_Bazı insanlar kendi güneş sistemlerinde yaşarlar. Onları orada ziyaret etmek gerekir.
_En derin denizlerde boğula boğula becerirsin tek bir nefesle yaşamayı. En yüksek uçurumlardan düşerken öğrenirsin uçmayı. En derin yaralarla başlar en derin gülücükler.
_Sevdiğiniz insanları düşünüyorsunuz, ama daha derine inin, sonunda sevdiğinizin onlar
_Anlamak, sevmenin başlangıcıdır.
_Üzülme, kızma, sadece anla. İnsanlara kahkahalarla gülmek ya da nefret duymak yerine onları anlamak için çaba sarf ettim.
_Tutkulardan kurtulup özgürleşmek için, eylemlerimizin gerçek nedenlerini anlamalıyız. Anlamak, onları dönüştürür.
_Aklın kılavuzluğunda yaşayan insan başkasının kendisine olan nefretine,
Köpekler, kendilerini seven insanları, daha uzaktan seriyor sanırım.
Bir gece geç saatlerde, konuk olduğumuz bir dostumuz evinden dönüyorduk. Hiçbir sevgi belirtisi göstermediği hal de karımın arkasına bir sokak köpeği takıldı. Alışkın olduğu yerden uzaklaşmaması için hayvanı kovaladım. Kaçmadı yere yapıştı. Biz yürüyünce yine arkamızdan geldi.
Sevdalanmaya gidiyormuşum meğer...
Bunu daha önce bir kahin bana söyleseydi, kuşkusuz geri dönmeye kalkmazdım, ama bu sevdanın nerede, nasıl karşıma çıkacağını düşünmekten belki de olayların sırasını bozardım, zamanı alt üst ederdim. Geleceğimizi bilmemektir bizi zamanın içine sokan. Yoksa bir gün dizlerine dokunur dokunmaz onun soyunuvereceğini
Batılıların bizim bilim adamlarımızın eserlerinden kaynak göstermeden yararlandıklarını kanıtlayan Fuat Sezgin hocamız başka bir örnekte şöyle anlatıyor.
''İbn Sina'nın Kitabü'ş-Şifa isimli ansiklopedisinin taşlara dair kısmı, Avrupa'da 12. yüzyıldan 1928 yılına kadar Aristo'nun bir kitabı olarak tanıtılıyor ve değerlendiriliyordu. Ancak
Sayfa 80 - Ensar YayınlarıKitabı okudu
Taşlara Kadar Tanımak
Birkaç yıl önce, Hamas'ın o dönemki lideri Halid Meşal'le İstanbul'da sohbet etme imkanı bulmuştum. Bayrampaşa'da bir restoranda, dar katılımlı, samimi bir sohbet ortamıydı. Masadakilerden biri, yemek sırasında cep telefonunu açarak bir fotoğraf gösterdi: "Bakın, Gazzeli çocuklar..." Karede, bir duvara yaslanmış dört tane çocuk görülüyordu. Fotoğraf yakın plandan çekildiği için, duvarın taşlarının sadece bir kısmı kareye girebilmişti. Fotoğrafta başka herhangi bir şey de yoktu. Meşal, fotoğrafa birkaç saniye baktıktan sonra gülümsedi ve şöyle dedi: "Gazze değil burası. Bu taşlar Gazze'ye ait olamaz."
....
Halid Meşal'in, hem de uzun süredir hiç gitmediği, Gazze için ulaştığı bu aşinalık seviyesi, bütün bir İslam coğrafyası için ulaşmamız gereken bir hedefti artık benim için.
Sayfa 100Kitabı okudu
