Allah korkusunun, yedi alâmeti vardır:
1- Birinci alâmet dil'de belirir: Allah korkusu taşıyan kul dilini yalandan, dedikodudan, koğuculuktan, iftiradan ve boş konuşmaktan alıkor, bunlar yerine onu zikirle, Kur'an okumakla ve ilmî konuşmalarla meşgûl eder.
2- İkinci alâmet kalbde belirir: Allah korkusu taşıyan kul başkalarına karşı kalbinde düşmanlık, iftira ve kıskançlık
Stanislaw Lem’in Robot Öykülerinden Oluşan Bir Derleme: Ölümlü Makineler
“Soylu bir alçaklıktı benimki ve özgürlüğüm beni doğrudan emredileni değil, yaratıldığımda bizzat istediğim şeyi yapmaya zorluyordu.”
Bilimkurgunun usta kalemlerinden 
Stanislaw Lem‘in öykülerinden oluşan bu derleme, 2001 yılında İletişim Yayınları tarafından basıldı. 
Hande Taylan çevirisiyle İngilizce’den dilimize aktarılan derlemede 14 kısa öykü
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."
Peygamber efendimiz (s.â.v.) şöyle buyurmuştur;
" İki aç gözlü kimse var ki, bunlar hiç doymak bilmezler. Birisi ilme düşkün olan, diğeri de mala düşkün olandır."
Sayfa 41 - ÇelikKitabı okudu
Sürekli karşılaştığım ve fazlasıyla rahatsız olduğum bir durumu aktarmak istiyorum. Hadi yaşlı başlı insanları anlıyorum onları geçtim. Ama okumuş etmiş genç insanların hâlâ kulaktan dolma bilgilerle, başkalarının laflarıyla sözleriyle, başkalarının fikirleriyle düşünceleriyle şu an ki iktidarı savunmaları beni gerçekten çılgına döndürüyor. Dün
Mânevî hastalıklar
1.Ye's (Ümitsizlik)
2.Yalan
3.Adâvet / Düşmanlık
4.Ucb (Kendini beğenme)
5.Gurûr /Tekebbür (Kibirlenme, kendini büyük sayma)
6.Sû-i zan (Bir kimse hakkında kötü düşünceye sahip olma)
7.İstibdat / Tahakküm (Zorbalık etme; zorla hükmetme mânevî baskı. Diktatörlük)
8.Bencillik (Hodbin, Hodgâm)
9.Haset (Başkasının iyi hâlini istememe;
Aç insan doyar ama aç gözlü insan doymaz.
Koğuşun kapısına vardık. Boyluca, çakır gözlü birisi göründü içeriden.
“Hayırdır?”
Seyit çantayı uzattı. Adam alıp içine baktı.
“Tamam,” dedi.
Arkasını dönüyordu ki durdu.
“Karnınız aç mı?”
Seyit’le bakıştık. Şimdiye kadar kimse açlığımızı sormamıştı.
Koğuşun girişindeki koridorun sonuna yürüdü. Masanın üzerinde duran dolabı açtı. Yarım ekmeği dikine böldü. İçine helva katıp bıçağın ucuyla ezdi. Çay doldurdu iki su bardağına.
Sayfa 22
