Mr. Naweste
@Naweste_M
Goristana herî mezin dilê mirov e...
Öğretmen
Lisans
Aydın
7 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rasgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar.”
Kürk Mantolu Madonna
S, 32
Sayfa 32Kitabı okudu
Bir kadın harikulade güzel olabilir fakat sevilebilmesi için mühim bir sebep değildir
İnsanları sözleriyle değil hareketleriyle ölç!
Okur Takip Önerileri
"Çiçeğe benzer kelimeler, turuncu, erguvan, beyaz. Bir rüzgâr sürükler hepsini. Bulutlara güven olmaz."
ne Godiva geçer yoldan, ne bir kimse kör olur
Bu dünyada insan en güzel, en büyük, en bahtiyar olacak mahluktu. O halde, niçin sokakta çıplak çocuklar, aç gezenler, işsiz delikanlılar, titreşen köylüler, yalnız namazlarını ve torunlarını seven ihtiyarlar vardı?
Şöyle ya da böyle olmak elbette kendi elimizde. Bedenimiz bahçemizdir, irademiz de bahçıvanı; ister ısırgan dikersin, ister kekik, ister hıyar yetistirir, kabak ekersin; bahçeni ya tek bir bitkiye ayırabilirsin ya da bir sürü çiçekle doldurabilirsin; yeter ki sen iste!
Bahçenin kısır kalması da elinde, verimli bakımlı olması da..
Nuri Bilge Ceylan
Görebildiğin kadar mavi sürebildiğin kadar toprak sarabildiğin kadar kadın bu dünya, güvenebildiğin kadar dost düşünebildiğin kadar güzel yaşayabildiğin kadar dünya."
Naci: Şahlandı seninki.
Arap: Şakıyor.
Naci: Sabaha kadar biz koşalım, halayı sen çek... Halay başı olacaksın,
Arap; bu dünyada halay başı olacaksın
Dünyaya geldiğime pişman değilim
Seni tanıdım çünkü.
"Bu ülkede dört şey olmayacaksın;
Kadın, çocuk, ağaç, sokak hayvanı
Bu dünyada her şeyin, herkesin, denizdeki balığın, gökteki kuşun, yerdeki karıncanın, hele hele insanın, hele hele insanın hakkını vereceksin."
''ölüm var arkadaş, ölüm.
şu köşkün sahibi de ölecek.
şu horoz da''
Neredeyse bir zamanlar insan olduğunu unutmak üzereydi ve annesinin uzun zamandır duymadığı sesi onu kendisine getirmişti.
İnsanların tasarımı olan gökyüzü alanları var; delik deşik, kanayan. Yumuşak, kömür rengi, simsiyah kalpler gibi atan bulutlar.
Ve sonra.
Ölüm var.
Hepsinin arasında ilerliyor.
Bir insanın çok dostu olabilir, ama insan, onların içinden de birkaç kişiyi kendine daha yakın bulur ve onları daha çok sever.
...alışırsın, alışırsın. Bu dünyada başka türlü yaşamasının hiçbir çaresi yok.
“Düşünüyor ve okuyabiliyoruz. Köylü değiliz. Makinistiz. Köylüler bile savaşın hiçbir yararı olmadığını biliyor. Herkes nefret ediyor savaştan.”
“Ülkeyi yöneten bir sınıf var, akılsız bir sınıf. Hiçbirinin bir boktan anladığı yok. Bu savaş bu yüzden çıktı işte.”
“Para da kazanıyorlar savaştan.”
“Niçin bu kadar öldürmeyi, yok etmeyi, parçalamayı seviyor insanlar? İnsan yumuşak başlı, iyilik dolu bir yaratıktır, ağız dolusu gülen, yürek dolusu ağlayan, iliklerine kadar duygulanan, seven bir yaratıktır insanoğlu...”
Yaşar Kemal
