suçlunun kendinde aranmalıydı; hemen her suçlu, suçu işlediği sırada yani aklının, iradenin, dikkatin en yoğun olması gerektiği anda, akıl ve irade yönünden güçsüzlüğe düşüyordu; akıl tutulması ve iradeyi kaybetme tıpkı bir hastalık gibi geliyor insana, gelişip yayılıyordu ve suçun işlenmesinden az önce yüksek düzeyine ulaşıyordu, suçun işlendiği sırada ve ondan sonra da kişilere bağlı olarak bu düzeyini sürdürüyor, sonra da her hastalık gibi etkisini yavaş yavaş yitirip yok oluyordu. Bu noktada ortaya çıkan soru şuydu: Hastalık mı suçu doğruyordu, yoksa suç mu kendi yapısına uygun, hastalığa benzer bir şeyleri geliştiriyordu?
Sayfa 127Kitabı okudu
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden;
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu...
Hüseyin Nihal Atsız