Lev Tolstoy gayet isabetli bir tespitle şöyle diyor:
'Hayattaki düzensizliğin en büyük nedenlerinden birisi şudur:Herkes hayatta zengin olmak istemekte, fakat hiç kimse hayatını düzene sokmak istememektedir.'
Beyaz Zambaklar Ülkesinde
Kahramanlar ve Millet
Bazı devletler şiddetli buhranlar geçirirler ya da bütünüyle mahvolurlar.
Bazı milletler ise yaşantılarını bilgece bir güzellik içinde düzenlerler.
Bu örneklerin her ikisi de yalnızca devlet adamları, milletvekilleri, senatörler
ve çarlar için önem taşımayıp, toplum bireylerinden her birini de ilgilendirmesi
"Allah, O'na itaat etmediğim için cezalandırdı beni. Cennette bir melek olduğum halde, Allah'ın emrine uymadım. Allah beni, bir kadının ruhunu almam için göndermişti. Yeryüzüne indiğimde tek başına yatan hasta bir kadın gördüm! Kadın daha yeni doğum yapmış ve ikiz kız doğurmuştu. Çocuklar annelerinin yanında zorlukla hareket ediyorlar,
Sayfa 36Kitabı okudu
"Allah Teâlâ, her iki tarafına duvarlar yapılmış birtakım yollar yapmış, duvarların üzerlerinde perdeler asılmış, açık kapılar kurulmuş, bir yol yapmıştır.
Bu yolun başlangıcında durmuş bir bekçi, kapılara doğru gidenlere şöyle diyor:
"Doğruca gidin ve hiçbir tarafa sapmayın." Sonra yukarıda duran bekçi: "Şu kapıdan içeri girmeyin, yoksa içine düşersiniz."
Bu yol, hayat yoludur. Açık kapılar Allah Teâlâ tarafının tehlikeli görülmüş amellerdir. Kapıları kapatan perdeler Allah'ın koyduğu sınırlardır. Birinci bekçi Allah'ın kelâmıdır.
İkinci bekçi ise, her insanın kalbindeki Allah korkusudur."
Edebiyat alanındaki ödüllere isim verme fikri ilk olarak Gorki’den çıktı. Stalin’in SBKP(B) MDK ve MK birleşik genel toplantısında (7-12 Ocak 1933) yaptığı konuşmayı gazetede okuyan yazar çok coşkulu bir mektup yazdı.
16 Ocak 1933:
''Sevgili Josef Vissarionoviç!
'İç Savaş Tarihi' ile ilgilenen Sekreterya personeli ilk dört cilt için materyal
Sayfa 443 - YordamKitabı okudu
Tolstoy şöyle diyor:
"Düşünün ki, denizde büyük mü büyük bir gemi yol alıyor. İlerleyen geminin önünde büyük bir su akıntısı koşar. Bu akıntının gemiyi peşinden sürüklediğini kim söyleyebilir ki? Belli ki, akıntıya sebep olan ve onu önünde koşturan geminin kendisidir. Burada hareket gücü gemidir, akıntı ise, geminin hareket gücünün oluşturduğu biçimlerden birinin sonucudur."
Halk da böyledir, diyor Tolstoy. Onda hareket gücü doğup büyüdüğünde, o kendisi önde gider, kendisi hareket eder... Ve önündeki akıntıyı kovalar. Kendi arasından, kendi duygularına, yaşantılarına ve beklentilerine uygun lideri kendisi seçer.
Sayfa 21Kitabı okudu
Rusya'da ve avrupada idamın kalkmasını sağlayan aydınların başında Tolstoy geliyor.
Tolstoy bir gün Paris'te tanık olduğu"giyotinle idam" olayından sonra yazdığı "itiraflarım" adlı kitapta bu olayı eleştiriyor ve kitapta söyle diyor:
"Dünyada akla dayalı hiç bir kuram, yapılan bu işi haklı çıkaramaz. İyi ve kötülük kişilere ve kişilerin suçuna, davranışına göre değişemez. Bir kişinin suç işlemesi kötüdür. Onu idam etmekte de kötüdür. Bir kişinin kötülüğüne kötülükle cezalandırmak akla mantığa uygun bir davranış olmaz. Adam öldürmek kötüdür. İster bir kavgada olsun, ister idamla...
Farketmez."
Sözün kısası, Caryle'a göre bir ulusun hatta tüm insanlığın tarihini güçlü, dahi, kahraman kişiler yapar. Tolstoy ise aksini iddia eder. Hayatı yaratanların, ona yön verenlerin, bütün olaylara özellik kazandıranların Napolyon gibi belirli kişiler değil, halkın kendisi olduğunu savunuyor. Caryle şöyle diyor; Halk yığınları olduğu yerde yatan ve sonunda belki yanacak ya da çürüyüp gübre olacak saman yığınıdır; büyük insanlar, kahramanlar ise göklerden inen, o saman yığınını yakan yıldırımlar. Tolstoy başka bir tablo çiziyor. Şöyle diyor; Denizde giden çok büyük bir gemiyi getirin gözünüzün önüne. Bu gemi giderken önünde güçlü bir akıntı oluşmaktadır. Bu akıntının gemiyi çektiğini söyleyebilecek biri çıkabilir mi? Halkta da olan aynı şeydir. Halkta hareket gücü doğduğunda, biriktiğinde kendiliğinden hareket etmeye, ilerlemeye başlar, önünde de bir akıntı oluşur. Sonra onun içinden, onun duygularını, hedeflerini ortaya dökecek bir önder çıkarır.
Sayfa 9Kitabı okudu
Lev Tolstoy gayet isabetli bir tespitle şöyle diyor:
Hayattaki düzensizliğin en büyük nedenlerinden birisi şudur: Herkes hayatta zengin olmak istemekte, fakat hiç kimse hayatını düzene sokmak istememektedir.
Sayfa 147 - YakamozKitabı okudu
