Sona doğru duyguların zirvede olduğu an;
.. Kollarımı ardına kadar açıp onu kucaklıyacağım. Bağrıma basacağım. Çünkü bahar gelince, karların tek tek, tane tane eridiğini biliyorum; belkide ilk kar tanesinin eriyişine tanık oldum...
“ Ömer! Seni bırakıp gidiyorum. Bunun bana ne kadar acı geleceğini ,hayatta senden başka hiç kimsem olmadığını bilirsin… Seninde benden başka kimsen olmadığını biliyorum. Buna rağmen seni bırakıp gideceğim… Emine teyzelerin evinden çıkıp senin arkana takılarak geldiğim günden beri bunu böyle olacağı hakkında içimde garip bir korku vardı… Bunu
(COK UZUN VE KİTAPTA HERBİR SÖZÜN DÜŞÜNÜLESİ EN NAİF BÖLÜMÜ)
“ Momo, şimdi o büyük salonun içindeydi. Burası en büyük kiliseden daha görkemli, en büyük istasyonların salonlarından bile daha genişti. Güçlü sütunların üzerinde yükselen tavan neredeyse görünmüyordu. Etrafta hiç pencere yoktu. Kocaman salonu aydınlatan altın renkli ışık çevrede
Kitabın sonlarına doğru..
Ancak hayvanlar hiçbir zaman umudu elden bırakmıyorlardı. Dahası, Hayvan Çiftliği'nin bir üyesi olmanın onurunu taşıdıklarını bir an için olsa bile unutmuyorlardı. Bütün ülkede-İngiltere'de-hayvanların sahip olduğu,hayvanların kendilerinin işlettiği tek çiftlik onların çiftliğiydi. İçlerinden biri bile, en genci bile, yirmi, otuz kilometrr
Sayfa 101 - Eksik Parça RomanKitabı okudu
“ belkide adamın bir parçası İntihar eğilimi taşıyor ama bilinçli parçası bunu bilmiyor”
Breuer genç dostuna biraz  daha yakından bakmak için ona doğru eğildi. Freud’un yüzünde bir gülümseme bekliyordu ama Freud çok ciddiydi.
“Sig, Sahibinden ayrı bir yaşam süren bu küçük bilinçdışı varlıktan her geçen gün daha sık söz ediyorsun, Lütfen sig,  Şu tavsiyemi dinle: Bu teorinin yalnız benimle konuş, hayır hayır buna teori de denemez! bunun bir tek kanıtı bile yok buna hayır ürünü bile düşünce diyelim. Bu hayali düşünceden sakın Brück’e söz etme; yoksa Yahudiyi terfi ettirmedi diye duyduğu suçluluk duygusundan kurtulacaktır”
Devam mı? Hep aşağıya doğru, öyle mi, aşağıya doğru! Meğer ölmek ne kadar iyiymiş, ölüm hiç de dayanılmaz bir şey değil sanırım. Ölüme dayanamadığı için geri gelmiş tek kişi yok ki. Belki de çok hoş, ölüm; belki de hayattan daha hoş. Belki de..
Ben çocukların değil büyüklerin aşkına bile inanmıyorum senin anlattığın hikaye büyükle küçük arasında müşterek bir kabiliyetimizin üstüne dikkati celbediyor
Muhayyile !Aşkı bir muhayyile oyunu diye kabul edebiliriz Muhayyile çocukta da en canlı kabiliyet.Bundan da anlaşılmıyor mu ki,aşka ,büyük idealleri karıştırmamalı Hatta bir çocuk bir
Dostluk, bir insana yalnızca belleğinin doğru çalışmasını sağlamak için gerekli. Geçmişini anımsamak, onu hep sırtında taşımak, dedikleri gibi belkide insanın kendi "ben" ini koruyabilmesi için gerekli tek koşul.
Sayfa 41Kitabı okudu
_Kadın üzerine yazı yazarken kalemi gökkuşağına batırıp, mürekkebi kelebek kanatlarının tozu ile kurulayacaksınız.
_Herkesin vardır bir köpeği. Bakan, kralın köpeği; memur, bakanın köpeği; kadın, kocasının köpeği, ya da adam karısının köpeği.
_Hakikati dinleyecek kadar güçlü olmadığınız için sıradan birisiniz.
_Yetenek ve erdemin insanlara bir
Gece Görüşmesi
Ve O Sasirtici Yüz
Konustu Benimle Pencerenin Öbür Yanindan Ve Dedi Ki:
Hak, Açip Gözünü Gorenindir
Ben Ürkütücuyüm Yitme Yitme Duygusu Gibi
Ama Gene De Tanrim,
Nasil Korkulur Benden?
Sisli Çatilari Üstünde Gökyüzünün
Hfif Ve Basibos Dolasan
Bir Uçurtmadan Baska
Hiç Bir Sey Olmayan Benden?
Askimi, Istegimi, Nefret Ve Acilarimi
Gece Ayriliginda
Papatya kütüphanesi yayınevi-1 Baskı sayfa -11-12-13
Sabahattin Ali, İçimizdeki Şeytan: "İnsanların en zayıf tarafları, sormadan, araştırmadan, düşünmeden, kafalarını patlatmadan inanmak hususundaki hayret verici temayülleridir. Dünyadaki yalancı peygamberleri yetiştirmek ve beslenmek için en iyi gübre, işte bu bilmeden inanmak için çırpınan kalabalıktır" Kitabın kapağında slogan gibi "Hayat ilerlemek kadar geride bırakabilmektir" yazdığını eminiz hepiniz fark etmişsinizdir. Belkide araba kullanmak gibidir hayat... Araba kullanırken aynadan arkaya bakar ancak hep ileri doğru ilerleriz. Bazen araba ile geriye gittiğimiz doğrudur ancak tek yönlü bir yolculukta sürekli geriye gitmek mümkün olmadığı gibi, geriye giderken gördüğümüz manzara ileride ne göreceğimiz hakkında bir bilgi vermeyebilir.
Sayfa 42 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Kötü niyetli biri olmak yerine , iyiliksever biri olmak türümüzün belkide tek doğru özelliğidir.
